De mogelijkheid én de noodzaak zijn er. Als het aan Jokelien en Jos van Rijn en hun dochter Sascha ligt, bouwen zij op hun stuk grond langs de N206 bij Stompwijk een Tiny House Park.
Gertjan van Geen (Leidsch Dagblad):
Nu nog medewerking van de gemeente Leidschendam-Voorburg. ,,Het kan op korte termijn. In principe kun je er volgend voorjaar al wonen’’, zegt Jos van Rijn.
De woningnood is hoog onder jongeren in Stompwijk. Gebouwd wordt er niet tot nauwelijks in het ruim tweeduizend zielen tellende dorpje. En als er projecten op stapel staan, dan zijn de huizen voor de meer gefortuneerden. Gevolg is dat velen wegtrekken en niet meer terugkeren. “Van mijn vriendinnengroep woont iedereen nog thuis’’, legt Sascha van Rijn uit. “Ik ben 22, maar jongeren van 27, 28 ook. In Stompwijk is niks te vinden.’’
Leo Oliehoek, kritisch dorpsbewoner en lid van de Adviesraad, schetst een doemscenario. “Al 25 jaar wordt er niet gebouwd. Een hele generatie dreigt weg te vallen. Je krijgt een breuk. Het toewijzingsalgoritme zegt dat Stompwijkers voor gaan als er huis vrijkomt. Dan moet je of zes jaar achtereen in Stompwijk hebben gewoond of maximaal tien jaar weg zijn uit dorp. Bij elf jaar mag het al niet meer. Maar wie keert er na tien jaar nog terug? Op dat moment heb je je sociale leven al elders opgebouwd.’’
Mocht er een toewijzing komen voor iemand binnen het dorp, dan nog kan dat afketsen. Jokelien: “Ik ken iemand die een verklaring had, dat ze in een huis mocht. Kreeg iemand met kind uit het Laakkwartier toch voorrang. Dat vinden we niet kunnen.’’
Hobbyen
Het echtpaar Van Rijn beschikt over een stuk land ten westen van de N206 tussen de Meerlaan en de Ondermeerweg. Ze kochten het van de provincie, nadat de rondweg tussen Zoeterwoude en Zoetermeer was aangelegd. Het stukje dijk langs de Nieuwe Vaart is ook van hen. Het Hoogheemraadschap verkocht het toen de dijk verstevigd werd om de Driemanspolder te bouwen. Jos: “Het leek me leuk om een beetje te hobbyen daar. Een moestuin, wat fruitbomen en we hadden twee paarden.’’
Nu lijkt het kavel uitstekend geschikt om een Tiny House Park neer te zetten, met tien à vijftien woningen.
De woongroepen met huisjes van maximaal vijftig vierkante meter worden steeds populairder in Nederland. Jos: “In principe willen we het zichzelf laten bedruipen. We leggen zelf de nutsvoorzieningen en de infrastructuur aan. De huisjes krijgen zonnepanelen, zijn gasloos en het park autoluw. Parkeren kan langs de rand. Op zo’n manier kun je de prijs ook interessant houden voor jongeren, die net van school komen. Het kost de gemeente niet extreem veel geld. Het is de uitdaging om er iets moois van te maken.’’
Probleem is alleen de bestemming. “Die is agrarisch en al sinds 2007 staat ingetekend dat die verandert naar recreatief.’’
Ze polsten de gemeente inmiddels, maar daar zat tot nu toe weinig beweging. Via een petitie hopen ze het punt nu op de politieke agenda te krijgen. Daarvoor zijn vijftig handtekeningen nodig. Ze hebben ruim het viervoudige binnen. Opvallend genoeg ook van veel oudere Stompwijkers. “We kwamen er daardoor achter dat niet alleen mensen mijn leeftijd hiernaar op zoek zijn’’, aldus Sascha. ,,Ouderen willen kleiner wonen, en in de natuur, en zijn bereid hun eengezinswoningen achter te laten. Dat zorgt weer voor doorstroming.’’
Woonwagens
Oliehoek wijst daarbij op een gangbare methode van weleer in Stompwijk. “Vroeger barstte het van de woonwagens in dorp. Er stonden woonboten in de tuin, waar de kinderen in zaten. Het gebeurde volop. In feite is dit hetzelfde idee.’’
Hoewel de gemeente in eerste instantie niet enthousiast reageerde, ziet Jokelien mogelijkheden. De gemeenten Alphen aan den Rijn en Kaag en Braassem reageerden onlangs immers wel positief op dergelijke plannen. “En de Tweede Kamer wil burgerinitiatieven stimuleren. Woningbouw kan niet alleen maar aan de grote projectontwikkelaars worden overgelaten.’’
Als ze maar een ’beetje akkoord’ krijgen, willen ze de plannen echt gaan ontwikkelen. “Het kan op korte termijn. Je koopt zo’n huisje compleet. De grond is al veertig centimeter opgehoogd, dus het is al lang niet meer zo laag en zo nat. Het is een mooi hoekje. Als de infrastructuur is aangelegd, kan het snel gaan. In principe is het daar volgend voorjaar al bewoonbaar.’’
Het is de uitdaging om er iets moois van te maken.
Foto’s van Hielco Kuipers
Het lijkt mij dat er wel betere minder in het oog springende locatie kan worden gevonden. Verder wordt er ook niet gesproken over geluidsoverlast, wordt er wel heel makkelijk over de oplossing voor het parkeren gedacht en staat dit wel heel ver af van het bestemmingsplan.
Plus heeft dit niets met het helpen van jongeren te maken maar alles met eigen gewin.