Lieve leden van onze Ouderen Soos,

Een bijzondere week deze week, 4 mei herdenken we en 5 mei vieren we. Vrijheid, het lijkt zo gewoon,  maar is zo bijzonder. De groep mensen die daadwerkelijk, bewust de oorlog hebben meegemaakt wordt steeds kleiner, totdat er straks niemand meer over is en de oorlog van 1940 – 1945 de geschiedenis boeken in verdwijnt. Ik weet nog van vroeger thuis, mijn vader kon er zo mooi over vertellen. Vaak op zondag tijdens het eten kwamen de verhalen naar boven, over het onderduiken, de razzia, de mensen die helemaal uit Den Haag kwamen lopen om een pannetje melk te halen en en passant ook meteen maar even een paar kinderschoenen meenamen die bij mijn oma binnen stonden en waar ze om de melk kwamen vragen. Het is maar goed dat wij als kind de ernst van de situatie niet in zagen, wij genoten gewoon van de verhalen maar de achterliggende redenen begrepen we niet. Gelukkig maar, wij konden kind zijn zonder bang te hoeven zijn. Maar er zijn nog een heel aantal leden, en niet leden, die alles heel bewust mee hebben gemaakt. Ik zou niet willen ruilen.

5 mei  vieren we dan onze bevrijding  een schril contrast met de dag ervoor. Lieve leden, ik hoop dat de herinneringen die jullie wellicht nog aan de oorlog hebben veilig opgeborgen zitten en nooit meer tevoorschijn komen. Want we mopperen dan misschien wel eens op ons koude kikkerlandje maar ik ben toch heel blij dat ik hier geboren ben en niet in een van de vele landen waar het volop oorlog is en hele dorpen en steden plat gebombardeerd zijn. Verschrikkelijk als je de beelden op televisie ziet, dakloze mensen, kinderen die doelloos door het puin lopen en vaak hun familie kwijt zijn. Nee dank, dan maar gewoon in ons eigen landje waar ook genoeg aan de hand is maar waar wel redelijk normaal geleefd kan worden.

De eerste aangekondigde versoepelingen zijn na koningsdag ingegaan. De hele grote chaos bleef uit, alleen de avond van koningsdag verliep chaotisch maar dat is elk jaar zo.

Het vaccineren gaat nu toch gestaag door, zeker de meeste ouderen en zieken hebben in elk geval de eerste prik gehad. Nu nog wachten op de tweede. Weet u wat raar is, we wachten met smart op het moment dat we de Ouderen Soos weer op kunnen starten, weer een beetje normaal kunnen leven en toch denk ik dat het heel vreemd zal zijn. We zijn inmiddels zo gewend aan alle beperkingen dat als die vervallen het misschien heel vreemd zal zijn.

Inmiddels is de maand mei begonnen en komen ook de IJsheiligen dichterbij. En dat betekent: Plantjes!!!!! Wat een heerlijk vooruitzicht, we hebben gisteren bij een kraampje  langs de weg, die staan er bij ons volop, aardbeienplantjes gekocht. 10 voor € 5,—, is een nette prijs. Eerst nog even in de kas, het enthousiasme van manlief nog even beteugelen maar straks kunnen we los. Eindelijk, we zijn er dit jaar meer aan toe dan ooit.

Tot slot voor iedereen:

Zomaar een ontmoeting, op een mooie dag

Niet omdat het moet, maar omdat het mag

Zomaar wat aandacht, een woord, een gebaar

Simpelweg een beetje lief zijn voor elkaar

Het is toch een wonder dat warmte en licht,

bij plant, dier en mens, dit wonder verricht.

Lieve allemaal wij wensen jullie een hele fijne week en tot de volgende keer. Ik schrijf m’n stukjes nog steeds met heel plezier, eigenlijk ook een klein wonder na meer dan een jaar.

Een hartelijke groet namens bestuur Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris