Als  het goed is zal het dan eindelijk deze week moeten gaan gebeuren….Ik hoor u denken??? Wat moet er gebeuren? Nou de buitenterrassen gaan weer open!! Weliswaar van 12.00 tot 18.00 uur maar ze gaan open en ieder die wil kan weer een drankje of een bitterbal nuttigen op een terrasje. Fijn voor de ondernemer maar wat ik dan weer niet begrijp is dat er volop gemopperd wordt. Waarom maar tot 18.00 uur en niet tot 21.00 uur? We  hebben geen personeel dus ik weet niet hoe ik iedereen moet bedienen…. Het is ook nooit goed. De avondklok schijnt er ook mee te stoppen, waarschijnlijk zijn de batterijen leeg. Ik heb er niet veel van gemerkt, u wel?

Vorige week schreef ik over een pinguïn en een vogeltje, vrij in de lucht, zij mochten samen op de vlucht.  Nu was er ook nog een heel lief konijntje maar dat mocht er niet meer bij. Dit schattige konijntje voelde zich vorige week nog wel heel alleen.

Maar de pinguïn en het vogeltje lieten het konijntje weten:

Wijsheid is weten

We zijn samen één

Liefde is voelen, ik ben niet alleen

Er komt een tijd dan mag je er weer bij en dan zijn we met z’n drietjes blij.

En dat is hele lange tijd ook voor mensen aan de orde geweest, 1 op 1. En als je dan een spelletje wilt doen dan wordt dat al snel lastig en valt er altijd wel iemand buiten de boot. Zo knap dat jullie het allemaal nog volhouden, ik weet het is geen keuze, maar leuk is het niet. We zullen zien, op dit moment hebben ze het nog over code zwart dus waarom dan al die versoepelingen? Maar goed, voorlopig genieten we nog van het toch wel van het lekkere weer, het is nog wel fris maar als je uit het windje zit dan is het heerlijk. Daar knapt een mens toch van op, wat vitamine D.

Nou even genoeg over corona, heel stiekem en zonder jullie valse hoop te geven hoop ik toch dat we dit jaar nog een paar soos middagen kunnen meepakken. Al is het maar de decembermaand, dan valt er genoeg te vieren. Ik heb een aftelkalender gemaakt en iedere morgen mag ik weer een nachtje wegstrepen. Zo leuk om te doen.

En we hebben toch de gok maar genomen om halverwege september een weekje vakantie te boeken. We willen namelijk een aangepast minder valide huisje en daar was er nog maar 1 van vrij op het park waar wij graag naar toe wilden. Een luxe probleem, ik weet het, maar ik vind dat we dat wel verdiend hebben na zo’n moeilijk jaar.

Tot slot wil ik jullie onderstaand gedichtje nog meegeven, zo belangrijk dit niet te vergeten:

Geniet van het leven,

Van elkaar,

Blijf liefhebben en beminnen, het liefst nog heel veel jaar!

Namens het complete bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris