Ik denk dat we hier voorlopig nog niet uit zijn. Jongeren lijken er niet zo mee te zitten, die nemen ook wat meer risico. Maar wij als ouderen zijn toch een risicogroep en ik heb wel eens het gevoel dat ze ons niet zo belangrijk vinden. Oh het is niet zo erg als jullie corona krijgen, jullie zijn toch al oud. Deze gedachte wordt ook gevoed door president Rutte, die in het begin gedoseerde immuniteit op wilde bouwen. Dat is in theorie wel leuk maar hoe werkt dat in de praktijk en dan voornamelijk met de ouderen, we worden gewoon afgeschreven. Als je het virus krijgt op onze leeftijd heb je maar een hele kleine kans om te herstellen en ik vind het echt onmenselijk om zo de laatste periode van je leven door te moeten brengen.
Gelukkig woon ik in Stompwijk, heb fijne buren en een fijne tuin, lekker de ruimte. Ik moet er niet aan denken om in de stad te wonen. Ik ben veel in de tuin bezig, heb daar ook een hobbykastje in staan en zaai van alles, veel meer dan andere jaren. Tomaten, pepers, courgettes en plantjes, afrikaantjes, petunia’s.
De kinderen komen regelmatig, maar wel verspreid. Als het mooi weer is dan zitten we buiten en kunnen we genoeg afstand houden. In Stompwijk doe ik zelf nog mijn boodschappen maar als ze iets niet hebben of ik wil iets anders dan vraag ik of de kinderen het meenemen.
Ik heb geen behoefte om te statten of een terrasje te pakken, ik blijf verder lekker thuis.
Toen het virus uitbrak hoorde je wel over de verspreiding maar je kon je er eigenlijk geen voorstelling van maken. Maar mensen reizen tegenwoordig de hele wereld over en nemen van alles mee. Er is wel eens meer een epidemie geweest maar die bleef op één plek en ging niet de hele wereld over. Ze doen nu wel ervaring op, dus als het in de toekomst nog eens gebeurt, weten ze beter wat er gebeuren moet. Ik heb wel eens het idee dat het virus expres gekweekt is om de macht over de wereld te kunnen pakken. Ze verkopen het vaccin en zelf hebben we nu niets.
De dag kom ik verder wel goed door. Ik heb een vriend, we wonen niet samen, maar bellen iedere morgen en als we elkaar een hele dag niet gezien hebben dan skypen we in de avond. Daar ben ik erg gelukkig mee en daar kan het virus niets aan af doen. We wandelen en fietsen graag en ik lees graag tijdschriften.
Je moet je ook niet gek laten maken door alle informatie die ze via de media de wereld in helpen. Zoek een beetje afleiding, je hoeft je niet van alle informatie af te sluiten, maar zoveel en zo tegenstrijdig als er nu uitgezonden wordt is ook niet goed. Dan ga je piekeren en je kunt er toch niets aan doen.
Ik mis wel de Soos en als jullie starten weet ik niet of ik meteen al weer zou komen of dat ik nog even zou wachten. Je moet wel zeker weten dat er niemand besmet is, er moet genoeg ruimte zijn en zeker voor de klaverjassers zal dat nog wat voeten in de aarde hebben. Het is wel heel fijn dat jullie de boel zo bij elkaar houden met de stukjes in de Dorpsketting, het handgeschreven kaartje van Trees en nu ook weer een telefoontje.
Ook ging ik altijd met een groepje uit Stompwijk zwemmen maar dat gaat nu ook even niet omdat we met z’n 5en in een auto gingen en water is een goede geleider van het virus. Ondanks dat de zwembaden weer open mogen sla ik nog even over.
Nee hoor, ik ben een gelukkig mens, ook met het coronavirus.
Corrie Luk
(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, – vorig jaar dus – door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)