Het einde van het jaar vraagt om terugblikken en daar hoort het soepproject bij. Een berichtje via de gemeente afdeling Sport & Welzijn trok mijn aandacht. Bij deze afdeling waren ze aan het bedenken wat ze zouden kunnen betekenen voor alleenstaanden of mensen die een hart onder de  riem zouden kunnen gebruiken. De moeder van Nezha bedacht het idee om een Marokkaanse soep te maken, zo brengt de soep culturen met elkaar in verbinding en juist die verbinding kunnen we goed gebruiken. Zo gezegd, zo gedaan met een groep aan vrijwilligers is er een start gemaakt in een kleine keuken en werd er 60 liter gemaakt. Inmiddels is de kookgelegenheid vergroot en wordt er wekelijks 120 liter soep gemaakt en uitgedeeld, met de groeten van de gemeente Leidschendam. 

Na het persbericht heb ik even geïnformeerd of dit ook voor Stompwijk geldt, omdat ik inmiddels een kampioen geworden ben in het verzinnen én zin geven aan projecten. Voor mij is dit een bijkomend positief effect van de corona, anders had ik dit nooit gedaan.

Op mijn vraag werd erg enthousiast gereageerd door Nezha en zij juichte het idee toe dat ik wekelijks zo’n tien soepjes zou bestellen. Het werden er 20, het werden er 30. Inmiddels zijn we samen met haar collega Nouria al 5 á 6 weken op pad, met nog 2 weken te gaan. Voor het einde van het jaar zou het mooi zijn als dit project afgerond is. Ik reageer vanuit enthousiaste en realiseer mij niet dat ik er dan weken mee bezig. De reacties maken veel goed.

Ook de speelgoed– en kledingactie verliep mooi. Een mooie aanleiding om dan toch de kast uit te ruimen en de schoenen weg te doen van de veel te jong overleden partner. Het heeft de geefster veel moeite en tranen gekost, maar wat waren ze blij met die maat 46. Dank.

Verder bekijk ik onderweg Stompwijk nu door andere ogen, door de ogen van Nezha en Nouria beiden met Marokkaanse wortels. Nezha van de 2e en Nouria van de 3e generatie. Hun wortels gehecht in de geschiedenis van hun ouders en voorouders. Zoals wij dit in Stompwijk ook hebben. Ondergronds lopen er hele wortelstelsels met nodige verbindingen.

Ik merk dan ook dat ik bijna iedereen wel ken en als ik niet ken dan is de kans groot dat ik je oversla. Om dit te voorkomen vraag ik dan in onbekende buurten nog wel even extra na: “Weet u wie ik hier nog mee blij mee kan maken?” Zo kom ik zelfs nog voor mij nieuwe inwoners tegen. Het voordeel van de soep is dat niemand er op rekent en men dus extra verrast wordt. En wat wonen er toch veel mensen op leeftijd nog zelfstandig, dit is echt opvallend. Gelukkig wordt er wordt op elkaar gelet.

De polders zijn donker, de wegen smal en het water dreigt langszij. Poezen en honden vreedzaam gezamenlijk op het erf. De honden vaak uitbundig en soms fanatiek. Het zijn echte waakhonden en soms is dat best spannend. We komen bij de verse melktap, boerderijen met koeien waar we mogen kijken. Een paardenstal waar alsnog wordt aangeboden om een keer terug te komen bij daglicht om te zien hoe het werkt. We zijn bij de molens. ‘Wonen hier echt mensen?” Ja. Het advies luidt: ‘Op Molendag nog maar een keer terug komen’. Als dank buigingen of handen op het hart. Verschillen in haaktechnieken worden onderweg nog besproken en de geborduurde sierranden langs laken. In Nederland langs de korte kant die je omslaat bij het slapen en in Marokko langs de lange zijde omdat het bed vaak tegen de muur aan staat en die kant om aandacht vraagt.

Of lieve woorden: “Kom zondag ook, we hebben hier een klein kerstconcertje, jullie zijn van harte welkom”. Het doet hen zichtbaar goed en het heeft thuis de nodige discussie gegeven, omdat de moeder van Nezha zo graag wilde, maar Nezha zelf uitgeteld was.

Het zijn allemaal korte bijzondere ontmoetingen in ontwrichtende tijden. Verwonderde gezichten en lieve bedank-appjes zijn ingrediënten waar je het voor doet en energie oplevert.

Korte ontmoetingen, mooie ontmoetingen waarin culturen elkaar treffen. Dit gegeven vind ik een prachtig bijkomend effect van deze actie. Deze week was er erwtensoep maar dan nét even anders en hoe lekker is dat.

Zoals gezegd we hebben er nog een flink aantal adressen te gaan. Heb geduld en anders, tja, dan heb je de soepbus gemist. Waar gewerkt wordt vallen immers spaanders.

Het is een geweldig initiatief van de gemeente Leidschendam dat door heel veel vrijwilligers in Leidschendam wordt gedragen.

Petra