gedicht agnes

De wereld is een toverbal,

bestaat uit duizend kleuren

de ene kant zacht en vol met geuren

de andere kant grijs en hard als een val

je wilt natuurlijk leven aan de zachte kant

maar dat heb je niet altijd in de hand.

Je komt soms in een situatie waar je niet wilt zijn,

je kan er niet uit, het lukt niet en dat doet pijn

het gaat niet bewust

maar je hebt geen rust

je wilt eerlijk zijn naar de mensen die dicht bij je staan

maar soms kan je die weg niet gaan

omdat iemand anders zich ermee bemoeit

en zorgt dat er tranen en schuldgevoel vloeit

mensen doen elkaar zo’n pijn en verdriet,

waarom toch, ik snap het niet?

gelukkig zijn er mensen die je bij de hand nemen

die met je praten, waarbij je kan bij kan lachen en huilen

een veilig gevoel geven om te schuilen

zodat we met elkaar de goede kant weer op kunnen gaan

en er niet alleen voor staan

Agnes Hofstede