Ik dacht eigenlijk nou het zal wel meevallen, zo lang ben ik nog niet als secretaris aan de Ouderen Soos van Stompwijk verbonden, maar het oproepje van Henk heeft toch zijn bijval gekregen!! Want vorige week woensdag was het toch echt feest en is Sarah langs geweest! En ondanks de corona was het een geweldig feest(je) met z’n drietjes. Ik had gebak gehaald, m’n moeder had de vlag uitgehangen en haar huisje versierd en mijn zussen hadden een mand met 50 cadeautjes gemaakt. Geweldig. Maar wat misschien toch wel het allermooiste was, waren alle kaarten die ik heb gekregen, zoveel leden van de Ouderen Soos hebben gehoor gegeven aan de vraag van Henk om een kaartje te sturen, maar ook niet leden, oude schoolvriendinnen, kennissen en familie hebben hun best gedaan. Ook het bestuur heeft zich niet onbetuigd gelaten. Ik wil iedereen uit de grond van mijn hart bedanken voor de mooie kaarten met lieve woorden, velen zelf gemaakt, zelfs een gehaakt kleedje met daar weer 50 in gehaakt, een mandala kleurkaart en overal werd de 50 wel benadrukt. De mooie amerylisbol in de glazen vaas, cadeaubonnen, het kon gewoon niet op. De postbode had een zware taak om de 105 kaartjes te bezorgen. Gelukkig was het gespreid over een paar dagen maar het was echt een feestje om naar de brievenbus te lopen. Ik heb er wel een paar dagen over gedaan om ze allemaal open te maken en lezen. Ook uit uitpakken van de cadeautjes ging in etappes. Nogmaals heel veel dank, jullie hebben bijgedragen aan een hele bijzondere verjaardag. Ik denk dat ik volgend jaar maar weer 50 wordt haha, bevalt me eigenlijk wel.
Maar ook die dag gaat weer voorbij en we gaan weer over tot de orde van de dag. Die orde is helaas nog steeds het corona virus. De maatregelen zijn niet versoepeld, eerder uitgebreid en dat is volgens mij de enige juiste keuze, hoe moeilijk het voor bijvoorbeeld de middenstand ook is. Maar beter nu een keer goed dan steeds maar halfslachtig, dan duurt het nog langer voordat we het virus een beetje onder controle krijgen. Het nadeel is wel dat wij de Soos middagen nog steeds niet kunnen opstarten, tot onze grote spijt. Ik zeg het volgens mij iedere week wel maar we missen jullie echt ontzettend en zouden liever gisteren dan vandaag beginnen maar het kan gewoon niet. Ook de viering van de decembermaand zal er anders uit zien dan andere jaren. Maar om een héééééééél klein tipje van de sluier op te lichten, zowel Sinterklaas als de Kerstman vergeten jullie niet. Meer zeg ik niet anders is de verrassing eraf. We zouden het zo graag anders zien, de gezellige Sinterklaasviering en de Kerstviering met een mooie dienst in de kerk maar het gaat helaas niet. Wij hopen in elk geval dat jullie dit ook kunnen begrijpen.
Onderstaand gedichtje is van Toon Hermans, deze keer dus niet van mij zelf maar dat komt misschien omdat ik de afgelopen week heel goed geslapen heb. Meestal ontstaan mijn gedichtjes in de nacht maar deze vind ik zo prachtig dat ik hem graag aan u mee wil geven om over na te denken.
Oud worden is geen zaak van jaren,
Als ik het even zeggen mag,
Ik heb mensen oud zien worden,
In één dag.
Het leven is ook nog iets anders,
Dan alleen een rikketik,
Ik heb mensen jong zien worden,
In één ogenblik!
Toon Hermans
Lieve leden, laten we met elkaar de moed erin houden. Het valt niet altijd mee maar met elkaar kunnen we het, dat weet ik zeker. En u weet ons te vinden he, als u iets kwijt wilt. Maakt niet uit wat, ze zijn er voor jullie.
Een hartelijke groet namens het complete bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,
Agnes, secretaris