Daar ben ik weer over het weer. Gelukkig is het weer een beetje afgekoeld, hoewel….het was nog heet en benauwd genoeg de afgelopen dagen. Ik hoop dat jullie allemaal die hitte goed doorgekomen zijn en nu maar hopen dat het voorbij is. Een lekker zonnetje, graadje of 20 is mooi genoeg, dan kan je nog wat doen zonder dat je een appelflauwte krijgt. Zo genoeg over het weer nu.

Weet u al wat u gaat eten 28 augustus, 11 en 25 september nu we niet naar het dorpshuis kunnen? Jammer hé. Niet te moeilijk maken hoor, een aardappeltje, wat groente en een stukje vlees of vis volstaat prima. Wilt u er toch wat meer werk van maken dan zijn op internet ( www.smulweb.nl) tal van heerlijk receptjes te vinden die ook niet al te moeilijk zijn. Ik denk dat wij maar bij mijn moedertje gaan eten, die eet van tafeltje dekje, maar aangezien wij alle drie geen hele grote eters zijn kunnen we dat makkelijk delen haha. Probleem ook weer opgelost.

Twee weken geleden heeft u, als het goed is, het boekje van (Mijn) Leven met Corona in de bus gehad waar we met elkaar zo hard aan gewerkt hebben. Natuurlijk zijn wij heel benieuwd wat u er van vind, is het geworden wat u ervan verwacht had, is uw verhaal goed overgekomen en hoe vind u de uitvoering. We zouden het leuk vinden als u het ons laat weten. Het is een ontzettende klus geweest maar we hebben het met heel veel plezier gedaan. Één van onze leden heeft in de Dorpsketting laten weten wat zij er van vond en het spreekwoord luidt, als er één schaap over de dam is volgen er meer dus pak die pen of kruip achter de computer en stuur het naar de dorpsketting. Het heeft even geduurd maar wij vinden dat het wachten meer dan waard is geweest en hopen natuurlijk dat u het ook vind. Het is een mooi naslagwerk wat meerdere keren gelezen kan worden en ook door kinderen en later door kleinkinderen. Zo schrijven we geschiedenis.

De meeste maatregelen blijven onbeperkt van kracht. Pas kwam er iemand bij ons op bezoek, ik kon diegene al maar mijn man niet. Dus zij kwam de tuin in en ze stelt zich voor aan Henk met haar naam en Henk zegt ook zijn naam. Ik keek er een beetje raar van op, ik dacht nou Henk wat onbeleefd, je kan haar toch wel een hand geven. Toen ze weg was besprak ik dat met hem en hij zei dus: Hoe lang is dat Corona virus nou al actief? Je weet toch dat we geen handen mogen geven? Oh ja, echt straal vergeten, gewoon niet aan gedacht. Zo zie je maar het wordt een beetje gewoon en sommige maatregelen blijven niet hangen. Ik vind het toch nog steeds raar overkomen als je iemand die je niet kent geen hand geeft. Dat is toch een beleefdheidsvorm. Oeps, kleine blunder, sorry Henk.

En tot slot wil ik nog meegegeven:

Soms staat er iets in de weg,

Een obstakel, waar je flink van baalt.

Maar misschien is het juist dit obstakel

Waar je een waardevolle les uit haalt.

Wat die waardevolle les is mag iedereen voor zichzelf invullen, maar ik weet zeker dat iedereen iets uit deze periode haalt.

Een lieve groet namens het bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris