Lieve Leden van de Ouderen Soos Stompwijk,

Allereerst willen wij jullie bedanken voor het begrip op mijn praatje van twee weken geleden. Toen moesten we jullie helaas vertellen dat we nog niet konden beginnen met onze gezellige soomiddagen, vooral vanwege die ene maar o zo belangrijke maatregel, anderhalve meter afstand houden. Er zijn een aantal van jullie die gereageerd hebben, maar allemaal vol begrip. We gaan met z’n allen én veilig of we gaan niet. Mijn inziens kunnen dit soort reacties alleen maar in een klein dorp zoals Stompwijk. In een grote stad zouden de reacties, denk ik, heel anders zijn, maar in elk geval onze dank voor jullie begrip.

Het betekent natuurlijk niet dat we stil zitten, maar daarover lezen jullie meer in deze Dorpsketting en merken jullie ook aan een bezoekje van onze privé postbode. Zo houden we toch het contact met jullie actief en als we elkaar dan weer zien zijn we tenminste niet helemaal van elkaar vervreemd. Stel je voor dat we ons opnieuw aan elkaar moeten voorstellen, dat zou toch wat zijn haha!

Had ik vorige week nog iets geschreven over wat te doen in deze Corona periode, wist u dat er ook een roman over Stompwijk is? Als u van lezen houdt is het een echte aanrader. De Wonderdokter van Stompwijk. Het is wel een beetje apart geschreven maar als u daar voor open kunt staan is het echt genieten. Het verhaal betreft een visser die paranormaal begaafd is en daardoor aanvankelijk veel moeilijkheden van ondervindt. Ik kwam het boek tegen in de minibieb in de Veen en ik heb ervan genoten. Dus misschien een tip, ga er eens lekker voor zitten, neem een pot thee met een pak koek erbij en geniet van dit wonderlijke verhaal. Het boek is er ook in een groot letter uitgave, dat is makkelijk want ik heb mijn loepbril op moeten zetten, die ik normaal gebruik voor mijn Diamond Painting en dat leest toch iets minder prettig.

En dan zijn we aan de tweede helft van het jaar begonnen, het eerst half jaar is omgevlogen….. Onderstaand gedicht vond ik wel mooi passen, het is wel even een doordenkertje maar dan blijven onze hersenen ook nog een beetje actief, en daar wil ik dan ook graag mee afsluiten.

Ik trek mij terug en wacht….

Ondanks alles is dit tijd die niet verloren is.

Iedere minuut uit het verleden is een nieuwe minuut in het heden.

Er is tijd….. of is er niets anders dan tijd??

Een hartelijke groet namens het bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris