Twee weken geleden is er in de kerkdienst stil gestaan bij het jubileum van pastoor Broeders. Er mocht niet in de kerk gezongen worden en er was slechts een klein publiek aanwezig, zoals dat in coronatijden hoort. Dit zette mij tot nadenken, buiten mag er immers wel gezongen worden. En er is ander publiek dat verrast wordt. Met de gelden van Fonds 1818 is er elke week wel een klein feestje te bouwen. Na de kerkdienst was er gelegenheid om met elkaar in de buitenlucht koffie te drinken in pastoors bos.  De wind was pittig, maar we zaten beschut, de wolken verdwenen en de zon deed zijn best. Een flink aantal thermoskannen koffie was gezet, heerlijke  koekjes gebakken door Rienus en de entourage doet de rest.

Wacht even, wat is een feestje zonder muziek. Aad Paardekooper was met accordeon neer gestreken onder de oude rode beuk. Een erehaag van welkom en een lang zal hij leven voor de pastoor, zo buiten mocht dit wel. Driewerf hoera. Aad zorgde voor een heerlijk achtergrondmuziekje waar iedereen vrolijk van werd. Dit waren de ingrediënten van deze week en hierdoor werd het een gezellig onder onsje.

Petra Oliehoek– van Es