Soms kan ik het niet meer bijhouden…. Ik weet niet of ik daarin de enige ben maar zijn we net een beetje gewend aan de maatregelen en de richtlijnen van de regering en RIVM worden ze alweer versoepeld. Dat is aan de ene kant natuurlijk super fijn, aan de andere kant heb ik zelf het gevoel dat het nog wat aan de snelle kant is.

Natuurlijk willen we allemaal dat we weer gewoon onze dingen kunnen doen, maar dat gaat helaas niet zomaar. De versoepeling gaat wel heel gedoseerd en de tijd zal leren of de beslissing juist is geweest. Sorry als het een beetje negatief overkomt, maar ik ben van mening dat je beter kan zorgen dat eerst de bron goed aangepakt is voordat je verder gaat. Aan de andere kant kan ik mij ook voorstellen dat beroepen die weer aan de slag mogen daar super blij mee zijn want er moet toch brood op de plank komen, het liefst met wat beleg erop. Dat maakt het zo verwarrend.

Voor ons als Ouderen Soos verandert er nu nog niet zoveel. Pas vanaf 1 juli zouden wij weer wat mogen doen want dan mogen er eventueel weer bijeenkomsten georganiseerd worden met 100 mensen. Dus we houden nog even vol, samen zijn we sterk en we gaan hard aan de slag om te kijken of het haalbaar is om weer te beginnen met de maatregelen die eraan blijven zitten. Vooral de anderhalve meter afstand is een dingetje. Maar we houden u natuurlijk op de hoogte en neem maar van ons aan dat zodra het mag en we een mogelijkheid zien, we de gezellige dinsdagmiddag in ere herstellen.

Inmiddels is het Moederdag geweest, we hopen dat alle moeders onder onze leden toch flink verwend zijn en genoten hebben van een fijne dag. Nu gaan we richting Pinksteren en Vaderdag en dan komt de zomer toch alweer in zicht. Ondanks alles gaat de tijd gewoon door en ook de seizoenen. Ik geniet er dit jaar extra van, de heerlijke geur van de seringenboom, de blauwe regen en de jasmijn in de tuin. Grote kuipen met (chocolade) munt geuren erdoorheen, dankzij het mooie weer staat er al heel veel in bloei. Ook tijdens mijn dagelijkse rondje door de polder kan ik genieten van de geuren, van gemaaid gras, of ’s morgens heel vroeg als er nog een flard mist hangt maar je tussendoor de zon al ruikt. Dat ervaar ik echt als positief, je bent je bewuster van de dingen die eigenlijk zo normaal lijken maar zo bijzonder zijn.

Onderstaande spreuk vond ik dan ook heel toepasselijk en daar wil ik deze week mee afsluiten:

Wacht niet op het perfecte moment,

Maar pak het moment en maak het perfect!

Een lieve groet van Trees, Aad, Jan, Sjaan en Marijke, het bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk, wij missen jullie elke week een beetje meer!

Agnes

Secretaris