Ik werd getipt door Jokelien van Rijn, die mij attendeerde op de jarenlange inzet van Jeroen Janson binnen Stompwijk’92. Hij mag wel eens een keer in het kerstzonnetje gezet worden.
Ik spreek met Jeroen af op een zondag voordat het eerste thuis speelt. Dan is Jeroen altijd ruim van tevoren present om als begeleider van het eerste de voorbereidingen te treffen. Helaas is Marvin op 21 jarige leeftijd plotseling overleden en dat hakt er bij de vereniging goed in. Vandaag wordt er met rouwband gespeeld. Verder koffie zetten, broodjes in orde maken. De shirtjes en trainingspakken moeten gewassen aanwezig zijn, watertas, de vlaggetje langs de lijn, en de pupil van de week moet opgevangen worden. Nick Ammerlaan schrijft een A4tje voor de poortpraat, deze worden in een soort sponsorboekjes gevouwen. Zijn handen gaan gewoon door tijdens het interview.
Jeroen is blij verrast door de nominatie en hij heeft geen voorbereidingstijd gekregen. Hij is vanaf zijn jeugd verbonden aan de club, eerst als klein mannetje zelf gespeeld totdat een blessure hem op 21 jarige leeftijd dwong om te stoppen. Hij is toen 5 jaar leider en grensrechter geweest. Toen Kees Droog kwam te overlijden heeft Jeroen de taken voor het 1ste op zich genomen. Het is een goed geolied team, hij werkt al jaren samen met Johan v.d. Meer en Rob van Benten en samen klaren ze deze klus. Sandra Geurtsen is de gastvrouw en ontvangt het team, scheidsrechter en tegenpartij. Verder is Jeroen grensrechter tijdens de wedstrijden. In verband met zijn weekenddiensten wisselt hij dit af met Marco Olijhoek en héél af en toe is hij een weekend vrij en daar geniet hij dan ook van. Ik denk stiekem: “Ja, ja, dat zal wel met de winterstop zijn” .
Verder heeft Jeroen zich bijna 15 jaar bezig gehouden met het organiseren van de weekendkampen, altijd een feestje om dit te doen met een trouw team van 10-11 vrijwilligers. En hij organiseert de onder de 23 bekerwedstrijden, dit om de jeugd eerder bij de selectie te betrekken. En met succes er spelen er vandaag wel 5 mee in het eerste.
Jeroen praat er makkelijk over, maar het zijn veel taken naast een full time baan en over exact 16 dagen is hij klaar met zijn studie als internist en intensivist, dan heb je de toch de meeste zieke patiënten van het LUMC op de intensive-careafdeling onder je hoede. Wat maakt het zo leuk, dat hij dit al jaren volhoudt. Het is vooral de samenwerking met de staf, met Johan, Rob en Joanny die sinds een jaar of 2 de verzorging van de spelers op zich heeft genomen. Weekendkamp 2011
Marcel Zuidgeest als burgemeester
Cathy Goeman als Maxima en
Jeroen als Willem Alexander
Het begeleiden van de jongste spelers zorgt voor de nodige uitdagingen en dat vindt hij ook zo leuk.
De combinatie sport en werk zorgen ervoor dat hij per jaar kijkt of hij dit blijft doen. De club is een héél groot goed voor ons dorp, hij is er dan extreem trots op dat ze dit met elkaar doen met alle vrijwilligers. En dat hij hierin zijn rol kan spelen. En dat ze allemaal volharden met een dergelijke klein team op zoveel fronten.
De vereniging en met name het 1e, wordt met dergelijke vrijwilligers echt in de watten gelegd en met heel veel care intensief verzorgd door Jeroen.
De wedstrijd wordt die middag na een indrukwekkende minuut stilte aan Marvin opgedragen en verloren, de emoties waren tastbaar. Aan de voorbereiding van Jeroen heeft het niet gelegen.
Petra Oliehoek– van Es