Met de zonovergoten Paasdagen nog vers in het geheugen verkneukelden wij als organisatie ons alvast een beetje op een net zo mooie 5 mei. Wat zou het weer een heerlijkheid zijn om met 20 graden plus, de Elfdorpentocht te kunnen rijden. Maar tussen de gedachten in de aanloop en de werkelijke uitvoering van het feest was een zeer groot verschil zicht- en voelbaar..
Donder en bliksem, aangekondigde natte sneeuw en hagel gooide een flinke dot roet in het eten bij de organisatie en aspirant deelnemers. De opgeborgen borstrokjes, geitenwollen sokken en gewatteerde laarsjes moesten weer uit de mottenballen gehaald worden. Het scheelde niet veel of er werd in het voorjaar nog even snel een aankomende ijstijd afgekondigd. Zou de Elfdorpentocht dan zijn oude baas de Elfstedentocht toch nog een eerbetoon gaan brengen? Gaan we zondag nog even hetzelfde gevoel als in 1963 beleven? Klimt Reinier Paping op de fiets met een dikke krant onder zijn jas…? Zo erg is het gelukkig niet geweest. Toch was het koud en nat genoeg. Het nodigt niet uit om eens een lekker rondje te gaan fietsen. Deze mineurstemming in de weersverwachtingen vertaalde zich direct naar het deelnemersveld. We weten dat we geen oude records gaan breken met deze omstandigheden.

Toch zijn er (met alle respect) maar liefst 710 bikkels vertrokken van de start! Velen kwamen als vanouds weer van heinde en ver om deel te nemen aan onze mooi tocht. Mijn paradepaardje is zoals u weet: veilig de weg op en veilig weer thuis. Bij een evenement als deze is dat toch iets complexer dan de reguliere ritten op de zondag. Mooi is het te vermelden dat er uit de 9 beschikbare EHBO-kits slechts twee pleistertjes zijn geplakt. Volgend jaar gaan we dit trachten te reduceren met 50%. De bezemwagen heeft de gehele dag stand-by gestaan en is niet ingezet. Op een gegeven moment kwam er een melding van een deelnemer wiens zadelpen gebroken zou zijn. Hij is door onze toercoördinator Frans telefonisch geadviseerd voorzichtig door te rijden naar de volgende post, en als hij niet meer verder zou kunnen, werd vervoer voor hem geregeld. Tot op heden hebben we niets meer van hem gehoord. Dat kan twee dingen betekenen: a) hij is staande op zijn pedalen naar huis gefietst of b) hij is per ongeluk gaan zitten, kan niet meer afstappen en rijdt nu nog rond.. Zodra hier meer over te melden is, laten we het u weten.
In de middag arriveerden de deelnemers weer terug aan de startplaatsen. Verbeten gezichten van kou en nattigheid, afgestoffeerd door een bak tegenwind op het laatste traject, kortom, er is flinke strijd gestreden om de eindstrepen te behalen. Maar dan…, een warm onthaal in thuisbasis de Bles en het Wapen van Maeslant. Kou, wind en nattigheid werden hier buiten de deur gehouden. Een bakfiets met muziek uit het tijdperk van ergens tussen de roem van Reinier Paping en het heden was opgetrommeld en zorgde voor ‘de oude bekenden’ ; een loterij georganiseerd door onze meerijdende leden in Cycle Paris voor de Hartstichting; een buffet en een drankje…, dit alles zorgde voor een uitstekend sfeervolle derde helft. De prestaties werden uitvoerig besproken, daarmee waren de barre weersomstandigheden weer snel vergeten. We kunnen de 28e editie van de Elfdorpentocht in de boeken vermelden als een geslaagd evenement.
Een speciaal woord van dank wil ik tenslotte uitspreken naar al onze vrijwilligers. Liefst 49 (!) mensen zijn actief geweest in de organisatie om voor u dit evenement mogelijk te maken.
De formule is verdraaid simpel: zonder inzet van vrijwilligers geen Elfdorpentocht!
Vrijwilligers, Hartelijk dank voor uw medewerking aan de organisatie van de Elfdorpentocht!
Hans Nieuwland.

De C-groep
De 28e Elfdorpentocht gaat waarschijnlijk de boeken in als de koudste ooit, met zijn 10°C! Met een krachtige noordwesten wind, (kracht 5) was het soms echt afzien, vooral op de terugweg. Goed ingepakt dachten we dat we de kou wel konden trotseren, maar het viel nog niet mee. Wij fietsten dit jaar de Toerroute van 80 km. en de koffiepauze was bij “het Wapen van Maeslant”. Daar konden we in de warme serre weer op temperatuur komen. Alles bleek weer goed geregeld met overal de bekende stempels. Onderweg vielen de vele wapperende vlaggen goed op en stonden wij zo even stil bij de Bevrijdingsdag. Het was een hele mooie route met hier en daar een wijziging en het was heel gezellig met ons clubje van 7. Rond 16.00 uur kregen we de laatste stempel in de Bles.
Annie van Rijn

De C2 startte met vier fietsers, regen, veel wind, kou, wolken en uiteindelijk ook nog zon voor de 75 km route naar Nieuwveen. Vanwege vakantie, blessure en stempelen in Maasland was onze groep gehalveerd. Deze keer gewoon de pijlen volgen door het mooie Groene Hart. Al ging dat in het begin een beetje fout. De captain dacht dezelfde route te rijden als vorig jaar, maar de route was nu tegengesteld. Geen probleem want al gauw pikten we de pijlen weer op. In Hazerswoude Rijndijk bij het Spookverlaat sloeg de 25 km links af. Nadat de 45 km bij ’s Molenaarsbuurt richting Hoogmade ging, maakten wij nog een extra lus en kwamen met 37 km bij de eerste stempelpost in Nieuwveen. Daar genoten we van een heerlijk bakkie en een over lekkere zelfgemaakte warme appelpunt. Met heerlijke wegen door de polders met jonge zwaantjes en kleine pijltjes, die ondanks de kou toch moesten zwemmen van moeder eend, kwamen wij bij de 2e stempelpost de Kromme Does in Hoogmade aan, waar ook fietsers van de 45 km zaten. Omdat het vandaag Bevrijdingsdag was, werd er overal gevlagd. Volgens ons was de winnende straat Het Watertje in Zoeterwoude. Hier haakte de 25 km weer aan, die ondergetekende reed. Ik startte als laatste en kwam ook als laatste bij de Egelantier in Hazerswoude Dorp aan. Daar wachtte mij een groots onthaal door de stempelaars. Zij konden nu immers ook weer naar huis. Rest mij nog om de organisatie van de Elfdorpentocht te bedanken voor deze prachtige dag, die wij nog menig uurtjes in de Bles voortzetten met een hapje, drankje en een praatje over de fietsbelevenissen. Het verslag is ook namens Fried.

Groet, Lia de Jong-Zwetsloot

Aanstaande zondag is het Moederdag en dan fietsen we gewoon weer een mooie clubrit. De A en B hebben Snelrewaard op de kalender staan. De C groepen kunnen niet naar Klein Giethoorn, die zijn in het weekend gesloten. We proberen het dan misschien bij Theetuin `t Woutje.

In het fietskarretje, de jongste deelneemster
ooit van de Elfdorpentocht:

Mette van Rijn, 3 maanden jong, heeft de 45 km,
veilig gefietst met haar papa.