Hoe mooi kan ’t zijn…?

Het alom in den lande bekende ‘Beter laat dan nooit toernooi’ krijgt de naam van Hans Disseldorp. Een prachtige geste en mooie blijk van waardering voor een mooie kerel. Jeugdbestuur, ik zeg ‘goed gedaan’.

Hans is namelijk sinds mensenheugenis verbonden met de voetbal in Stompwijk en nog steeds! Tuurlijk als speler (en een goeie ook), maar met name verbonden door z’n grote passie voor het jeugdvoetbal in Stompwijk. En dat, schrik niet beste mensen, al zo’n dikke 45 jaar. En dan verdien je zondermeer een blijvende blijk van waardering. Hoewel ik van Hans weet dat het van hem zelf allemaal niet zo hoeft. Doe maar gewoon, lekker voetballen en niet teveel fratsen. Exemplarisch voor Hans is toch wel dat hij zo een beetje alle kinderen bij de voetbal heeft langs zien komen. Ik vraag me af, van wie is hij eigenlijk geen jeugdleider geweest? Hans Disseldorp is naar mijn idee, zo een beetje de meest sociale vent van West Europa. Staat altijd klaar voor anderen, met hart voor de minder sterkeren en vindt het prettig als kinderen/mensen het naar de zin hebben. Een tikkeltje wars van allerlei regeltjes, beleid en ‘bestuursdingen’, mensen moeten zich met hun eigen kwaliteiten vooral kunnen ontwikkelen. Hij weet ook, als een en ander eens een keer niét zo lekker loopt, op zijn manier bij die jonge gasten de juiste snaar te raken en ze mee te krijgen. Een team smeden, de neuzen dezelfde kant op krijgen, vooral daar zit z’n kracht volgens mij. En dan zien dat er wat moois uit voort komt, dat die gasten heerlijk met elkaar omgaan en wat voor elkaar over krijgen én hebben. En dat is nou precies waar Hans zijn energie uithaalt en wat volgens mij z’n drijfveer is, dat moet haast wel, anders hou je ’t ook niet zo lang vol. Hans zijn zonen en kleinkind lopen parallel mee in die ontwikkeling door al die jaren. Over drijfveren gesproken. Joris (34) als klein mannetje mogen begeleiden en trainen, zo ook Daan (21) en natuurlijk nu Levi, z’n kleinkind, die inmiddels 5 jaar is, de sterren van de hemel speelt en zowaar misschien nog wel meer talent heeft dan z’n opa! In het jeugdbestuur is Hans gestopt en heeft het stokje door gegeven aan z’n dochter Marije. En het moge duidelijk zijn, Marije laat zich à la pa goed gelden.

Hans is een vent, waarvan ik vind dat hij denkt in oplossingen en vooral niet te moeilijk gaan doen. Mooi voorbeeld en tegelijk anekdote is, dat hij z’n auto’s altijd kocht op maat voor een stuk of elf of twaalf van die mannetjes, dat was immers wel zo makkelijk bij uitwedstrijden dan kon het hele zooitje erin!

Persoonlijk ken ik Hans Disseldorp al heel lang, eigenlijk al vanaf dat we gingen voetballen bij toen nog Stompwijkse Boys. Alles, in heel veel opzichten samen doorlopen: jeugd,- en selectievoetbal doorlopen, jeugdbestuur, jeugdtrainer, jeugdkampen, scheidsrechter en inmiddels is Hans nog steeds jeugdleider en trainer. Tevens is Hans een goeie vriend van mij en alles bij elkaar had hij van mij ook een standbeeld mogen krijgen.

Per saldo was ‘t me een groot genoegen deze bijdrage te mogen leveren.

Dat het Hans Disseldorp Toernooi garant mag staan voor jarenlang voetbalplezier voor de jeugd.

Tot slot nog een woord van dank voor alle sponsoren: Kraan en Spaan voor de ijsjes, Club van 100 voor de bekers. De vaantjes sportiviteit prijzen door Made with love by Marije, Chris Bolleboom voor de komkommers.

En niet te vergeten alle vrijwilligers bedankt! Zonder vrijwilligers is er geen toernooi mogelijk.

Frans Luiten, vriend van Hans

en oud-voorzitter voetbal Stompwijk ‘92

(en secretaris) 1992 – 2002