Dus…ik ga weer mijn rondje hardlopen in de polder, besluit nu eens de route om te draaien, waar ik normaal eindig ben ik nu begonnen. Het gaat superlekker, halverwege mijn route kom ik een groepje wielrenners tegen, de laatste twee mannen gebaren dat er een stuk terug, dus voor mij, nog een stuk vooruit, een schaap in de sloot ligt. Dus ik trek n sprintje en spring over het hek ‘t land in en ja hoor, daar ligt ‘t arme schaap vast gezogen in de bagger, volkomen uitgeput van t proberen zelf de kant op te komen. Ik laat mezelf een stuk in de slootkant zakken en begin te trekken aan ‘t schaap. Haar pootjes lagen onder haar borst dus ik moest meer kracht zetten, ondertussen keek ik of de mannen nog aanwezig waren….ik kon wel wat hulp gebruiken namelijk. Maar nee hoor, die waren lekker doorgefietst, stoere kerels.

Intussen zakte het schaap steeds verder in de sloot. Normaal is het retedruk in de polder, maar nu zag je niemand. Dus ging ik maar weer verder de slootkant in.. godzijdank kwam er eindelijk een auto aan dus ik begon te zwaaien met m’n armen, de dame stopte en wou wel helpen, maar ze moest nog parkeren. Ik was alweer terug bij het schaap en heb voor de laatste keer z’n pootjes op de kant gezet, ben zelf in een soort split over de sloot gestapt en heb haar kont beet gepakt en ja hoor…ze kreeg grip, en toen kon ik haar zo de kant op tillen. De hulp van de dame die gestopt was, was dus niet meer nodig. Ze keek eens naar me en vroeg waar ik naar toe moest….omdat ik natuurlijk onder de bagger zat en een uur in de wind stonk zei ik maar dat ik m’n training ff af ging maken.?? Ik wou het haar niet aandoen om in de auto te gaan zitten… Dus mijn loopje is uitgedraaid op een mud-run. Met gelukkig een goede afloop voor het schaap, die meteen weer in de kudde werd opgenomen…..ik hoop dat de mannen nog een fijne fietstocht hebben gehad!

Els Lindhout