Ze is geboren in Pijnacker. Op een kleine boerderij. Toen ze 13 jaar was brak de oorlog uit en kwam ze in Stompwijk bij familie werken. “Je kon niet veel in de oorlog, er was niets.” Toch heeft ze hier ook nog op de huishoudschool gezeten. Zo’n twee dagen in de week bij de nonnen. Ze herinnert zich nog dat er razzia’s waren. Maar later ook de bevrijdingsfeesten. Kleding was in ieder geval slecht te krijgen. Als een jurk in de was ging, moest je de andere aan. Meer keus was er niet. In 1949 ging ze weer naar huis. In 1952 kon ze de verpleegstersopleiding gaan doen in het Franciscus ziekenhuis in Rotterdam. Tot bleek dat ze TBC had. Opleiding afbreken en later weer verder. Ook dat went op de lange duur.

De kraamopleiding

Dat wilde ze graag. Daar kwam veel studie aan te pas, maar ze kon goed leren. Ze wilde graag ‘de wijk’ in zoals ze dat noemden, en dat lukte. Ze werkte 17 jaar bij een kraamcentrum in Alphen aan de Rijn en woonde in een mooie flat. Ze begeleidde de kraamverzorgsters, regelde hun werk en hielp ook zelf nog wel eens bij een bevalling. Zoals toen een verloskundige een keer te laat was. “Erg leuk werk.” Maar een eigen gezin was er nooit van gekomen. In die tijd ging alles op de fiets en ook heeft ze nog een Solex gereden.

 Stompwijk

Daar kwam ze nog wel eens. Er zat hier meer familie en op familiefeestjes kwam ze ook Gerrit van Santen tegen die weduwnaar was. Ze trouwden in 1986. Zat ze meteen in een gezin met zes kinderen. Soms drukke weekenden met veel aanloop. Altijd gezellig. De een na de ander trouwde en kreeg kinderen. Ank en Peet adopteerden twee kinderen uit India en Riet ging mee ze ophalen op Schiphol. Acht maanden waren ze, dus die heeft ze zien opgroeien. Deepali zit in de verzorging in Swetterhage. En Shradha heeft ze zelf deze zomer haar verpleegstersspeld ‘gespeld’ zoals dat heet. Dat mocht alleen omdat ze zelf officieel verpleegkundige is. Apetrots natuurlijk!

Kringloop De Stal

Ze hadden nog een bijna lege stal staan, ook op de Doctor van Noortstraat. Zeven jaar geleden was er behoefte aan een kringloopwinkel om geld voor de verbouwing van de kerk bijeen te brengen. Ze stemden meteen toe en zo mocht ze samen met haar man de opening verrichtten. Het werd natuurlijk heel erg gewaardeerd. Door de lage huur kon er veel geld naar de kerk. Ze wisten al lang dat de plannen voor een rondweg er lagen. Maar zolang er nog niets gebeurde hadden ze er plezier in. In 2013 overleed haar man. Riet vindt het nog jammer dat De Stal dicht moest. Ze werden ook voor alle feestjes uitgenodigd. Laatst was ze nog bij het afscheid van de medewerkers.

Vakanties

Nu lijkt het of ze nooit weg kon, maar dat is niet zo. Op een lijst in de kamer staan tal van popjes in klederdracht uit Duitsland, Oostenrijk, Rome enzovoort. Getuigen van bezoeken daaraan. Ze heeft een mooi leven gehad vindt ze. Ze houdt nog van puzzelen en handwerken. En is benieuwd naar het feest dat er aan komt. Zoon Cock komt met zijn gezin over uit Denemarken. Het zal een hele club worden. Ze laat het maar over zich heen komen. (Ze is al wel ineens een stapel fotoalbums kwijt………. Waar die nu zijn…?

Riet gefeliciteerd en nog vele jaren in goede gezondheid toegewenst!

Agnes van Boheemen- Vollebrecht