De oude vaas

In een oude vaas met kleine scheuren,

pronkten rode rozen goed geschikt,

geschonken door een onbekende liefde,

had zonder rozen geen toekomst blik.

Haar wangen werden rood zoals de rozen,

in haar buik danste van alles in het rond,

zij wilde het aan de hele wereld wel vertellen,

wat zij van de verrassing van rozen vond.

De rozen hebben twee weken staan pronken,

toen het eerste blad de roos verliet,

de tafel lag vol verdorde blaadjes,

in de oude vaas meer scheuren schiet,

de liefde is schijnbaar voorgoed verloren,

en de vlinders al gevlogen zijn, zoals je ziet.

Ik heb maar een bosje blauwe druifjes gekocht,

als alternatief voor dat droom verdriet.

Wybo Suijten