En dat is niet zomaar. Mevrouw Riet Lelieveld neemt afscheid na ruim 40 jaar vrijwilligerswerk! Onlangs is ze 90 jaar geworden en dat is gevierd met een brunch in De Bles. En daaraan vast een reünie. Het moest geheim blijven maar ze had er per ongeluk al iets over opgevangen. Wie verraste wie..? Het werd een geweldig feest. Ruim 60 familieleden bij elkaar. Neven, nichten enzovoorts, van heinde en verre. Plus een beamer die mooie foto’s uit het verleden toonde. Daar kan ze dankbaar op terug kijken. En nu dit weer. In de Voorkamer, waar ze altijd bezig was, zitten we met een kleine groep aan de koffie met gebak. Ook haar kinderen zijn er weer bij. Voor haar hoeft al die drukte niet. Maar al die aandacht kan ze best waarderen. Er is een korte toespraak, bloemen en dan gezellig napraten.
Hoe is het begonnen
In 1949 startte Emmaus in een huis aan de Zuidbuurtseweg. Het was al gauw te klein en in 1968 werd aan de Verlaatweg een nieuw Huize Emmaus gebouwd. En ook weer geleid door de kloosterzusters uit de Zuidbuurt. De namen van de zusters vliegen over de tafel. Zr. Theodosia, Zr. Veronica, Zr. Carina en nog meer. Na de zusters kwam in 1977 de leiding in handen van Rinus van Haaster. En daar is Riet begonnen als vrijwilligster via het Rode Kruis, de welfare. Elke woensdag thuis extra vroeg op om haar eigen huis aan kant te krijgen. Dan, tot drie jaar geleden nog: op de fiets naar Zoeterwoude. Alleen als het heel slecht weer was liet ze zich door haar man weg brengen. Samen met haar vriendin Corrie Wensveen schonk zij een ochtend in de week koffie in de Voorkamer. Ze deed spelletjes met de bewoners en schonk nog een glaasje fris in. Ook hielp ze mensen met handwerkjes. Ze kon netjes breien en de ochtend vloog om.
Van Zoeterwoude naar Stompwijk
Ze is geboren als dochter van klompenmaker Vreeswijk in de Krepelsteeg. En met haar trouwen naar Stompwijk verhuisd. Zodoende kent ze heel veel mensen in allebei de plaatsen. Waardoor ze gezellige gesprekken kon voeren. En mensen kennen haar van de vele wandelingetjes met haar man, en nu nog vaak alleen. Nog kaarsrecht en met opgestoken haar, wat ze zelf elke morgen bij houdt. Haar huishouden doet ze nog grotendeels zelf. Ook mag ze graag klaverjassen.
Maar 2e kerstdag zou ze thuis voor het eten zorgen als de kaarters van de familie thuis kwamen uit De Bles. Na afloop een flinke vaat natuurlijk, zonder vaatwasser! Maar dat heeft ze er graag voor over.
“Je moet wel veel geduld hebben” zegt ze. En dat heeft ze; eindeloos. En daarmee heeft ze veel ouderen in Emmaus leuke ochtenden bezorgd. Ze zal vast nog wel eens aan komen voor een praatje en een kopje koffie. Ze staat ingeschreven voor het nieuwe tehuis aan de overkant. Maar als je haar zo ziet dan kunnen ze daar nog wel een poosje op haar wachten.
Agnes van Boheemen- Vollebregt