Hoe maak jij de wereld een beetje beter?

Dat is de vraag tijdens de gezellige kerstbijeenkomst van VrouwActief.

Ingrid Develing zingt normaal de longen uit haar lijf bij het eigentijdse koor. Dit jaar heeft ze een pauze ingelast na een druk jaar vol zorgen, die na lang vechten nu eindelijk uit handen zijn genomen. Andere jaren kon zij door ontspannen te zingen vele anderen blij maken.

Henny Tettero zet alle zeilen bij om zich na een zwaar verlies zich staande te houden. Ze spreekt zichzelf moed in en telt haar zegeningen en ze is blij met alle aandacht die ze krijgt, maar toch….

de-boerderijnAgaath van der Zwaan heeft het motto een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Ze gaat altijd glimlachend door het leven en dat werkt door op de ander. Je krijgt dan een soort sneeuwbaleffect. Ze werkt een dag per week bij de Zorgboerderijn en werkt daar met kinderen met een beperking. Ze ondersteunt het huishouden. Door het zetten van koffie en thee en het voorbereiden van de logeerweekenden van de hulpboeren. Eenmaal per maand mogen ze blijven logeren om het thuisfront de mogelijkheid te geven om andere dingen te doen dan zorgen voor. Ze heeft altijd bij de huishoudafdeling van V&D gewerkt, maar nu ze dit werk doet heeft ze het gevoel dat ze toch haar beroep heeft gemist. Ze krijgt er zoveel liefde en warmte voor terug, zoals de ‘high fives’ en big smiles.

Rietje Soonius is bijna dagelijks in het verpleeghuis Magnolia te vinden waar haar 90 jarige vader al 6 jaar verblijft. Ze maakt niet alleen haar vader blij met haar opgeruimde verschijning, maar ook de andere bewoners in zijn directe omgeving. De verpleging verdient echt een pluim, want ja er zijn echt te weinig handen aan het bed. Elke maandag verheugt zij zich als alle kinderen zich rondom haar eettafel scharen. Dan zijn zij met negenen en genieten van en met elkaar. En tot slot mag vermeld worden dat Rietje na 30 jaar lidmaatschap de ANWB nodig had!

Wil van Es zorgt ervoor dat ze haar moeder, na het verlies van haar partner, zo veel mogelijk betrekt bij de dingen die ze doet. Ze was erbij met Sinterklaas en kan dan zo genieten van haar (achter) kleinkinderen. Haar moeder, herkent haar vader in het doen en laten van Erwin. Of samen lekker lunchen in het Stadshart. Ze hoort haar dan weer lachen en als mijn moeder blij is, ben ik het ook. Mooi hé!

vrouwactief-kerst-1Alie van Veen als het met je kinderen goed gaat….. Ze past heel graag op de kleintjes, het is zo’n cliché maar o zo waar. Fijn dat Martien 2 dagen minder is gaan werken als voorloper op zijn pensioen. Heerlijk!

Regina de Winter zorgt voor haar directe omgeving door positief te blijven en daar waar nodig is te helpen. Als iedereen nu voor zijn directe omgeving zorgt, komt het goed met de wereld. Regina werkt ook bij de Stal, het is prachtig om te zien dat wat binnen komt weer een tweede bestemming krijgt. Er zijn veel mensen bij die geen cent te makken hebben en gekochte gordijnen en tafelkleden afrekenen met bijeen geschrapt geld. Het gevoel dat je goed bezig bent en dat hierdoor iedereen blij is. Het zingen bij het koor bij uitvaardiensten vindt ze heel speciaal, iets bijdragen aan de laatste eer. Ze voelt met hen mee en ziet dat mensen geraakt worden.

Tilly Janson is wijkcontactpersoon van de Van Santhorststraat en ze merkt dat dit op prijs wordt gesteld door de bewoners. Ze brengt bezoekjes bij zieken of nabestaanden. Bij haar luisterende oor kan men hun verhaal kwijt en dat is zo belangrijk.

vrouw-actief-kerst-2Margriet de Graaf voelt zich een stuk veiliger nu ze een buurtapp hebben met 45 personen. De buurt strekt zich uit van de Van Santhorststraat, Meerlaan en Bovenmeer. Het is informeel en verbroedert bij onraad. Het gevoel is dat je er niet alleen voor staat als er meerderen direct reageren. En ja er moet nog even een groepsfoto gemaakt worden, want deze meiden zijn al 45 jaar buren.

Fieke Wijsman heeft haar vader blij gemaakt met een abonnement op “de Boerderij”, die hij via haar zus Tineke elke week in handen krijgt. Dit aanbod stond in de Dorpsketting en haar vader leest dit blad van A tot Z. Hij geniet van de verhalen en foto’s en gaat weer even terug in de tijd. Hij uit bijna wekelijks zijn dankbaarheid.

Bij Lia de Jong staat Fried op de eerste plaats en dan haar familie en Amigos. Ze heeft een hoge kerkbetrokkenheidsfactor. Dat is veel inspanning, ze zorgt ook voor ontspanning omdat je door sport beter in je vel komt te zitten en dan kan je alles aan.

Greet Westerveld heeft 5 jaar als vrijwilligster bij Buddy Netwerk Den Haag gewerkt. Stompwijk valt hier ook onder. Er zijn verschillende buddy’s voor volwassenen en kinderen van 5-18 jaar met een chronische en/of levensbedreigende ziekte. Of ze ondersteunen eenzame ouderen die een zeer gering sociaal netwerk hebben of voor hen die geheugenproblemen hebben. Als buddy stel je dan 1 dagdeel per week beschikbaar voor je maatje. Greet vertelt enthousiast dat ze dit na haar pensionering is gaan doen en nu geeft 2 á 4 dagdelen training aan nieuwe buddy’s. 1 x per 6 weken starten deze korte opleidingen. Er worden bijvoorbeeld luisteroefeningen gedaan, hoe om te gaan met overlijden en rouwverwerking en het leren stellen van grenzen om jezelf in de gaten te houden. Hierna vindt er een match plaats, op aanvraag van familie of instantie en afgestemd op de persoon. Het is geweldig om te zien dat men naast volle banen er tóch een dagdeel aandacht geschonken wordt aan de medemens, door hen verder op weg te helpen, te ondersteunen bij ziekenhuisbezoek of meer verdieping aan hun leven te geven of iemand te ontlasten van de 24 uurs zorg voor een licht dementerende partner. Het werkt geeft haar en de buddy’s enorm veel energie!

Verder heeft ze haar plek gevonden in de psychiatrie waar ze 22 jaar werkzaam is geweest. Ze vertelt vol passie over hoe ze (foto)boeken samenstelt. Mensen met een psychiatrisch verleden vertellen hun levensverhaal aan Greet die hen zonder oordeel luistert en alle aandacht geeft. Ze probeert op deze manier de essentie van het leven naar boven te halen. Je krijgt op deze manier ‘gave’ verhalen zonder zich belemmerd te voelen door oordelen door artsen, diagnoses of hulpverlening. Geheel vrij en zichzelf te zijn, krijgen ze (eindelijk) de erkenning die ze verdienen. Dit is op initiatief van de pastoraal werker en werkt mee aan het herstel. De boeken worden met foto’s en verhaal samengesteld en het boek wordt feestelijk uitgereikt.

Petra