Hij houdt, zegt hij zelf, van pionieren. Van nieuwe uitdagingen aangaan. Het avontuur zoeken. Die instelling bracht hem als nieuwbakken onderwijzer met zijn Groningse vrouw vanuit Drenthe naar de Randstad. Want hij wilde bij zijn eerste baan niet op een reeds lang bestaande en draaiende school komen, maar bij een school die ging starten. Waar alles vanaf de bodem moest worden opgebouwd. En die vond hij in Alphen aan de Rijn.

Klaas Tigelaar (49) is sinds 5 september officieel burgemeester van Leidschendam-Voorburg. Hij kwam over uit Oud-Beijerland waar hij negen jaar lang burgervader was. Voordien vielen een wethouderschap in Alphen aan de Rijn (5 jaar) en een acht jaar durend raadslidmaatschap in diezelfde plaats. Hij wilde ,,een nieuwe stap’’ zetten, zegt de burgemeester. ,,Een nieuwe uitdaging aangaan.’’ Hij wilde ,,echt graag’’ in het ambt blijven. Hij hield al gemeenten in de gaten waar de burgemeestersstoel vrij kwam. In de profielschets voor de nieuwe burgemeester van Leidschendam-Voorburg vond hij veel elementen ,,die bij mij aansluiten.’’ Klaas Tigelaar ontkent niet ook door anderen op de vacature Leidschendam-Voorburg te zijn gewezen. Het was dus en-en: zelf solliciteren en gevraagd worden. Na twee weken stelt de burgemeester al ,,ik zocht wat ik vond.’’ Hij ziet een bestuurlijke uitdaging om Leidschendam-Voorburg een goede positie te geven in een dynamische regio. Tegelijk ziet hij een uitdaging in het leggen van verbindingen binnen de samenleving. De verschillen tussen Oud-Beijerland – een agrarische gemeente met 25.000 inwoners ten zuiden van Rotterdam – en het randstedelijke Leidschendam-Voorburg met 75.000 inwoners, zijn niet zo groot als menigeen vermoedt, geeft Klaas Tigelaar aan. Oud-Beijerland is de grootste kern in de Hoeksche Waard en heeft een regionale functie. Men is sterk afhankelijk van de ontwikkelingen in het Rotterdamse. Tegelijk moet de gemeente opboksen tegen de belangen van de Drechtsteden. ,,Het samenspel in de regio is mij dus niet vreemd. Alleen gaat het hier om grote gemeenten met meer dan 100.000 inwoners. Iedereen kijkt naar Den Haag. Nu moet je volgens mij nooit als Calimero trappen tegen de grote broer. Daar schiet je niets mee op. Ook die grote broer heeft je nodig. Je moet gezamenlijke punten vinden. Ook dat is een uitdaging. Het betekent investeren in het netwerk. Het overeind houden van deze gemeente. De inwoners zijn er niet mee gediend als de gemeente wordt opgeslokt door Den Haag. Soms zal je een stevig standpunt moeten innemen. Duidelijk zijn. Maar niet ten strijde trekken als het niet nodig is. Ik verwacht dat Den Haag goed voor de buurgemeenten zorgt. Bij tal van zaken heb je de regio nodig om de problemen aan te pakken. En je hebt de Metropoolregio Rotterdam Den Haag (MRDH) waar je in zit. Daar moet je je een positie verwerven. Er spelen goede thema’s binnen de MRDH die allemaal effect hebben op jou als gemeente.’’ Klaas Tigelaar noemt het ,,mooi’’ dat hij van bestuurszetel ruilde binnen Zuid-Holland. ,,Ik ben thuis in de netwerken.’’ Hij heeft inmiddels al wat rondgekeken en rondgereden in de gemeente, ook toen hij nog niet officieel de ambtsketting om de nek droeg. ,,Ik kom wijken tegen als in Alphen. Veenweide, verzakkingen. Wat mooi is hier is de diversiteit. De kust, de polder, Vlietlanden. Prachtig. In Oud-Beijerland was er één centrum. Dit is een samengestelde gemeente. Niet één stad van 75.000 inwoners. Nee, een gemeente van verschillende gemeenschappen waar men trots is op de eigen omgeving. En waar men daar ook anders mee omgaat. Waar het een andere uitstraling krijgt. Bij de Vlietdagen proberen we dat te verbinden, maar het is niet hetzelfde.’’

(bron: Vlietnieuws.nl)

Deel 2 volgt