Afgelopen zondag stond voor de A en B de rit naar De Zilk op de kalender. De C reed de verrassingstocht en dat werd een rit naar het Rieten Dak in het Delftse Hout. Dankzij het prima weer stonden weer velen aan de start.

Aangezien onze vaste captain de Burgerronde in Zoeterwoude zou rijden, wilde Ronald het plannen van de route naar De Zilk wel op zich nemen. Vooraf werden de rijders van de A1 door hem al ingeseind dat er een klassieker op het programma stond, namelijk de “DHDZDDD-tocht”. Na enig heen en weer gechat, wist iedereen ongeveer hoe de rit zou verlopen. Om 08:30 uur stonden dan ook 9 man van de A1 te trappelen. We reden een, voor de meesten van ons, niet zo bekende route via Leidschendam, Marlot, de renbaan en via TNO nabij de Waalsdorpervlakte naar Meijendel. Pas bij het pannenkoekenhuisje van Meijendel kwamen we weer op bekender terrein, zodat vanuit de groep klonk “Ah, zijn we hier” en “nu weet ik het weer”. Via de duinen en boulevards van Katwijk en Noordwijk reden we vervolgens door naar Noordwijkerhout, waar we een stukje schelpenpad namen om vervolgens weer over het fietspad helemaal tot in Zandvoort te rijden. Toen we via Aerdenhout en Vogelenzang terugdraaiden richting de Zilk kwamen we dan ook een groep tegen die al koffie gedronken had. Na bijna 70 kilometer streken we pas neer in koffietent De Ruigenhoek. We waren uiteraard de laatste TC-groep en alle andere groepen waren al weer vertrokken. In het café bleek dat de tafelkleedjes de modernisering van dit etablissement niet hebben doorstaan; ze zijn verdwenen en een serveerster wist ons te vertellen dat ze niet meer terug op de tafels komen. De terugweg verliep vlotjes, daar we het windje nu in de rug hadden. Via de Leidsevaart, Katwijk en Leiden arriveerden we met een goede 100 kilometer in de benen weer in Stompwijk. Voor lezers die zich nog afvragen waar de afkorting “DHDZDDD” voor staat. Dat betekent “Den Haag – De Zilk – Door De Duinen”.

Patrick Delanghe

De B vertrok met z’n 11-en (8 mannen/3 vrouwen) naar De Zilk. Goed fietsweer echter wel met een frisse matige wind. De route ging o.a. langs de “Duinrand” in Noordwijkerhout en van daar, via een geaccidenteerd pad, naar de koffiestop in het café “De Ruigenhoek” waar we na ca. 40 km arriveerden. De A-groepen zaten al binnen. We hadden nauwelijks onze plaatsen ingenomen of de koffie werd al voor ons neergezet. Op de terugweg kwam vanaf Sassenheim de zon erbij, dan rijd je toch lekkerder. Aangekomen bij Leiden loodste Jaap ons door de, achter de Hoge Rijndijk gelegen, Romeinse nederzetting “Castellum Matilo”. Op basis van opgravingen is deze gereconstrueerd en herbouwd met echte wachttorens en omheining. Tijdens de Romeinse overheersing gesticht rond het jaar 47 en tot 275 in gebruik geweest. Ooit galoppeerden hier de Romeinen op hun paarden, nu was het onze beurt op de racefiets. Uiteraard waren ook wij gehelmd! Wim, sterkte en beterschap gewenst! Weer thuis stond de km-teller op 70 km.

Hans Heemskerk

Verrassend ritje

Zondag half 8 en de zon schijnt, dat is vrolijk opstaan en zoveel beter dan die chagrijnige zaterdag. Wat een verschil. Met 7 vrouw en 1 man aan de start voor de verrassingstocht. Jan v.d. Vegt gebruikt ons clubje om zich tot aan de operatie tot nog in beweging te houden en na de operatie sluit hij opnieuw aan om zich voor te bereiden op de terugkeer naar de B groep. Wij doen graag dienst als revalidatieteam voor Jan, maar ook voor andere leden.

Annie ontbrak wederom, vanwege andere nóg leukere activiteiten, dus het was opnieuw de vraag wie de captain is vandaag. Het doel was bekend, het Rieten Dak in het Delftsehout, maar nu nog een leuke en mooie route. Er is altijd wel een deel van de route in mijn hoofd, maar op cruciale momenten ontbreken de juiste verbindingen. Dat resulteerde in een doodlopende weg op een sportterrein of een extra rondje binnen een winkelcentrum. Het is mooi om te zien hoe we steeds bewuster gaan rijden en iedereen meedenkt in plaats van volgt.

Voor Loes was de toch helemaal verrassend, al op de Meer- en Geerweg voelde ze dat haar band steeds zachter aanvoelde en er werd een pomppauze ingelast. Hiermee haalde ze het op strak geplaveide wegen tot de A12. “Oh het ventiel zat niet helemaal jofel.” Nog een poging wagen, ze had zich zo op vandaag verheugd! Bij een hobbelig wegdek of roosters was het snel gedaan. Er werd telkens een beroep gedaan op Jan zijn pompkracht. Naar mate we de koffie naderden moest er steeds vaker gepompt worden en hadden we bij elkaar 6 verplichte pauzes. Bij het Rieten Dak ging Loes met Jan samen met haar achterband aan de slag. Het lek was dermate groot dat er een nieuwe binnenband aan te pas moest komen. Ja die van Jan en hierna wilde het gewoon niet lukken om lucht in de band te krijgen zodat er een beroep gedaan moest worden op het thuisfront.

Onderweg zag ik de schrijver Kader Abdolah wandelen, een Iraans schrijver met een karakteristiek gezicht met grote snor. Hij heeft op mij een geweldige indruk gemaakt met het boek ‘Het huis van de moskee’ over het dagelijks leven in Iran, maar als er een radicale stroming onder de ayatollahs ontstaat en Khomeini in Parijs een omwenteling voorbereidt, komt de Iraanse samenleving onder druk te staan. Dat was voor mij de verrassing van de dag.

Verder zijn we goed thuisgekomen met nog een verrassende tussenstop in de vogelhut bij de Vogelplas, waar we 4 lepelaars op de oevers gespot hebben. Dit geheim moest wel ingefluisterd worden, anders hadden we zelf toch 4 extra zwanen gezien. Weinig kilometers, af en toe fris en toch voldaan. Ik hoop stiekem dat Annie en Aad volgende week weer van de partij zijn.

Petra

C2

Met 6 fietsers vertrokken wij voor de verrassingstocht, die vandaag op de kalender staat. Het werd de 45 km van de 11-Dorpentocht. Velen van ons hadden 1 mei jl. de 80 km gereden. Omdat het vandaag ook Vaderdag was, wilden we niet zo’n lange rit. Via het “Pad van v. Santen” waar we allen door Toos werden uitgezwaaid, fietsten we via het Duinwaterpad naar Leidschendam. Over de Veenweg met ’n doorsteek naar de Vliet. Door Rijswijk en het Elsenburgerbos heen kwamen we tenslotte in Delft uit. Bij het Rieten Dak hebben we na 24 km onze pauze gehouden. We waren er lekker vroeg en konden plaats nemen op het terras. Het personeel was druk bezig om alles netjes klaar te zetten. Binnen werden er vele Vaders verwacht met aanverwanten, want er stonden immers vele bordjes gedekt voor de Vaderdagbrunch. De terug route ging via het Delftse Hout, Balijbos, het Westerpark en het Noord AA. De pijlen stonden nog op de weg en de route had ik voor de zekerheid meegenomen. In het Balijbos had ik deze ook écht ’n keer nodig, want daar stonden 2 pijlen bij elkaar: 1 voor rechtdoor en 1 voor linksaf. Tja, welke moesten we volgen? Met hulp van de route kozen we de juiste richting. Uiteindelijk kwamen we via de  Bovenmeerweg, waar we door Ria zwaaiend verwelkomd werden, weer thuis. Op het laatste stukje verloor de captain zijn bidonhouder met bidon nog. Gelukkig kon iedereen deze ontwijken en liep het goed af. Om 11.30 uur klokte ik 45 km af. Aanstaande zondag 26 juni is het de Rabobank Sponsorfietstocht. De officiële start is 09.00 uur. Maar om 08.30 uur kunnen we verzamelen, stempelkaarten invullen en zodra het kan vertrekken. Ik roep alle toerleden op om voor ’n goed doel te fietsen. Vanaf aanstaande woensdag 22 juni staan de routes op de website van de Rabobank: www.rabobank.nl/groenehartnoord. Dan kunnen de liefhebbers alvast de routes verkennen. Er kan gekozen worden voor 20, 40, 60 of 100 km. Op 6 van de totaal 16 startplaatsen is er een 100 km start mogelijk. Stompwijk is bevoorrecht met deze start voor de 100 km. Wat zou het toch fijn zijn als de A rijders daar gehoor aangeven.           Groetjes, Lia de Jong-Zwetsloot

Aanstaande zondag 26 juni wordt alle groepen van harte aanbevolen om de Rabosponsortocht mee te fietsen. Iedereen kan gratis een mooie route rijden en tegelijk geld verdienen voor een van de vele (Stompwijkse) goede doelen. Je kunt vanaf 9.00u vertrekken vanaf de sporthal tot uiterlijk 13.30u.

Voor de A-groepen is het ook mogelijk om vanaf 8.30u de rit naar Bloemendaal te rijden (100km).