Waar ik blij van word, is dat we voor de grap een kerstnummer hebben geschreven en deze een eigen leven is gaan leiden. Begin dit jaar kwam ik met het idee om een kerstnummer te gaan schrijven.

Een kerstnummer niet al te dramatisch maar gewoon lekker luchtig met een knipoog naar mijn familie. Met Wendela en Elise zing ik in een jazz groep uit verschillende culturen. Blijkbaar werkt dit wel als mensen met elkaar zingen. Zo is ons vriendschap ontstaan via een muziekschool in Zoetermeer (Musicsoulhouse) waar ons kinderen allemaal zangles hebben gehad. Wij hebben voor al aardig wat Hoge Pieten mogen optreden, dit jaar onder leiding van onze jazz lerares Anastacia Larmonie. Zij is heel erg bekend in Bonaire en Sint Maarten.

Family Time is een kerstlied waar ik wel even bij stil moet staan. Omdat ik zelf heel druk ben met van alles en nog wat, vergeet ik soms dat ik nog een familie heb die heel veel van mij houdt en andersom. Daar wil ik volgend jaar proberen meer tijd aan te besteden. Want voordat je het weet zijn wij al oud en krijg ik heel veel spijt dat het leven “zo maar” is omgevlogen!

Tja, familie krijg je en vrienden kan je kiezen.

Mijn familie woont overal, de meeste op de Filipijnen. Ik word altijd emotioneel als we kerstliedjes gaan zingen, soms laat ik wel eens een traan en dan zeg ik tegen de kids, “sorry, ik moest even aan iemand denken” ik zal altijd mijn eigen familie missen. Ieder jaar rond Kerst komt dat weer naar boven. Maar ik ben er ook achter gekomen dat familie geen bloedverwanten hoeft te zijn. Het kan ook met je beste vrienden zijn waar je jezelf kan zijn zonder dat iemand je constant corrigeert en jou in de gaten houdt of je ‘t wel goed doet. Ik ben blij dat ik er achter gekomen ben dat mijn familie helemaal niet zover weg woont. Je familie zit in je hart. Als jij dat toelaat is iedereen je familie! En daar word ik zo blij van!
En laten we eerlijk zijn, wij zijn een grote familie. Sommige kunnen alleen niet meer door één deur. En ook deze mensen valt niets te verwijten. Zo is het leven…..het gaat zoals het gaat. Als familie heb je altijd een band, ook als je uitspreekt dat deze er niet meer is of het zelfs vast laat leggen. De bloedband blijft er altijd en daarmee is de lijn volledig doorknippen niet mogelijk. Ergens blijft familie vaak of minder vaak in de geest voorbij komen. De een wordt er toch verdrietig van, de ander is stoer en zegt dat het hem/haar niets doet. Ik ben blij dat ik kan zeggen wat er ook gebeurt, dat mijn deur altijd open staat voor mijn familie.

Ik ben ook blij dat mijn ouders dit jaar 50 jaar getrouwd zijn en mijn lieve zus Maria 25 jaar. Van harte gefeliciteerd!! Dat is best wel lang!

Mijn boodschap aan iedereen: wees blij dat je familie hebt! Koester dat moment, want mijn eigen bloedverwante familie zie ik eigenlijk maar 1 keer in de 10 jaar.

Blije, fijne feestdagen en een muzikaal Nieuwjaar! CArmen