Het was druk vrijdagmorgen in de Raadzaal van het gemeentehuis in Voorburg en daar was alle reden voor. 14 personen uit onze gemeente kregen door onze burgemeester Hans van der Sluis een koninklijke onderscheiding opgespeld één van hen was Stompwijker: Theo van der Meer.  

Theo, zo bleek uit de toelichting door de burgemeester, heeft zich op velerlei gebied als vrijwilliger ingezet en niet alleen voor de Stompwijkse gemeenschap. Denk maar eens aan zijn jaren lange activiteiten voor de Roemeense kinderen. Ik heb Theo leren kennen toen ik voorzitter werd van de Blesruiters. Theo was toen kantine beheerder en hij deed dat op een voortreffelijke wijze.

Theo wist altijd een team van medewerkers om zich heen te creëren die hem bijstonden bij alle activiteiten die de Blesruiters organiseerde en hij zorgde daarbij voor een zodanige sfeer dat iedereen hem graag hielp. Trots was hij als hij aan het einde van het jaar kon melden dat er dat jaar weer een “snippertje” meer als vorig jaar was overgebleven uit de “plussen en de minnen”.

Minder was de tijd toen Theo ernstig ziek werd, wij vreesden het ergste maar Theo kwam er bovenop, hoewel hij wel moest stoppen met zijn arbeidsleven.  Stil zitten kon hij niet en met zijn bouwkundige achtergrond waren er tal van mogelijkheden voor vrijwilligerswerk.

In die periode was de bestaande kantine van de Blesruiters aan vervanging toe. Bovendien was, door de groei van de vereniging, deze ook veel te klein.

Met een groep vrijwilligers is er toen een nieuwe (huidige) kantine gebouwd. Zonder de andere vrijwilligers iets te kort te doen heeft Theo er ongelooflijk veel tijd en energie in gestoken. De bar is één van zijn laatste “kunststukjes”.

Toen het bestuur opperde een jaarlijks ponykamp te gaan organiseren stond Theo vooraan en bood aan de catering te willen verzorgen ook daar wist hij steeds een team van “meiden” enthousiast te krijgen om mee te helpen. Het eerste kamp werd gehouden in Leersum en werd gelijk een groot succes. Hoewel hij de plaatselijke supermarktmedewerkers en zijn eigen meiden ongetwijfeld wel eens tot “wanhoop” heeft gebracht met zijn “grappen en grollen”.

Maar Theo was meer dan alleen Bouwer en Cateraar bij de Blesruiters hij was altijd paraat en bereid om te assisteren bij alle activiteiten van onze vereniging, hij is ook terecht erelid van onze vereniging.

Het initiatief voor het toekennen aan Theo van de koninklijke onderscheiding .”Lid in de Orde van Oranje Nassau”, is dan ook van harte ondersteund door de Blesruiters.

Ab Spaan