In deze serie mag het verhaal van Gerard Suyten niet ontbreken en vandaar dat ik bij hem langs ben geweest voor een interview. Wie had ooit kunnen bedenken dat een kleine zelfstandige rijschoolhouder uit Stompwijk uitgekozen zou worden om rijles te geven aan de toekomstige koning van Nederland? Veel plezier met het lezen van wederom een zeer bijzondere ontmoeting..

Anja van Boheemen  (Stichting Oranjefeesten Stompwijk)

 

Koninklijke rijlessen door autorijschool ‘Suyten’

In april 1985 ging de telefoon bij ons thuis. Het was de directeur van het CBR en aangezien ik niet thuis was werd er gevraagd of ik even terug wilde bellen. Toen ik dat vervolgens deed had ik nooit kunnen verwachten dat hij me de volgende vraag zou stellen “Zou jij kroonprins Willem Alexander rijles willen geven?’ Ik kreeg een paar dagen de tijd om hier met mijn vrouw Annie over na te denken maar samen waren we het er al snel over eens dat we dit een enorme eer vonden en graag wilden doen. Voordat het echter zover was, zou er een screening plaatsvinden en kwam de heer van den Hout, de Stalmeester van de Koningin, bij ons thuis om alles te controleren en de details verder te bespreken.  Ons theorielokaal werd nog eens extra op veiligheid gecontroleerd en toen de ruimte in orde werd bevonden, kon de eerste rijles van prins Willem Alexander beginnen. Echter voordat ik de prins op kon halen moest mijn auto er natuurlijk piekfijn uit zien, dus na nog  een extra schoonmaakbeurt ging ik op weg naar de Mauritskade waar ik hem bij de Koninklijke stallen ophaalde.  Ik had onderhand de nodige leservaring en was goed voorbereid door de Stalmeester maar spannend was het wel die eerste keer. Nadat de beveiliging de auto gescreend had, nam Willem Alexander plaats achter het stuur van mijn leswagen en achterin stapte zijn beveiliger in.  Na de eerste drie lessen reed er geen beveiliging meer mee in de auto maar zaten zij in de volgauto achter ons.

De lessen verliepen voorspoedig en het werd tijd voor de eerste theorieles bij ons thuis. Van te voren zorgden wij er voor dat alles schoon en keurig was en de diaprojector klaar stond. Mijn zoon Richard hielp mij met deze lessen en er werd al snel vooruitgang geboekt door Willem Alexander  terwijl de beveiliging boven een kopje koffie dronk.

 Na enkele lessen bleek de prins over voldoende kennis te beschikken, hij werd aangemeld voor het theorie examen waar hij in één keer glansrijk voor slaagde. Ook de rijlessen verliepen voorspoedig, de prins bleek een goed gevoel te hebben voor de bediening van de auto en een prima inzicht in het verkeer. Willem Alexander was heel sociaal en erg prettig in de omgang, ‘Zeg maar gewoon Alex’ zei hij de eerste keer tegen me in de auto. Hij maakte ook gretig gebruik van het snoepbakje dat ik voor in de auto had staan met  heerlijke boterbabbelaars. Op een dag waren deze echter net op toen ik hem had opgehaald, vervolgens zijn we naar Stompwijk gereden om samen in de kruidenierswinkel van mijn broer Wim nieuwe snoepjes te kopen. We kochten twee zakjes één voor de beveiliging en één voor onszelf. 

 Over de rijlessen mochten wij uiteraard niet spreken maar de auto’s met het AA kenteken voor de deur zorgden ervoor dat hier weldra druk over gespeculeerd werd in het dorp. Ook reden we met enige regelmaat  door Stompwijk met de beveiliging achter ons aan en dit bleef niet onopgemerkt. De prins maakte goede vorderingen en kon worden opgegeven voor het rijexamen. Op maandag 17 juni 1985 om 10.30 uur was het zover, de prins ging afrijden. Hij had zijn proefexamen met goed gevolg afgelegd en Willem Alexander had er vertrouwen in dat het hem ging lukken.  Hij slaagde in één keer en voor ik het wist kon ik naar Rijkswaterstaat om zijn rijbewijs aan te vragen. Daar werd wel even vreemd opgekeken toen ik met de spullen van Prins Willem Alexander aan kwam zetten maar al gauw stond ik met het rijbewijs in mijn handen.  Bij huis Ten Bosch heb ik het rijbewijs aan de prins overhandigd en de Koningin gefeliciteerd, ze was erg blij dat hij in één keer was geslaagd. De Stalmeester stuurde ons later nog een officiële bedankbrief namens de Koningin. Met enige regelmaat kwam ik daarna Willem Alexander op de weg wel eens tegen, ook al werd hij gereden dan toch ging het raampje van de geblindeerde auto naar beneden en werd er even gedag gezegd. Enige jaren later begon ook prins Constantijn bij mij aan zijn rijlessen, prins Friso had zijn rijbewijs ondertussen al in Australië gehaald tijdens zijn studie daar. Net als zijn broer bleek Constantijn een vlotte leerling die in één keer voor zijn rijbewijs wist te slagen.

 Jaren later in 1999, kregen wij een uitnodiging van het Koninklijk huis om Prinsjesdag van dichtbij mee te maken, het werd een fantastische dag met een rondleiding door de Koninklijke stallen met alle koetsen en oude auto’s van de Koninklijke familie en een plaatsje op de eretribune.  Wat zo eenvoudig begonnen was met één telefoontje in 1985 werd uiteindelijk voor ons een ervaring om nooit te vergeten. 

Gerard en Annie Suyten