Een dank je wel en wat herinneringen
Dinsdag 19 februari 2013, precies een week na het geweldige senioren carnaval schrijf ik deze krabbel vanuit onze “sleurhut” op zo’n 900 km vanaf Gaandrië in het plaatsje Riezeln in Oostenrijk. Mijn vrouw Greet en ik rusten in dit wintersportdorp uit van de polonaises in Het Blesse Paard.
Als inwoners van Leidschendam, maar geboren en getogen Stompwijker (Greet in Zoetermeer) voelen wij ons nog helemaal thuis in Stompwijk.
Mijn geboortegrond langs de Vliet is dezelfde als die van de inmiddels onttroonde Prins Adrie I. 18 Februari hebben we de fles rosé burgemeester gemaakt die we bij de loterij gewonnen hadden, overigens hebben we er goed op geslapen. Een groot compliment van ons geldt de Gaanders voor deze goed verzorgde middag. Bedankt bestuur, prins, Raad van Elf, jeugd prins en raad, alsmede de dames van de organisatie. Alles was helemaal toppie!!
Toen we in de grote zaal van Het Blesse Paard carnaval vierden gingen even de gedachten uit naar de oorlogsjaren 1940-1945. In die grote zaal waren toen vier of zes klassen gevestigd van de Gerardus Majella Jongensschool. Ik was daar ook bij, waarschijnlijk in de derde klas. De eerste klas zat ik bij juf Wezenbeek in de achterkamer bij Rien? Waayer tegenover de rietdekker Quirien de Bruin. Dit alles omdat de jongensschool bezet was door Duitse soldaten. De 4e klas van de jongensschool waar ik onder meer toe behoorde kreeg les van meester van Dijk in de meisjesschool tegenover de kerk. Klas 5 en 6 kreeg weer les in de G.M. school (de oorlog was afgelopen. Wij kregen les van meester Gadella. Gadella was 28 april jarig evenals Jan de Bruin en mijn persoon. De klassen 5 en 6 zaten bij elkaar in hetzelfde lokaal. Dat was feest, voorlezen, zingen en vrij tekenen, was die dag het parool. Zevende klas bij Meester Boogmans, vrijdagmiddag laatste uur vrij tekenen en ondertussen kwam hij zelf langs de banken, catechismus overhoren, een rampenplan om nooit te vergeten. Ook was er nog een 8ste klas. Als je door ging leren mocht je de 8ste klas overslaan. Zelf wist ik toen al dat ik timmerman wilde worden.
Met een heel stel gingen we naar de Ambachtsschool aan het Lamgroen in Den Haag. Een paar namen; Sjaak Vurens, Kees Lexmond, Piet Oliehoek, Gerard Vurens, ieder zijn eigen vakrichting.
Twee jaar naar Den Haag trappen en als je geslaagd was, naar een baas. Overdag werken en vier avonden naar de avondschool in de wintermaanden, dat waren nog eens tijden.
Voetballen bij de Stompwijkse Boys
Ook dat heb ik gedaan, een aantal jaren A en B Junioren. Een elftal met o.a. Sjaak Vurens, Joop de Hey, Joop Olijhoek, Gerard Granneman, Wim van de r Helm, Quirien v.d. Helm, Jan van Bohemen, Piet Oliehoek, Huib van der Helm. Zelf was ik keeper. Als je naar DOSR moest op de fiets, was je al versleten als je aankwam. Van het 1ste elftal van Stompwijkse Boys ken ik nog wel wat namen, b.v. Jan Hagen (schoenmaker) Piet Waayer, Wim Groeneweg (linksbuiten) trainer—speler Wim Verschoor, Freek Waayer, Piet Waayer,
Ben v.d. Bosch, Wim Olyhoek en Joop van Marwijk. Meer heb ik niet voorhanden.
Zodra je ontdekt had dat er twee soorten mensen waren (mannen en vrouwen) en het meisje ook nog ook nog in een ander dorp of stad woonde, dan raakten de contacten op een zijspoor. Zo mogelijk kom je elkaar weer eens tegen als senior bij de Gaanders of zo. Er staat nog veel op mijn netvlies, leuke en minder leuke dingen, die ook bij het leven horen. Ik zou er een boek over kunnen schrijven, maar gelukkig heb ik daar geen tijd voor.
Oud Stompwijker Jan van Santen uit 1935