Het is inmiddels weer twee maanden geleden maar ik heb dit jaar een onvergetelijk Pinksteren beleefd. Ter gelegenheid van mijn 12,5 jaar priesterjubileum een volle ‘’Christus Dienaar’’; en wat een inspiratie en geestdrift. Het was overweldigend! Ik wil alle vrijwilligers die dit mogelijk hebben gemaakt, voor en achter de schermen, hartelijk danken, maar ook degenen die op een andere wijze mij hun felicitaties hebben doen toekomen, en uiteraard de besturen voor het prachtige cadeau wat ik heb gekregen: een reis naar het Chagallmuseum in Nice.
Maar na de zomer, of wat daarvoor is doorgegaan, gaan we weer aan de slag. Tijdens een viering op 27 augustus nemen we afscheid van mijn collega, pastoraal werkster Marianne Hoogervorst. Zij gaat met pensioen. Allereerst wil ik haar danken voor het vele werk dat ze heeft verzet, in het bijzonder in Zoeterwoude en Stompwijk. Een rots in de branding, iemand die staat voor datgene waartoe zij geroepen is. In het bijzonder wil ik haar danken voor de samenwerking en voor het vertrouwen dat wij elkaar hebben gegeven. Ik weet dat het niet altijd gemakkelijk is geweest, ook vanwege privé- omstandigheden. Dezer dagen is haar echtgenoot overleden, terwijl zij onlangs nog hun 40-jarig huwelijksjubileum hebben gevierd! Heel tragisch, vreugde en verdriet zo kort na elkaar.
Marianne laat een heel groot gat achter, en dat is niet zomaar op te vullen. Gelukkig zijn er steeds meer vrijwilligers die toerusting en vorming krijgen, om een bepaalde taak in de Kerk te vervullen. Bovendien mag ik mij gelukkig prijzen met de pastoraatgroep: vrijwilligers die als taak hebben om de pastorale beroepskrachten bij te staan.
Het bisdom heeft de vacature van pastoraal werker (m/v) vrijgegeven. Ik hoop en bid dat ik zo snel mogelijk een nieuwe collega krijg en u een nieuwe pastor. In de tussentijd moeten we roeien met de riemen die we hebben. En dat is niet altijd eenvoudig. Gelukkig zijn er emeriti die mij hierin willen ondersteunen.
Vanaf januari 2012 zal de clustering een feit zijn, en gaan alle negen parochies in Leiden en ommelanden op in één parochie. Dat betekent samenwerken, over de grenzen van het eigen dorp heen kijken. Dat is niet altijd simpel, maar ik heb het volste vertrouwen erin dat de Geest ons hiertoe blijft inspireren en kracht zal geven.
Pastoor Jaap van der Bie