Muizenissen

Terwijl ik mij te goed doe aan een komkommer (was ’n aanbieding!) prakkiseer ik over hetgeen ik deze keer ga schrijven. Want de komkommertijd ligt op de loer, was zelfs enkele weken te vroeg en daardoor raakten veel mensen van slag. Van slag is nog zachtjes uitgedrukt: paniek was het! De EHEC vloog ons om de oren en massaal smulden we ervan. Ineens was iedereen bewust bezig met dagelijks voedsel terwijl het normaal velen een biet zal wezen. Want vóór de komkommer-crash werd er gewoon doorge..vreten, van cup a soupjes tot en met de kant- en klaarmaaltijden en maalde er niemand om (behalve de kaken dan)..Voor alles waar je voorheen een uurtje in de keuken moest staan, zijn poedertjes teruggekomen: beetje water erbij en klaar is kees. Laat ik het anders zeggen. Waarom kun je tegenwoordig in kledingzaken naast de gangbare maten S, M, L en XL ook nog eens XXL of XXXL krijgen? Maten waar je jaren geleden naar moest zoeken als ware het een naald in de hooiberg. Maten die je toen, na flink wat zoekwerk, uiteindelijk wel kon scoren doordat een ijverige naaister in een achterafkamertje op drie hoog hier wel brood in zag. Dat brengt mij op brood van de bakker of brood van de supermarkt, knoeien ze hier ook al mee? Want bij de warme bakker haal ik zes tarwebroden voor elf-vijfennegentig en bij de supermarkt hoef ik maar een kleine zeven euro te betalen. Waar doe je goed aan. De portemonnee weet het wel, maar mijn gezondheid kiest dan weer voor de duurdere versie. Niet dat het helpt hoor, ik zit ook aan maatje XXL. Maar dat komt weer doordat ik kinderen heb. Want kinderen zijn onlosmakelijk verbonden met zoetigheden en die zoetigheden liggen hier in de keukenkast, in een blauwe tupperwaretrommel waarvan het deksel zo moeilijk sluit…Die zoetigheden bestaan voornamelijk uit zure visjes, banaantjes, pepermunt en Engelse drop. Chocola is er bijna nooit in te vinden want daar krijg ik hoofdpijn van..euh..dat is niet goed voor het kroost. 

Gelukkig moeten we bezuinigen! Dat is altijd goed voor de lijn, elk nadeel heeft zijn voordeel. Onze regering, CDA, VVD en gedoogmakker PVV snijden er flink op los. De mensen die dagelijks zorg nodig hebben zijn het haasje en als je psychische problemen hebt mag je dertig euro eigen bijdrage betalen. Dat laatste baart mij wel zorgen. Want totnogtoe zijn het een handjevol mensen geweest die een podium zochten om iets verschrikkelijks uit te voeren. Bijvoorbeeld Karsten T, Mohamed B., Volkert van der G. of, heel recent, Tristan van der V. Mensen die daadwerkelijk geestelijke zorg nodig hadden. En er zijn er meer, veel meer… Die zitten nu in hun huis zichzelf te frustreren en niemand be(kom)kommert zich over hen, familie en vrienden hebben er de handen al vanaf gehaald. Ach ja, daar komen ze dan weer achter na het zoveelste parlementair onderzoek…Maar eerst moet de broekriem strakker. Maatjes XXXL moeten worden teruggebracht naar Medium. Nu is de aanhang van de Grote Gedoger hier helemaal niet blij mee. Volgens mij zijn zijn volgelingen nergens blij mee. Die lopen de hele dag te mopperen dat het leven zo verschrikkelijk is en vergeten te genieten. Ik zeg Remco Campert na: het leven is vurrukkulluk!

Arjen Veldhuizen