De kerk staat al enige tijd in de steigers. De vieringen vinden plaats in het Dorpshuis en met Kerstmis zijn we uitgeweken naar de Sporthal. Dat is niet bepaald gemakkelijk en zeker niet voor de vrijwilligers. Want iedere keer moeten ze alle liturgische spullen overbrengen van de kerk naar de overkant. Maar vervolgens ook weer terug. Ik ben altijd weer onder de indruk van die parochianen die met hart en ziel zijn verknocht aan de Laurentius, dat zij zoveel vrije tijd steken om alles doorgang te laten vinden.

Met Kerstmis was het helemaal heftig. Ondanks de slechte weersomstandigheden met een busje naar de Sporthal, inclusief altaar, orgel, liturgische gewaden, kaarsen en wat niet allemaal meer. Alles in gereedheid gebracht voor de vieringen op Kerstavond en Kerstmorgen. Ik kan u wel zeggen dat wij ervan hebben genoten, en ik hoop samen met u.  Zeker ook na afloop, in de kantine! En de volgende dag ging het busje weer terug: ‘’busje komt zo’’.

Het is natuurlijk improviseren, alhoewel de sfeer in het Dorpshuis toch wel bijzonder is. Veel mensen blijven na om koffie te drinken en bij te praten. Maar als straks de Kerk opnieuw in gebruik wordt genomen, dan is het pas echt weer als vanouds. Gerestaureerd, schoongemaakt, ook door vele parochianen die de handen uit de mouwen blijven steken.

Dat is Stompwijk, en daar ben ik als uw pastoor trots op. We gaan nieuwe tijden tegemoet, we gaan op in het cluster van Leiden en ommelanden. Maar wat we wel weten is dat onze geloofsgemeenschap er staat en een toekomst heeft . Al is het alleen maar vanwege de inzet van zoveel vrijwilligers. Chapeau!

Pastoor Jaap van der Bie