Een mooie gelegenheid om eens terug te blikken, we nemen een sprong naar de jaren 70. Een tijd waar auto’s meer binnen het bereik komen van een groter publiek. Gerard zat in die tijd op de LTS metaal en zocht een baantje om te combineren met school, waar hij zich wilde specialiseren.  Via zijn zus Nel,  kreeg hij van haar man Joop van Schie, de tip om eens bij Leo Luiten te gaan informeren, want die zocht een jongste medewerker. Leo’s bedrijf was destijds gevestigd in een loods achter zijn ouderlijk huis aan de Stompwijkseweg.

Vier dagen werken en een dag per week naar school. De theorie in de praktijk brengen en zoals ieder begint hij onderaan de ladder, het schoon bezemen van de werkvloer.  In die tijd werd koopwaar aan de deur gebracht.  De bakker en de  melkboer kwamen dagelijks met hun bestelwagen langs de deur.  De olieman en schoenmaker wekelijks. Paulien Janson, dochter van Piet Melk, bracht niet alleen melk maar ook liefde in zijn leven.  Op die manier heeft Gerard haar ontmoet, ze zijn al jaren met elkaar getrouwd en wonen in Roelofarendsveen. Uit die tijd stamt een leuke anekdote. 

De eerste jaren komt Gerard met zijn bromfiets van Rijpwetering naar Stompwijk. Een keer leende hij de opgevoerde brommer van zijn broer die in militaire dienst zat.  Toen Sjaak Luiten de bromfiets wilde lenen omdat die van hem met een lekke band stond, werd hij door de politie aangehouden. De opgevoerde bromfiets werd in beslag genomen. Geheel ontmanteld kon de bromfiets weer bij de politie opgehaald worden!

Toen en nu

Het autobedrijf verhuist in april 1980 van de Stompwijkseweg naar de Huyssitterweg.  We zoeken de verschillen tussen toen en nu en het eerste dat opvalt is de verwarmde ruimte nu. Buiten waait de wind guur en sneeuw blijft liggen. Dat waren barre tijden, er was in de oude loods geen verwarming . Toen was er maar één brug en nu 4 waarvan er een speciaal voor vrachtwagens. De werkruimte moest ontruimd worden als er een auto gespoten moest worden anders zat alles onder.

Er gewerkt op gehoor.  ‘Er zit een raar tikje in de motor!”. Nu wordt de auto aangesloten op diagnoseapparatuur. Wat te denken van de 2000 km beurt vroeger en nu pas na 20.000 kilometer. Dat zegt wat over de afstanden, de wereld is een stuk kleiner geworden met de komst van de auto. Meer gebruiksmiddel en niet alleen voor de zondagsrijders, want die waren er toen wel. Doordeweeks op de brommer en in het weekend met de auto op visite met het gezin. Nu wordt er meer vervangen en vroeger veel meer gerepareerd. De remschoentjes werden handmatig vast geklonken, nu vervangen. Het oude handwerk is er niet meer. Met nuchter nadenken en ervaring kom je een heel eind.

Specialisatie

Gerard is de dieselspecialist en van de bedrijfswagens. Dat brengt zijn ervaring nu eenmaal mee. En sinds hij een motor heeft en zijn eigen reparaties doet, is dit ook meer zijn taak geworden. Het principe is hetzelfde, alleen is het werken met kleinere materialen en het is preciezer. Het brengt meer uitdaging en afwisseling, want dat moet er wel zijn, anders hou je het niet zo lang vol. Het zal niet alleen de afwisseling zijn, maar ook de collegiale werksfeer, want niet alleen Gerard zit er lang. De anders werknemers hebben eveneens een lange staat van dienst, al staat Gerard aan kop. Hij wordt op de voet gevolgd door Cock van Reeuwijk met 36 jaar. 

Generaties

Hij was al in dienst toen Aad als oudste zoon van Cock en Leo werd geboren. Hij heeft geholpen met verhuizen van zijn ledikantje van de Meerlaan naar de Van Santhorststraat. Afgelopen week is Aad zelf verhuisd van de Stompwijkseweg naar de Huyssitterweg en heeft Gerard opnieuw geholpen. De generaties volgen elkaar op en Gerard is er een stille getuige van.

Ik merk dat Aad meegeniet van de verhalen van Gerard over vroeger. De volgende generatie staat al te trappelen. Jesse, zoon van Aad, vindt het wel wat zo’n baan achter een mooi bureau in de garage. Maar zo werkt het niet, ook hij zal met een bezem in de werkplaats moeten beginnen om het wel en wee van bedrijf goed in de vingers te krijgen.

Ongelukjes

Eenmaal heeft ome Gé, zoals Gerard ook wel genoemd wordt nadat een neefje van hem ook bij Luiten heeft gewerkt, zijn neus gebroken. Het draaistuk wilde niet loslaten en na veel geruk schoot het ineens los. Maar wel tegen zijn neus. De dokter heeft het handmatig even rechtgezet.

Een ander ongeluk was dat er een auto van de brug af viel, doordat de onderstaande stempels verschoven waren. Alles werd gerepareerd. Toevallig bleef juist het portier van die auto op een nacht openstaan.  De waakhond dacht er een lekker mandje te vinden en vond zijn bedje te strak opgemaakt en heeft  de gehele bekleding onder handen, oh nee tanden, genomen om zich in het schuimrubber te nestelen. Tweemaal pech met één auto.

Het jubileum is inmiddels gezellig gevierd met een gezellig etentje met familie en het personeel.  Hij kan er weer jaren tegen.

Petra Oliehoek- van Es