Vrijwilligerswerk aan de kerk

Het is nog niet zo lang geleden dat mijn zwager Aad van Boheemen vroeg of ik mijn handen ook in de kerk kon laten wapperen. Omdat ik mijn armen toch niet stil kan houden was de oplossing voor hem nabij. De kerk kon nog wel een paar handjes gebruiken om wat schilderwerk en andere dingen die hard nodig zijn te doen. Om de kosten voor de kerk wat te drukken. En dat is meer dan nodig dus was de aanvraag snel beslist en ik doe het met veel plezier. En als je dan bezig bent dan denk je terug naar alles wat je hebt meegemaakt in de kerk. Als kind zat ik op het kinderkoor bij Kappendijk, en ik hielp koster Kuipers al in de kerk.  Veel leden van onze familie zijn hier getrouwd, en jammer genoeg ook te vroeg gestorven. Vandaar dat die kerk veel te vertellen heeft. Als de muren, die we nu aan het schoonmaken zijn van de aanslag van kaarsen, eens konden praten…. Ze gaven mij deze gedachten om over te schrijven. De kaarsen die in rook zijn opgegaan hebben bijgedragen aan die momenten. 

Zoals hier boven vermeld; al die momenten komen dan in je gedachten voorbij als je bezig bent. Die je aanzetten om hard te zingen over het een, en in andere momenten in ontroering kunnen brengen. En daar kan je weer voldoening  uit putten om het werk in de kerk met liefde te doen. Ik hoop dat meer mensen deze gevoelens met mij willen delen. Des te sneller is de kerk klaar! De koffie is gratis, je werk als onbetaalbaar gewaardeerd. Stompwijk zou Stompwijk niet zijn als het niet zou lukken.

Mijn broer Cock Suijten is druk bezig met de kruiswegstaties op een andere plek in de parochie. Ik heb hem zelden zolang over de kruisweg zien doen, Ze knappen er allebei prachtig van op. Hierna kunnen de schilderessen aan de gang om ook de beeltenissen op de staties weer beter uit te laten komen.

Ik ben benieuwd wie er komt helpen in de kerk.

Wybo Suijten