Een week geleden zat ik er nog midden in en nu zit ik suf achter mijn pc. De Stompwijkse Paardendagen liggen weer achter ons en wederom kan ik gerust zeggen dat het weer een succes was. Dat lag natuurlijk ook aan het weer, mooier kon bijna niet, maar ook dankzij een perfecte organisatie. Ik ben vrijdag, zondag- en maandagavond geweest. Zaterdag was voor mij een rustdag. Mietje. Ja, ik weet het maar ik voel me er goed bij zo. Alles met mate. Over maten gesproken, mijn kermis-stapmaat was er ook weer en hij is alle dagen (lees: nachten) geweest. Eens per jaar wil hij los en dat doet hij dan ook. Waar de kermis al niet goed voor is. Toen wij vrijdagavond de biertent voor de eerste keer bereikten, zagen wij maar liefst twee hamburgerkraampjes en van vreugde gaf ik mijn one-pack een aai over z’n bol: dat wordt smullen!
Het waren wel hele, hele speciale hamburgers want de prijs, €4,50, loog er niet om. Voor die prijs zou je toch een ruimte verwachten met tafeltjes en stoelen, een toilet en naast de hamburger nog een patatje met een stukje sla…Ik besloot een vergelijkend warenonderzoek te doen en liep naar de hamburgertent ernaast. Tot mijn verbazing waren ze hier ook €4,50! Hadden we hier te maken met prijsafspraken? De zogenaamde ‘Hamburgerfraude’? Ruik ik de beginselen van een parlementaire enquête? Waarom hier geen vrije markteconomie? Want dan is er kans op een prijzenoorlog en betalen we uiteindelijk weer een normale prijs, 3,00 voor een broodje hamburger. Telkens als iemand een broodje hamburger bestelde leek het wel of ik een twinkeling zag in de ogen van de verkoper…(Ha, weer een broodje met 500% winst). Om mij heen hoorde ik het gemopper al aanzwellen en in de wandelgangen hoorde ik al geruchten over een boycot of erger, een massale opstand! De trek won het bij mij van het principe dus aan het einde van de avond stond ik zo’n broodje naar binnen te werken, minachtend aangekeken door omstanders….Het smaakte er niet minder door. Toen ik zondag opnieuw het feestterrein betrad, zag ik dat de boycot wel degelijk geholpen had want de prijs was gezakt naar 4 euro…
Ja, het waren vier fantastische dagen. Daarmee vergeleken viel het huwelijksfeestje van Wesly S. en Yolanthe van C v.K. in het niets. SBS 6 had beter de rechten van de Paardendagen kunnen kopen dan van dat over het paard getilde en aandachtvretende stel. Want dan konden zij zien dat het water in de sloten opmerkelijk hoog stond..het leek wel of er een net over gespannen was. Maar ook dat er een dame als een soort stoplicht zich over de dansvloer bewoog: de ene dag met groen haar, de andere dag knalroze! Maar dat was nog niet alles. Er liep ook een dame (toevallig?) rond die zich bezig hield met een ware circusact waar acrobaat Adriaan jaloers op zou worden. Zij kondigde zich nogal luidruchtig aan zodat de man die ze voor haar act nodig had tijdig maatregelen kon nemen: de benen stevig op de grond en de handen vrij waarna zij met een aanloop in zijn armen sprong. Soms wel twee keer per avond!
Naast al deze nachtwerkzaamheden gebeurde er natuurlijk ook veel op de dag tijdens de Paardendagen. Alleen heb ik daar niets van meegekregen (behalve dan het filmmateriaal op de website van Nooitgedacht) omdat de dag voor andere zaken was ingericht, zoals: het in orde maken van een fiets voor mijn stapmaat (uiteindelijk was de fiets maandagnacht pas operationeel..), een Berini aan de praat krijgen (is nog gelukt ook!), een roze schoonmoederauto weer Ferrari rood maken (hij is nu zelfs mooier dan een Ferrari!), een autoalarm monteren, een bus vakantieklaar maken en naar Vlonderpop gaan.
Vlonderpop! Ik had er al van gehoord, het succes was vooruit gesneld, maar had het nog niet mee gemaakt. Deze keer dus wel! De Hekking B Band en Fool Speed Ahead stonden op het programma, de zon scheen uitbundig, het publiek was uitzinnig en de drank was ijs- en ijskoud. En tot mijn grote verrassing werden er zelfs vers gerookte Ponen geserveerd! Wat wil een mens nog meer. Nadien heb ik mij er wat meer in verdiept en wat dit festijn helemaal mooi maakt is het feit dat het idee hiervoor gewoon in de huiskamer geboren is. In een van de huiskamers tegenover het vlonder om precies te zijn. Prachtig, dit soort spontaniteiten. Een paar, dat zich voor enkele uren vermaak in willen zetten voor ons, toeschouwers. Het is een prachtig podium voor Stompwijks talent en ik hoop van harte dat we ook hier met een traditie te maken krijgen: Vlonderpop, haar 101ste verjaardag is een mooi pamflet.
Nu ligt die eer nog bij Nooitgedacht en daar kan ik dan ook kort over zijn: dat is volkomen terecht!