Zijn we er dan toch weer ingetuind! Historische woorden van wijlen Herman Kuiphof na het winnende doelpunt van de Duitsers tegen oranje tijdens de WK’74. Spanje is Wereldkampioen en ik zit op een eiland met een enorme kater…en een hond, maar dit even terzijde. Waar is het mis gegaan? Kwam het doordat ik niet genoeg Oranje tompoucen kon scoren bij de plaatselijke bakker hier op Terschelling? Moest er tien hebben maar ze hadden er maar acht waardoor twee oranje slagroomsoezen als reservespelers aangekocht werden. Dat was mij het gehele WK nog niet overkomen dus nu denk ik weer dat dit de oorzaak is geweest. Of was het de scheidsrechter? Deze oelewapper had immers nog wat goed te maken met de Spanjaarden en nam beslissingen waar een luchtje aan zat. Of lag het gewoon aan het Spaanse elftal zelf, die á la Portugal ons de ene na de andere kaart aannaaide? Ooit, lang geleden, speelde ik bij het eerste A junioren team van Sc Terschelling. Onze trainer, Klaas Goos, Amsterdammer van geboorte en op een gegeven moment aangespoeld op Terschelling, was zijn tijd ver vooruit. Hij leerde ons tijdens de training overtredingen te maken op zo’n onnavolgbare manier dat de scheidsrechter vervolgens in ons voordeel zou moeten fluiten. We werden kampioen. Daarom heb ik vanmorgen een mailtje gestuurd naar Opperbevelhebber Bert van Marwijk en hem het telefoonnummer van ‘Ome Klaas’ gegeven. Daarbij moet ons Oranje ook nog een cursus ‘Ik laat mij niet manipuleren’ krijgen en dan worden we gewoon met twee vingers in de neus Europees Kampioen in 2012, in Polen/ Oekraïne. Daar zal dan ook de basis gelegd worden voor het WK in 2014, Brazilië. Ik voorspel voor beide evenementen een finale tegen Duitsland. Over Duitsers gesproken, er is een ommekeer bezig. Voorheen was het toch flink haat en nijd tussen hunnie en wij maar in de afgelopen maand zag ik vele veranderingen. Dat kwam natuurlijk door het aantrekkelijke voetbal van de Duitsers. Tjongejonge, dat maakte indruk. Maar de Duitsers an sich veranderen mee. Hier op Terschelling lopen er wel een paar en vlakbij ons logeeradres heb je een appartementencomplex(je) waar louter Duitsers zitten. En wat zag ik daar voor de ramen? Oranje vlaggetjes en ballonnen! Maar er was ook nog dat Duitse gezin. Zij waren luid aanwezig in de dorpsstraat waar een braderie gehouden werd. Niets mis mee, dat zijn we wel van ze gewend. Maar nu komt het. Het zoontje wilde een bal. Samen met zijn vader bekeken ze een ballenrek met blauwe en oranje ballen. De blauwe lagen bovenop en dat jongetje wilde eigenlijk ook de blauwe hebben. Niets daarvan, Pa pakte een oranje bal! Zwartkijkers zullen misschien nu zeggen dat het voor eigen gewin was maar ik geloof dat niet. Er is een ommekeer bezig, een revolutie die ons nader tot elkaar zal brengen. Dankzij het voetbal!