Ik heb een hand vol klachten , zegt ze zal ik ze een allemaal opnoemen?
Ik schuif wat onrustig in mijn stoel. Ach, heden, daar heb je weer zo n klaagverhaal! Ik heb er al wat in mijn leven moeten aanhoren….Ik zou een hele bijbel vol met klaagliederen kunnen schrijven, neem dat maar van mij aan. Maar ja, wat doe je als het je werk is? Wat doe je, als je geroepen bent in Jezus naam klaagverhalen aan te horen?
Als niemand, helemaal niemand naar je luisteren wil, dan pas ben je écht eenzaam ……………
Nou vooruit , zeg ik, al mijn moed bij elkaar rapend, laat maar eens horen .

En dan begint ze haar litanie:
*Eerste vinger: mijn werkloze man
*Tweede vinger: mijn darmklachten
*Derde vinger: mijn oogziekte
*Vierde vinger: mijn rumoerige buren
*Vijfde vinger: mijn jaloerse familie.

“Ziet u wel, een hele hand vol!”Het klinkt bijna triomfantelijk en als ik goed naar haar gezicht kijk, dan lijkt het wel alsof ze zeggen wil: “Ziezo, daar heb je niet van terug , hé?”
Ik knik. Dat is niet mis , zeg ik. Dat is een hand vol. En die andere hand, als ik vragen mag? O, dat zijn de zegeningen zegt ze en nu is het alsof haar gezicht begint te stralen. Wilt u die ook horen?
Nou, als dat niet te veel gevraagd is, wel graag ja zeg ik, nog stomverbaasd over deze onverwachte wending.

Nou , daar gaan we dan:
* Eerste vinger: dat we nog elke dag genoeg te eten hebben
* Tweede vinger: dat we zo n mooi huis hebben
* Derde vinger: dat ik niet nog meer ziektes heb
* Vierde vinger: dat er altijd mensen zijn die mij helpen
* Vijfde vinger: dat ik aan de andere kant rustige buren heb.

Nou, dat is ook precies een hand vol, ziet u wel?
Ik kan het niet ontkennen. In stilte kijk in naar haar beide, naar mij uitgestoken handen. Het zijn twee handen die al heel wat verdriet hebben gedragen. Twee handen die al heel wat tranen hebben weggeveegd. Twee handen die zich vaak tot een vuist hebben gebald. Twee handen die weten wat leven is……….

En weet u, wat ik nou zo mooi vind? Nou? vraag ik. Wat gebeurt er als je gaat bidden? Ja, als je gaat bidden, dan gebeurt er iets met je handen. Kijk, dan gaat mijn rechterhand, die van de zegeningen, naar de linker, ziet u wel? En dan vouw ik de vingers van mijn linkerhand. En dan komen ze dus eigenlijk, al die zegeningen, tussen de beroerde dingen in te zitten. Dan houd ik dus eigenlijk die vervelende dingen tégen met mijn zegeningen, begrijpt u wel, die vijf van mijn rechterhand .
En dan zeg ik tegen God: Dank U wel, Here God, dat ik die andere hand ook nog heb!
En zo bid ik dan , begrijpt u wel? Ik vouw de zegeningen gewoon tussen de beroerde dingen. En dan is het net alsof ze niet zo beroerd meer zijn!.

Ik knik opnieuw.
Ik vouw mijn handen.
En ik gedachte tel ik……….tot tien.
Tel uw zegeningen,
tel ze, één voor één!

(Met dank aanr Lia de Jong)