En plotseling ben ik m’n buurvrouw kwijt……
Gerda… van de Dijk
Een rare kop voor een stukje voor de Dorpsketting, want wie zal daarover iets in dit blad willen vermelden? Ondergetekende woont sinds 1982 aan Van Santhorststraat 73, dat is het perceel gelegen aan de Jan Koenendijk. Mijn buren zijn Jan en Adri van Nierop aan de ene kant en Gerda de pony op de dijk aan de andere kant. Een pony die bijna iedereen kent in Stompwijk. We noemen haar Gerda van de Dijk. Ze is 36 jaar oud.
Wie kent Gerda niet? Even voor de niet weters, Gerda is een pony waaraan vele kinderen en ook ouderen, al ontzettend veel plezier hebben beleefd. Gerda is een pony van Theo v.d. Bosch. Hij heeft haar gekocht meteen nadat ze is geboren en vernoemd naar zijn vrouw Gerda. Pony Gerda heeft tijdens de jaarlijkse kermis menige ponyrace gewonnen en is door generaties kinderen bereden. Haar stalletje en weiland is aan en op de Jan Koenendijk, daar loopt ze al 36 jaar en weet niet beter dat daar haar malse gras staat. Maar nu is het voorbij, want de eigenaresse van de dijk vond dat Gerda weg moest. De reden is niet duidelijk want de dijk zal, voor zover ik weet en hoop, niet bebouwd worden en wanneer dit eens wel zou gaan gebeuren, dan zal dit zeker nog een hele tijd gaan duren. Dus echte redenen zijn er niet, maar Gerda moet toch naar een ander weiland.
Onder het motto ‘Je moet oude bomen niet verplaatsen, want dan gaan ze dood’, vraag ik me af of dit wel goed gaat. De vraag is dus, waarom moet dit? Gerda, wordt al jarenlang liefdevol wordt verzorgd door Aimee Waayer en liep dus op haar landje. Als ik ’s morgens op de dijk keek, zag een vertrouwd beeld: een grazende Gerda. Wij hadden een band met haar, want als we het grasveldje van onze tuin maaide, kwam ze op het geluid van de grasmaaier af. Ze wist dat een lekker bakje vers gemaaid gras haar deel werd. Jammer dat ze weg is, wij, en ik weet zeker vele andere mensen bij ons uit de buurt, zullen haar missen. Eén ding wil ik nog kwijt, de eigenaresse van de dijk is bepaald geen dierenvriend….je gunt zo’n lief paardje toch een goeie oude dag!
Wat zal vader Cors (v/d Bosch) hierover gezegd hebben. Een vraag die nooit beantwoord zal worden, maar ik wel raden kan! Gerda is nu dus letterlijk en figuurlijk ‘van de Dijk’.
Ik hoop dat Gerda op haar nieuwe stekje zal kunnen wennen en nog heel lang mag blijven leven, maar het liefst zie ik haar weer terug op dat voor haar zo’n vertrouwde plekje….. de Jan Koenendijk.
Frans Oliehoek, je weet wel, die van de ‘Jan Koenendijk’