Het is rumoerig in het Stompwijkse handbalwereldje. Veel oud spelers(sters), vrijwilligers, scheidsrechters en supporters vinden het onbegrijpelijk wat er allemaal is gebeurd bij de handbaltak van Stompwijk 92. Dat er in korte tijd 19 dames opzeggen is natuurlijk heel bedenkelijk. Vooral als men in het verslag van de jaarvergadering leest over het ledenbestand; Daalt bedenkelijk, wij maken ons zorgen. Hoe kan het gebeuren dat het Dames 1 team opstapt. Ondanks dat er al circa een half jaar (vanaf eind maart 2005) een gesprek gaande is tussen de dames en het bestuur , plus al 2 overgangsjaren met pogingen om dames uit de A jeugd bij Dames 1 te krijgen. En daar lijkt het probleem te zitten, want Jan Moes wil koste wat het kost zijn team bij elkaar houden. Jan, alweer een aantal jaren geleden gestart met de C: training te geven. En daar een schitterend team van
maakte. Perfect!! Maar de C jeugd werd BI en Jan ging mee als trainer/coach. De bestaande BI werd meteen B2? (Daar zaten waarschijnlijk geen goede speelsters bij) Maar in de loop van het seizoen werd dit weer rechtgetrokken en Jan maakte er weer een geoliede machine van en werd met de BI kampioen. En uit dit team kwamen 3 speelsters in de Haagse selectie. Iets om trots op te zijn als kleine vereniging. Maar toen begon de wrijving. Jan wilde persé met de BI nog één keer kampioen worden in die klasse. Maar een aantal speelsters moest, vanwege de leeftijd over naar de A jeugd. De speelsters die in de Haagse selectie speelden, wilden graag over naar de A jeugd. Na veel gepraat tussen Jan Moes en Leo Oliehoek met de speelsters en de ouders zouden zij toch A jeugd gaan spelen. Dit is ook gebeurd, maar alleen op het veld!! Toen gebeurde er iets wat een beetje lijkt op de kwestie nu, met het ex dames I team: Op zondag werd de A jeugd Nederlands Kampioen Beach Handbal!! Klasse! Feest in de kantine, gezellig, eten, drinken, praten. Er wordt met geen woord over toekomstplannen gesproken. Op maandag worden alle dames door Jan gebeld. s Avonds vergaderen in de kantine. Niemand weet waarover. Uitslag: In de zaal spelen ze geen A jeugd maar B jeugd!! Dit wordt door Jan en Leo onderbouwd met de stelling dat het niet goed voor speelster is om voor je leeftijd uit te spelen in verband met belasting en blessures. (sommige speelsters waren al A jeugd! !)
Dat dit een lachertje is, blijkt uit het feit dat de overgebleven A speelsters aangevuld werden met speelsters uit de B jeugd. Dat betekende dus dat speelsters uit de B jeugd eerst een wedstrijd spelen met eigen team en daarna invallen bij de A jeugd, is niet belastend en krijg je ook geen blessures van. Plus het feit dat de voorzitter Leo Oliehoek een week later met het voorstel komt of de A dames niet bij de senioren willen gaan spelen. Toen wel.
Er ontstond onvrede onder de speelsters over wie in de A jeugd en wie in de B jeugd mocht spelen. Resultaat een goede keepster vertrok. A jeugd en B jeugd blijven onder Jan trainen, sommige dames worden dan door de trainer van de Dames 1 regelmatig gevraagd om mee te trainen en te spelen. Hier maakt Jan zich diverse malen zeer boos over. Tot het moment dat de toenmalige trainer van de Dames 1 vertrekt en een speelster Eugenie van Geylswijk de training van de Dames 1 op zich neemt en het in overleg met Jan doet. Dan is het ineens niet erg meer. Alleen worden de dames uit de A jeugd gepasseerd en de dames van de B jeugd mogen invallen bij de Dames senioren. Hoe bedoel je, voor je leeftijd, belasting, blessures??
Weer een jaar verder A+B + A jeugd, maar géén doorstroming naar Dames 1. Daardoor zijn er te weinig speelsters voor een Dames 2 team, en er vertrekken! speelsters naar RVV 70. Dit jaar wordt volgens de voorzitter een overgangsjaar volgend jaar komt er wel doorstroming van A. jeugd naar Dames senioren. Er is toen aan de dames een belofte gedaan. In seizoen 2005 2006 willen er wel een paar A jeugdleden door naar de dames senioren, maar om een of andere duistere reden mag dit niet. Gevolg hiervan is dat de speelsters van Dames 1, de voorzitter wijzen op de belofte die hij het vorige seizoen gedaan heeft. Belofte maakt schuld. Zij herinneren hem eraan, maar hij doet net of zijn neus bloedt en neemt de dames nier serieus. Met vage mailtjes, die van weinig respect voor de dames getuigen, er wordt bijvoorbeeld door de voorzitter tegen de dames van het oude senioren team gezegd dat zij de vereniging in de steek laten. Wel nodigt hij ze telkens uit voor een vergadering . Van deze vergaderingen worden geen notulen bijgehouden, dus alleen degene van het bestuur die op zo n vergadering aanwezig zijn weten wat er afgesproken wordt. Van het bestuur waren meestal Leo Oliehoek en Carla v. Hoeyen aanwezig. Bij navraag bij de andere bestuursleden bleek dat niemand precies wist, waar de schoen wrong. Ze kregen nauwelijks informatie van de voorzitter en de informatie die ze kregen, bevatte vaak onwaarheden en een verkeerde voorstelling van zaken. Er worden zelfs 2 vergaderingen belegd om met de A jeugd en de senioren samen over de toekomst te praten. Het is dan wel raar dat beide teams afzonderlijk gehoord worden. Er wordt dus niet met elkaar gepraat. Bij de laatste vergadering van beide teams (1 team in de bestuurskamer en 1 team in de kantine) wordt door een van de A jeugd een verklaring voorgelezen waarin gezegd wordt dat zij niet met de oude Dames 1 willen spelen. (Dit was in het begin van deze kwestie heel anders) Bij deze laatste vergadering schitterde onze voorzitter door niet aanwezig te zijn bij de vergadering. Het enige wat de dames senioren van het vorig seizoen wilden, was handballen!! Dat de voorzitter zijn belofte zou nakomen. Er zouden dus A jeugd overkomen, er zou één grote selectie komen onder één nieuwe trainer. De beste speelsters gaan in het eerste team en de mindere en/of degene die een stapje terug wilde doen in het tweede team.
De A jeugd zouden onder leiding van de oude senioren kunnen wennen aan de manier van spelen in de senioren. De oude senioren zouden op hun beurt gestimuleerd worden door de jonge, snelle speelsters. De finale van de beker was een voorbeeld van hoe het zou kunnen gaan worden. Verschillende A speelsters hebben toen meegespeeld en het was een mooie spannende wedstrijd om te zien. Maar onze voorzitter schitterde toen ook al door zijn afwezigheid.
Situatie NU
Het hele team van Jan Moes is nu Dames 1.
Een speelster van de Al stopt, zij is het gekonkel al een jaar zat, 1 speelster vertrekt naar v.d. Voort Quintus, een volledig Dames senioren team vertrekt na een paar emotionele vergaderingen, waarin onze voorzitter er éénmaal bij Ajax zat en éénmaal de afloop thuis heeft afgewacht, dan weet je waar je staat. 15 leden weg plus een aantal vrijwilligers die hier veel problemen mee hebben. Het scheidsrechters tekort wordt hier ook niet kleiner van. Het ene bestuurslid doet moeite om nieuwe scheidsrechters te werven en onze voorzitter laat ze gewoon weer gaan. In een bestuur hoor je toch samen te werken en te communiceren??
En de familiedag?? Het toppunt van verenigingsgevoel? Wie zal het zeggen, maar hier waren Leo en Jan toch niet zo emotioneel bij betrokken, de meeste keren waren ze weg met hun team. En als ze dan terugkomen van hun uitje zagen ze nog wel kans om onder het genot van een biertje mensen te beledigen, die wel die dag voor de vereniging in de weer waren geweest.
En het laatste bericht is, dat de Heer Toonen is aangetrokken om de problemen op te lossen. Kees Toonen, die 2 jaar geleden geprobeerd heeft om de 3 Stompwijkse speelsters uit de Haagse selectie naar zijn club toe te trekken. En toen door de heren Moes en Oliehoek helemaal onder de zoden werd geschoven. Wat resulteerde in het feit dat hij van zijn functie bij de Haagse selectie werd ontheven. Nu wordt hij weer met liefde aan de borst gedrukt als oplosser van onze problemen. Als u het nog kan volgen dan horen wij het graag, want dan bent u samen met Jan en Leo de enigen.

Mensen die Stompwijk 92 een warm hart toe dragen,
Jim v.d. Berg , Gerard Goeman, Cobia Goeman