Niet zo lang geleden werd ik getipt dat Aad van der Poel 40 jaar werkzaam is bij Scheria. Aad is geboren in Zoeterwoude, Dr.Kortmannstraat (verlengde van het Oosteinde) en werkt in juni 40 jaar bij Scheria. Alle reden om hem een bezoek te brengen.

Boter en kaas
Aad heeft na de lagere school nog 2 jaar tuinbouwschool gedaan en is toen al bij Scheria gaan werken. Zijn dienstverband is alleen even onderbroken geweest door het vervullen van zijn militaire dienstplicht. Hij is in dienst getreden bij Kees van Santen senior. Hij begon zijn carrière met het poetsen van de kazen, omdat het in eerste instantie toch een boter en kaasbedrijf was. En het ompakken van kluiten roomboter van 25 of 50 kilo, die verpakt moesten worden in 250 grams pakjes boter. Achteraf gezien een hele klus, want toen een machine dit overnam, werden er 2400 pakjes per uur verpakt! Daar kan geen mankracht tegenop.

Eieren voor hun geld
Bij boter en kaas horen eieren en deze werden aan het assortiment toegevoegd. Samen met Leo ging hij wekelijks met kisten op weg naar de markt in Barneveld, waar de boeren hun eieren aanboden en onder ‘handje klap’ ingekocht werden. Eenmaal, andermaal, verkocht!
Om de prijzen in de hand te houden zijn later de legbatterijen gekomen, maar gelukkig gaan ze steeds meer scharreleieren verkopen. Deze worden ingekocht bij Aad en Agnes van Boheemen, het zogenaamde polderei. Door de jaren heen is de prijs van het ei amper gewijzigd.

Kip
In dit geval was het ei er eerder dan de kip. Scheria is altijd een bedrijf in ontwikkeling geweest, want toen de branchebescherming werd opgeheven einde jaren 70 begin 80, is Scheria zich gaan richten op de verkoop van kip. Vroeger moest elke ‘schoenmaker bij zijn leest blijven’. De melkboeren gingen huis aan huis langs voor de verkoop van melk en zuivelproducten. De slager mocht bijvoorbeeld geen kip verkopen. Toen dit werd vrijgegeven, kwamen er steeds meer supermarkten en verkocht elke super ook boter, kaas en eieren. Het werd dus tijd voor uitbreiding.
Al die jaren wordt de kip ingekocht bij Esbro in Doetinchem, waar de kippen geslacht worden en naar Stompwijk komen voor de verwerking hiervan. Een kip heeft een bestervingstijd nodig en kan niet direct gefileerd worden, want dat gaat ten koste van de malsheid. Vroeger werd er meer verwerkt, zoals de kippenpootjes en vleugeltjes. Nu gaat dit allemaal automatisch, alleen het fileren blijft handwerk. Eerst werd er met grote hoeveelheden gewerkt, de zogenaamde bulkverpakking voor de supermarkten en slagerijen. Er werd geleverd aan ‘vaste klanten’ die zich op hun beurt weer verenigden om de krachten te bundelen om op die manier de prijs te drukken. Nu kan ook alles verpakt, gewogen, geprijsd en afgeleverd worden. Op verzoek kan het juiste het aantal geleverd worden. Alles wordt in eigen huis gedaan.

Verandering van spijs
Aad heeft de eerste 18 jaar als chauffeur gewerkt voor de bezorging van de producten en probeerde er nieuwe klanten bij te krijgen. Dat ging hem goed af want door de jaren heen zijn er veel personeelsleden van de bedrijven als zelfstandige gaan werken en Aad ging dan mee. Als de contacten goed zijn, de kwaliteit hoog en de prijs is oké, dan is dat geen probleem.
Na 18 jaar werd Aad gevraagd om Leo wat meer te ondersteunen in de verkoop en om de zaak draaiende te houden. Met tranen in zijn ogen zag hij die eerste dag op kantoor zijn vrachtwagen vertrekken. Dat ging hem erg aan het hart.
Hij heeft toch zijn draai weer kunnen vinden, anders houd je het niet zolang vol.

Van vader op zonen
Vader Kees stapte uit de zaak, zonen Leo en Kees namen deze over en Sjaak heeft zich alsnog bij hen gevoegd. Ieder had zo zijn eigen taken, Sjaak zorgde voor de boekhouding, Kees onderhield de klantencontacten en hielp met bezorgen en Leo en Aad deden de verkoop. Inmiddels is sinds een paar jaar de zaak overgaan van de gebroeders van Santen naar de neven. Van elk van de gebroeders is een zoon in de zaak werkzaam. Coen van Leo, Frank van Kees en Sjoerd van Sjaak en opnieuw heeft ieder van hen zijn kwaliteiten en talenten die voor het bedrijf ingezet. Coen zorgt voor de verkoop, Frank houdt zich bezig met personeelszaken en administratie en Sjoerd zorgt voor nieuw product ontwikkeling en houdt zich met de verwerking bezig.

Geen dag spijt
Slechts eenmaal heeft hij getwijfeld om voor zichzelf een snackbar te beginnen in zijn woonplaats Roelofarendsveen. Hij had al opgezegd en Leo had hem toegezegd de keuze zo moeilijk mogelijk te maken. Gelijktijdig begon een echte Veender ook een snackbar en het aanbod van Leo was zo aantrekkelijk dat hij toch gebleven is. Hij heeft tot op de dag van vandaag geen spijt gehad van zijn keuze. Hij wil er nog wel een paar jaren voor gaan. Hij heeft het bedrijf altijd als eigen beschouwd en daar is zijn inzet ook naar. Heel veel klanten hebben geruime tijd gedacht dat het bedrijf inderdaad van hem was. Als er dan naar de baas gevraagd werd, bedoelden ze Aad.

Jubilea
Het 25 jarig jubileum is uitbundig gevierd in de Bles, elke klant kreeg een fles wijn met het logo van Scheria en speciale vermelding van Aad op het etiket.
Aad over het algemeen telefonisch contact en op die dag tijdens een receptie kregen de afnemers, maar ook Aad er voor het eerst een gezicht bij.

Toen Leo ging afbouwen kwam er steeds meer op de schouders van Aad te rusten en zijn hoofd liep er bijna van om. Op dat moment is Coen erbij gekomen en doet Coen de inkoop en Aad de verkoop. Teveel kennis bij een persoon is kwetsbaar voor een bedrijf. Nu zijn de taken goed verdeeld en Aad kan goed met de jongens door de bocht. 60 tot 70 uur in de week was gewoon, nu is de druk er bij hem af en dat is een hele verademing. Er komen nieuwe dingen voor in de plaats, nieuwe ideeën en dat is goed voor het bedrijf. Hij werkt nu 4 dagen per week en is de woensdag vrij. Hij maakt toch nog steeds makkelijk 40 uur, maar hij doet het graag.

Op eerste pinksterdag is het bedrijf stil blijven staan bij het jubileum met een personeelsfeest. Ze zijn naar een boerderij in Hazerswoude gegaan en hebben daar polderfestiviteiten ondernomen, boerengolf, kruiwagenrace. Hartstikke leuk. ’s Avonds werd hij opgehaald met een limousine en naar ‘La France’ in Oegstgeest gebracht waar het welkomstcomité hem met toeters en vlaggetjes stond op te wachten. Een gezellige avond en hij heeft een speciaal horloge gekregen met het logo, een ring met logo had hij al eerder gehad en een goed gevulde envelop. Hij kan er voorlopig weer tegen.

Petra Oliehoek van Es