“IK HEB DE JONGENS HELEMAAL VERROT MOETEN SCHELDEN IN DE KLEEDKAMER.
STOMPWIJK ‘92 WAS BAR EN BAR SLECHT”
STOMPWIJK Stompwijk ’92 heeft afgelopen zondag drie uiterst kostbare punten in de strijd tegen degradatie gepakt. De grijszwarten werkten zich dankzij een lucky goal van Mitchel de Groot met 1*0 langs naaste belager ESTO uit Bodegraven.
door Hans Beukema
Door dit resultaat staan de Stompwijkers nu niet meer direct op degraderen. Toch was de zege meer geluk dan wijsheid. De grijszwarten konden werkelijk geen moment waarmaken, waarom het elftal in de derde klasse thuishoort. Het is dat de spitsen van ESTO eveneens een off day hadden, anders was Stompwijk ’92 flink de boot ingegaan. Zelden voetbalde het elftal van Ron de Roode zo beroerd als afgelopen zondag. Vooral voor rust leken de spelers niet van het belang van de confrontatie tegen de geelzwarte opponent doordrongen. De winnaar zou daarbij alleen op de tiende plek komen te staan. ESTO was werkelijk op alle fronten een maatje te groot voor de thuisploeg. De grijszwarten kwamen direct met de rug tegen de muur aan te staan. Het is dat Danny Mooyman in een bloedvorm stak, anders had het elftal uit Bodegraven waarschijnlijk in de 7e minuut al op 1*0 gestaan. De doelman werd tot twee maal toe tot een fraaie save gedwongen. Bij de eerste mogelijkheid keerde Mooyman een inzet van de doorgebroken Oscar de Heij met de voet. De daaropvolgende kanonskogel van Pim van de Brule tikte de keeper zo mogelijk nog katachtiger over de lat. Ook na dat tweetal opgelegde kans bleef ESTO maar komen. De Stompwijkers hadden vooral geen grip op spelmaker Thijs Hassink. De aanvallende middenvelder strooide werkelijk met passes op het middenveld. Ook was de afvallende bal voortdurend een prooi voor de geelzwarten. Het spitsenduo deed echter weinig met de passes van Hassink, anders was binnen 20 minuten wel 2*0 geweest.Stompwijk ’92 kwam al helemaal niet aan fatsoenlijke combinaties toe. Desondanks zette Mitchel de Groot zijn elftal in de 22e minuut wel verrassend op 1*0 uit de eerste goed opgezette aanval. De linkshalf had eigenlijk een voorzet op Toby van Marwijk in gedachten, maar door de stevige wind zeilde de bal pardoes achter keeper Michel de Wit. De doelman stond iets te ver voor zijn doel om de bal te onderscheppen. “Het was inderdaad wel een lucky goal”, gaf de linkshalf na afloop ruiterlijk toe.
Wie had gedacht dat de thuisploeg daardoor wat beter zou voetballen, kwam bedrogen uit. Ook na de 1*0 grossierden de Stompwijkers in balverlies, verloren persoonlijke duels en curieuze momenten. Zo kapte Tim van Rijn volkomen onnodig twee tegenstanders in zijn eigen strafschopgebied uit. Een andere linkshalf had de bal waarschijnlijk hard naar voren gerost om de voorsprong vast te houden. De circusact liep tot grote opluchting van Ron de Roode wonder boven wonder goed af. “Ik zat mij echt dood te ergeren in de dug out. Het was werkelijk bar slecht. En dat terwijl ik ze helemaal heb klaargestoomd voor deze pot”, bekende Ron de Roode die geen verklaring voor de Stompwijkse offday had. Ook na de pauze was goed voetbal ver te zoeken op sportpark De Meerhorst. De grijszwarten gingen de duels wel veel steviger aan dan voor rust, maar het spel bleef ronduit rommelig. Net als in de eerste helft maakten de spitsen van ESTO daar ook na de pauze geen gebruik van. De aanvallers grossierden vooral in afzwaaiers op het Stompwijkse doel. En als ze al in scoringspositie kwamen, vonden ze altijd nog Danny Mooyman op hun weg. Vooral in de 65e minuut waren geelzwarten wel erg dicht bij de meer dan verdiende 1*1. Oscar de Heij had de hoek werkelijk voor het uitkiezen, maar de doelman stak zijn been op het juiste moment uit om het schot de keren. Verdedigers waren in geen velden of wegen te bekennen.
Na die verprutste kans bracht ESTO coach Herman den Haag een extra spits binnen de lijnen. De wissel werkte echter meer in Stompwijks voordeel. Zo kon de tot dan toe onzichtbare Toby van Marwijk zowaar enkele keren gevaarlijk voor het Bodegraafse doel opduiken. De mogelijkheden waren echter niet aan de spits besteed. Een 2*0 achterstand had ESTO waarschijnlijk niet meer goedgemaakt. Daardoor bleef het tot het eind toe bloedstollend spannend. In de 84e minuut schoot Johan Alberts de bal vanuit een onmogelijke hoek op de lat. Verder onheil bleef Stompwijk ’92 bespaard. De grijszwarten zijn na de winterstop dus uitstekend uit de startblokken geschoten. Toch moet het elftal gezien de geringe krachtsverschillen in de Leids/Goudse poule zeker nog elf punten uit de resterende acht duels halen voor lijfsbehoud. Ron de Roode kan daarvoor geen beroep meer doen op Wouter van Santen. De middenvelder komt dit seizoen vanwege aanhoudende rugklachten niet meer in actie.