De kerstvakantie is weer ten einde en we hebben het weer overleefd. Zoon Youri mocht twee dagen bij zijn Oma logeren en beiden hebben er van genoten. Hij van de rust (geen last van zijn broertjes) en zij van de gezelligheid. En zoals elk jaar rond deze tijd werd ik een jaartje ouder en dat hebben we in gezinsverband gevierd want ik had geen zin in toeters en bellen. Voorafgaand werd mij door de jongens duidelijk gemaakt dat ik niet in de provisie kast mocht komen want dat was een geheim. Maar aangezien ik als kok van het gezin daar beroepshalve toch steeds in moet, wist ik al precies wat ik zou krijgen. Een accu boormachine. En mijn vrouw begon van de week ineens hardop voor te lezen uit het Krantje: “De nieuwe Gamma op de Oude Middenweg is bijna klaar!” “En dat betekent dat jij dan nog niet klaar bent!” voegde ze daar grinnikend aan toe. Ja, ik weet het. Het gaat hier om een oude afspraak van vorig jaar: ”Zodra de Gamma klaar is begin jij met het huis opknappen!” Wist ik veel dat ze zo snel zouden bouwen…. Zuchtend denk ik aan wat mij te wachten staat. Alle kamers behangen, een afzuigkap met keukenkast monteren, eindelijk eens ook laminaat leggen in de kasten en alle werkzaamheden die daarbij tevoorschijn zullen komen. Zucht. Nog een zucht. Het lijkt wel of die gasten die de Gamma aan het bouwen zijn van voorstaande op de hoogte zijn want telkens als ik daar langs rijd staan ze me lachend aan te kijken…. Ja, zij hebben twee rechterhanden en ik ben twee keer links. En die boormachine is niet uit liefde gegeven maar uit puur eigen belang, want nu kan ik niet meer zeggen dat ik het gereedschap niet heb. Het wordt een zwaar jaar voor mij. En voor onze drie kinderen, want als papa klust kun je beter uit zijn buurt blijven. Toch zie ik een lichtpuntje want ik heb laatst nog een schoenen opbergsysteem gemaakt in de hal en totnogtoe kreeg ik daar van verschillende toeschouwers veel waardering voor. Terwijl ik zelf niet tevreden ben omdat het niet mooi afgewerkt is. Mijn tekortkoming is het feit dat ik té snel wil, waardoor er foutjes in het plan de campagne sluipen. Ik moet dus eerst goed denken alvorens te beginnen. Handig! Want als het dan eenmaal zover is en er zit een dag tussen dat ik géén zin heb om te klussen, dan benoem ik die dag gewoon als ‘denkdag’ en kan ik verantwoord plaats nemen op de bank om mijn vermoeide lichaam te ruste te leggen. Wie niet handig is moet slim zijn! Arjen Veldhuizen