Afgelopen zaterdag zijn Thea en ik naar de supermarkt gegaan met de bedoeling om ons in een klein hoekje te vestigen en daar aan de langslopende mensen hun belangrijke gebeurtenissen over het afgelopen jaar te ontfutselen. Een campingtafel, twee kantinestoelen en een kan koffie vormen de basis. Ik merk dat we heel wat opzien baren en leggen de mensen uit waar we nu helemaal mee bezig zijn. Er worden drie vragen voorgelegd, de eerste vraag is al vele malen beantwoord namelijk de belangrijkste gebeurtenis, maar nu ook het slechtste idee en het beste idee voor Stompwijk.
Adrie Kerkvliet heeft de vragen schriftelijk beatwoord en voor hem is het slechtste idee: dat de gemeente Leidschendam * Voorburg niet luistert naar de Dorpsraad van Stompwijk en het beste idee: een kulturhus met voorzieningen die we nu missen.
Marja van den Berg zoeft voorbij en heeft niet veel tijd, want in de kantine wordt gewacht op de laatste boodschappen, daar wordt het heel gezellige kerstontbijt gehouden. Voor haar is het belangrijk dat Trevor en zijn neef Rob Vieveen aanstaand jaar gaan backpacken in Australië.
Peter de Roode hoopt dat de belangrijkste gebeurtenis nog komt. Als ik hem vraag uit welke hoek hij deze gebeurtenis verwacht, geeft hij aan op financieel gebied. Ja, hij heeft oudejaarsloten gekocht! Hij hoopt niet dat de woonwijk er komt.
Joop Vermond is bijzonder teleurgesteld over de gemeente over de bouwplannen en ergert zich aan het door de gemeente niet voeren van eerlijk en consequent beleid. Voor hem is dit heel belangrijk.
De heer A. van der Voort heeft alles bij elkaar een goed jaar gehad en is nog gezond van lijf en leden.
Piet van Boheemen heeft afgelopen jaar een zware operatie achter de rug en is hier goed doorheen gekomen en hij is blij dat hij zich weer goed verstaanbaar kan maken. Piet hoopt dat ze niet gaan bouwen, in ieder geval niet zoveel tegelijk.
Voor Aad Janson is de ziekteweg en het uiteindelijke overlijden van zijn broer Theo een erg ingrijpende gebeurtenis geweest. Aad (van de Dorpsraad) vindt het slechtste idee dat er zoveel tegelijk gebouwd gaat worden, terwijl gefaseerd veel beter zou zijn. Er is niet nagedacht over de infrastructuur en het zou beter zijn eerst een toekomstvisie te hebben. Het beste idee voor hem is dat de Dorpsraad constructief gewerkt heeft het afgelopen jaar. Het is een prettige en hechte groep om mee samen te werken.
Met mevrouw An Waayer spreek ik over haar gezondheid, die te wensen overlaat. Over haar vrijwilligerswerk bij de soos waar ze al 25 jaar actief is in het Dorpshuis en in het bestuur. Dus, vindt ze, kan eigenlijk niet toegerekend worden als belangrijk over het afgelopen jaar, maar volgens mij wel over de afgelopen járen. De gemeenschap is tenslotte heel afhankelijk van vrijwilligers. Af en toe zitten we in de weg omdat we op een prominente plek zitten, vlak voor de voorraad die in en uitgereden wordt of kan iemand net niet bij de hagelslag. We schuiven wat af, maar de plek is uniek vanwege het gevarieerde publiek. Angelique verwendt ons met een ovenverse gevulde koek. Mmmmm.
Al pratende merken we dat er eigenlijk niet zoveel beste ideeën over het afgelopen jaar zijn als het Stompwijk gaat, Wel zijn er heel veel ideeën voor de toekomst die we graag volgend jaar in de brievenbus zien in de vorm van toekomstwensen voor het jaar 2005.
Regina de Winter komt lachend om de hoek en met elkaar filosoferen we over de goede ideeën, zoals het behoud van de kerk, maar dan ook voor culturele doeleinden.
Bonita van Vliet heeft zo’n hectisch leven, alles gaat zo snel dat ze vaak het idee heeft achter de feiten aan te lopen. “Ja, wat is nou belangrijk? De dood van Theo van Gogh, en het staat weliswaar niet in verhouding, maar het zoekraken van de poes heeft binnen het gezin de nodige impact gehad.”
Het slechtste idee voor haar is de manier waarop de plannen voor de Westeinderpolder gelanceerd zijn, als een overval. En de adviezen van de Dorpsraad zijn genegeerd.
Voor Carla van Santen zijn ook de plannen voor de huizenbouw het slechtste idee. Het groene landschap wordt steeds meer ingepikt. Ze vindt het optreden van de Celtic Night in de sporthal heel bijzonder, de combinatie fanfare en de dansgroep Jazz Like That, ze is heel trots op haar schoonzus Maria.
Ook Sylvia en Cock Hoogerdijk spreken hun ongenoegen uit over het aantal te bouwen woningen. Ze spreken de wens uit dat de saamhorigheid blijft. Sylvia zou het een goed idee vinden als er weer een drogisterij kwam. Voor Cock is dit de komst van een kunstgrasveld bij Stompwijk ’92. Heel belangrijk is dat hun nichtje, na 10 jaar, eindelijk zwanger is geworden en natuurlijk Ans.
Nelie Dapper is zo ontzettend blij dat de slagerij weer terug is in de supermarkt. Ze is weer helemaal in haar element, de oude klanten zijn weer terug en hiermee haar arbeidsvreugde. Haar kleindochter Denise is geboren en het derde kleinkind is op komst! Ze wenst een ieder liefde, geluk en gezondheid.
Sjaak Kappetein. heeft nog maar net zijn broer Ed verloren. De hele familie tobt met hun gezondheid en hij, die nooit wat mankeerde, piept er heel onverwachts tussenuit. Zijn wens dat het goed blijft gaan met zijn familie, kinderen en kleinkinderen komt uit de grond van zijn hart.
Wilma Thierry geeft aan het belangrijk te vinden dat ze dag hiervoor haar gal heeft kunnen spuwen op haar werk. Dat luchtte lekker op. Ze ergert zich aan allerlei bezuinigingen en de dreiging dat het bureau in Stompwijk om die reden moet sluiten terwijl er voor 1500 personeelsleden een duur feest gegeven wordt voor de nodige teambuilding!
Voor Leo Wijnhoven komt gezondheid op de eerste plaats en de Westeinderpolder op de tweede. Het slechtste idee voor Stompwijk heeft u in de voorgaande Dorpskettingen uitgebreid kunnen lezen.
Marjo van Veen vindt het heel belangrijk dat haar ouders gaan verhuizen. Ze gaan van de Meerlaan, waar ze 48 jaar gewoond hebben naar het Akkermunt. Heel leuk, maar wel dubbel, want zij gaat het plekje waar zij geboren is, kwijtraken.

Het wordt tijd dat we onze biezen pakken en wij ruimen onze tijdelijke standplaats op.
Onderweg bedanken we Jos de Graaf voor zijn gastvrijheid en ook hij benadrukt de terugkeer van de ambachtelijke slagerij in de supermarkt. Hij heeft het effect van ‘Woensdag Gehaktdag’ onderschat en het doet hem goed oude klanten terug te zien. Het mag dan het beleid van de COOP zijn, maar voor de Stompwijkse super gaat dit niet op. André Suyten loopt ook te stralen, de supermarkt is weer een plaats waar mensen samenkomen en even een babbeltje met elkaar maken en voorziet in een sociale behoefte.

Als ik thuis aan de soep zit wordt er aan de deur gebeld en daar staat Jacqueline Klarenbeek, die door haar buurman Arno Turkenburg geïnformeerd is over onze zitting in de supermarkt. Ze is als een haas naar de supermarkt gegaan en treft ons daar niet meer. Ze wil niet nóg een keer haar beurt voorbij laten gaan. Ze is dit al jaren van plan en telkens als ze dergelijke berichten in de Dorpsketting leest, heeft ze spijt dat ze niet gereageerd heeft. Ze wil iets positiefs kwijt. We geven ter plekke een draai aan de vraag en maken hierbij Annie van Rijn heel belangrijk voor haar. Er wordt namelijk al jarenlang door een clubje elke maandagochtend in De Fluit gezwommen. Annie regelt al jaren van alles; het vervoer en de afmeldingen en alle dingen hierom heen. Ze is daarbij ook nog wijkcontactpersoon, zingt, maakt kerststukjes. Jacqueline snapt niet waar ze de tijd vandaan haalt. Het is gewoon een enorme duizendpoot en zij verdient een dikke pluim.

In de loop van de middag ga ik zelf minder belangrijke boodschappen doen.

Petra Oliehoek van Es