Afgelopen zaterdag was het dan weer zover. De jaarlijkse strandtraining op het Wassenaarse strand stond op het programma. De week ervoor had meester Erik alle judoka’s een briefje meegegeven om de ouders in te lichten en te vragen voor vervoer. De strandtraining zou doorgaan als het niet regende, hagelde, sneeuwde of onweerde. Vrijdag had ik er nog een hard hoofd in, maar toen ik zaterdagochtend vanaf m’n slaapplekkie een helderblauwe lucht door het dakraam zag kreeg ik meer hoop. Een telefoontje naar de meester bevestigde mijn hoop en om 9.30 uur zag het wit van het judogrut op de parkeerplaats. Bijkomend voordeel was dat het ook zwart zag van de ouders, waarvan ook nog ruim voldoende die hun auto ter beschikking stelde.
Zo vertrokken we om 9.45 uur met zeker 10 auto’s naar de Wassenaarse slag. Daar gearriveerd troffen we een lekker golvende branding met een recht op het strand blazende stevige wind aan. Meester Erik moest samen met zijn assistent meester de toch wel opgewonden leerlingen eerst even van de branding wegtrekken naar een breder stuk strand waar de training plaats zou vinden.
De warming up bestond uit een wedstrijdje hardlopen vanaf een door de meester getrokken streep naar de branding. Daar het water aanraken, terug rennen naar de teen van het duin en weer terug naar de streep. Geloof me, met dat mulle zand en op dat brede strand waren de jongens en meisjes direct voldoende opgewarmd. Daarna kwamen er wat judoworpen aan bod waar ik helaas geen namen van kan noemen. Er hebben wel heel wat leerlingen in het zand moeten bijten. Er volgde ook nog wat spelletjes met de bal en wat spar partijtjes die vaak uitmonden in een krioelende massa van die knurftjes die het liefst de meesters wilden vloeren.
Uiteindelijk na drie kwartier training was het tijd voor de zwempartij. De leerlingen met zwemdiploma gingen, met judopak of zwembroek, de branding in. Daar konden ze onder begeleiding van de meesters lekker zwemmen en een partijtje judoën met de golven. Ik heb zelfs wat ouders de branding in zien verdwijnen (en terugkomen). De diplomaloze en meest jongere leerlingen vermaakten zich in/aan de rand van de branding. Maar ook daar bleven de judopakken niet echt droog.
Om ca. 12.00 uur vertrokken we weer naar de parkeerplaats nadat een ieder zich had afgedroogd, verkleed, wat had gedronken en weer was opgewarmd. En dat betekende dan weer het einde van een geslaagde uitvoering van de jaarlijkse en ondertussen toch wel tot een traditie uitgroeiende judo strandtraining. Hou dat vol meester(s)!!!!!!!

Peter Bol