En dan zijn de zes weken vakantie ineens weer voorbij….De regelmaat staat al voor de deur van ons huis te springen maar onze lieverdjes willen de deur het liefst gesloten houden. Wat hen betreft plakken we nog effe een paar weekjes aan het losbandige leven vast. Jammer voor ze want wij hebben de sleutel! Maar we besloten ze afgelopen weekend nog wel even een grote finale te geven door hun twee neefjes en twee nichtjes uit te nodigen voor een nachtje slapen en een dagje spelen….Uiteraard zat er ook een stukje eigen belang in want we vierden zaterdagavond, heel toe vallig, de verjaardag van mijn vrouw en zo kregen de ouders van de neef jes en nichtjes de gelegenheid om lekker lang te blijven en de volgende dag de gelegenheid om lekker uit te slapen en weer eens samen te zijn, ongestoord. Want kinderen zijn leuk alleen er gaat zoveel vrije tijd in zitten…. Het eigenbelang zit natuur lijk in het feit dat wij dan op onze beurt de kinderen eens een avondje uit kunnen besteden…..Maar goed, in het begin van de avond kwamen de logees binnen druppelen en zat ik even later een tweepersoons luchtbed op te pompen en waren de kindertjes al lekker druk bezig in huis, tuin en omstreken. Daarbij moesten nog alle elektronische spelletjes aan gezet worden: de computer, de play station en de nintendo….Tegen halftien zocht jongste zoon Sil zijn bed op en ging de rest voor de buis liggen om te kijken naar een videootje. Om halfelf werd het hele zwikje naar bed ge bracht onder begeleiding van de moeders. Ja, waar waren de vaders dan? Die zaten buiten zwaar te dis cussiëren over de nieuwe voetbal competitie onder het genot van een koel biertje(s!). De rollen waren weer goed verdeeld! Ik gokte op direct sla pen omdat ik een goed gesprek dacht gehad te hebben met de dames en he ren maar dat pakte natuurlijk weer anders uit. Hoezo naïef! De twee meiden in het gezelschap sliepen wel heel snel maar de vier boys, gelegen op Youri zijn kamer (Sil sliep in zijn eigen kamer), braken de tent bijna af. Ze deden van alles om maar lol te hebben met elkaar en om elkaar wak ker te houden. Ze deden bijvoorbeeld net of ze aan het slaapwandelen waren (over de bedden heen, waar door er kennelijk veel huisstofmijtjes de lucht in werden geblazen want ik hoorde Youri steeds niezen..) of ze vielen elkaar aan met kussens of bekertjes water. Na een uur ver plichte ik ze tot een plaspauze en sprak ik ze streng toe, dreigde met een slaapplaats op het dakterras maar voelde al gauw dat ze dat niet eens zo erg zouden vinden….Tot ik ze vertel de dat daar al onze huisspinnen ’s nachts naar toe kropen, toen leek ik even indruk te maken bij de heren….Leek, want tien minuten later kon ik weer naar boven!
Half een sloeg de klok toen de laatste twee de strijd tegen de slaap hadden ’s morgens zouden uitslapen…maar niet heus. Om acht uur waren de eerste drie relschoppers alweer wak ker en een uurtje later de rest ook. Onder het mom “ik zal ze terug pakken!” nam ik ze even later mee naar een grasveld voor een fikse partij voetbal, maar ze verblikten of verbloosden niet. “Dan zullen ze wel een dip krijgen na de lunch!” maar ook daar had ik het weer eens vrese lijk mis. Mijn vrouw wist er drie te strikken voor een partijtje monopoly en ik zette de zoveelste videoband op….Voor niets want na ongeveer tien minuten zat ik als enige nog te kijken! Aan het einde van deze longest day bakte ik ze Vlaamse frieten en kipnuggets en werd het met elk hapje stiller en stiller. Pas toen ik het woord “IJSJE?” riep brak de her rie weer uit en begonnen ze weer te leven. Even later kwamen de (uitge ruste) ouders de kinderen weer opha len en zakte ik onder Studio Sport door mijn voegen. Feyenoord heb ik nog twee nul zien maken… Mijn vrouw kreeg het nog voor elkaar om ons kroost te douchen en in bed te leggen. Niet veel later sliepen de heren.Het was nog niet eens acht uur! Dus toch een voordeel!
Arjen Veldhuizen