De laatst geplaatste oproep om reacties van uw vakantieadres te zenden naar de Dorpsketting heeft nog niets opgeleverd, terwijl ik het idee heb dat toch minimaal de helft van de Stompwijkse bevolking op vakantie is. Aangezien ik zelf vakantie heb, zal ik zelf een poging wagen vanuit het thuisfront.

Afgelopen week heb ik een dagje meegedraaid op de filmset in Zoeterwoude waar onder andere de opnamen gemaakt worden voor de nieuwe film van Tim Oliehoek. Een aantal onder u had zich spontaan aangemeld om te figureren en om zo eens een kijkje achter de schermen te nemen. Reclame binnen Zoeterwoude levert ook een aantal figuranten op. De toneelclub was benaderd en ook daarvan zijn mensen aanwezig. De ontvangst was buitengewoon goed, banken en tafels zijn uitgestald voor de St. Janskerk in de Zuidbuurt, een cateringwagen ‘Hollyfood’ zorgt voor koffie, thee en andere drankjes en zelfs heerlijke verse, gezonde broodjes liggen klaar. Op de cateringwagen hangt het laatste nieuws uit de Telegraaf van diezelfde dag over de film met een levensgrote foto van Tim met zijn moeder Maudy. We krijgen in het kort informatie over wat er vandaag te doen staat.

De korte film, The horseless Prince is deels een autobiografisch verhaal, door Tim zelfgeschreven en gebaseerd op het overlijden van zijn moeder, toen hij nog maar 7 jaar was. Die indruk van zijn moeder in haar kist, rust en vrede uitstralend, haar zwarte haren op het witte satijn, maakten dat ze er uit zag als Sneeuwwitje en dit gegeven is de basis van het verhaal. Ik lees op de site van Tim “dat hij het dan ook logisch vindt dat een deel van de film opgenomen wordt in Stompwiijk. Hij is er geboren, zijn eerste film Buy of Die is er opgenomen. Stompwijk heeft dus een speciaal plekje in zijn hart.” De film gaat ongeveer 10 minuten duren en hiervoor zijn 6 filmdagen uitgetrokken. De film is in ieder geval te zien bij het filmfestival in Utrecht en daarna mogelijk als voorfilmpje in de bioscoop.

De opnamen in de H. Laurentius vond ’s avonds laat nog plaats zonder figuranten, wel werd juist de kerk versierd voor de trouwerij voor de dag erna. Hoofdrolspeelster Miryanna van Reeden sprong net zo makkelijk in en uit de doodskist, vertelde Marga die nog even om een hoekje ging kijken.

Ik loop teveel vooruit en ga terug naar het kerkhof in Zoeterwoude waar we ons rond de klok van twaalf begeven naar de begraafplaats van de moeder (Miryanna van Reeden) van Pim (Joep van Truyen) en scharen ons rond het graf. En daar blijven we de komende tijd voorlopig staan en proberen stemmig te kijken, totdat een bui dreigt, paraplu’s komen te voorschijn en we houden het niet droog. Schuilend wachten we in de St.Jans totdat het weer droog is.
Ik sta naast mevrouw v.d.Post, we kijken elkaar regelmatig jaloers aan omdat zij gekleed is in een jasje en ik in een bloesje. Zij als het erg warm wordt en ik als het te koud is.

Voor elke scène wordt vooraf gerepeteerd en dan wordt er gedraaid. We zijn voorbereid. Een luide stem klinkt: “Stilte! Camera klaar?” “Ja”, “Geluid klaar?” “ja” en “Actie” met klap voor of achteraf. De klap met wordt gegeven met een bordje waar de basisgegevens opstaan en welke scène. Alles wordt door een assistente bijgehouden, hoe laat en welke opname. Op een video/tv scherm kan gezien worden of de opname naar wens is, of het dasje nog recht zit, de opstelling nog hetzelfde is. Voordat er actie klinkt komt er nogal wat bij kijken, een tweede zon staat, middels extra belichting, achter ons te schijnen. Als een opname een keer of wat over moet, omdat de gelaatsuitdrukking het net niet is, klinkt een luid applaus, waarbij ik bewondering opbreng voor de spelers en voor Tim de hun geduld prima weten te bewaren en Tim zelf alle gewenste uitdrukkingen op zijn gezicht weet te toveren en over weet te brengen aan de spelers.
Een shot van voor de kist, een shot vanachter de kist, net doen of de camera de kist is, een point of view, en overal kabels, meters en stellages. De pluisjes lijken de rode draad van vandaag. De film speelt af in de zomer, om dit effect te benadrukken moeten er paardenbloempluisjes door het beeld zweven en dat heeft de nodige voeten in aarde, zeker als de pluisjes ook nog zoek zijn.We lopen langzaam uit en een aantal figuranten hebben andere verplichtingen.

Jan Berg, drager en dus onmisbaar, hoopt dat zijn kinderen alvast met melken begonnen zijn, want zelf heeft hij samen met zijn andere drie collega’s een flink aantal keer de kist moeten laten zakken. De moed zakte echter niet en rond een uur of half zeven eindigen we met een shot vanaf de bovenkant vanaf een stellage van een metertje of vijf. Iedereen wordt bedankt voor haar of zijn bijdrage en er wordt nog een aanslag gedaan op de gigantische snoeptrommel die aanlokkelijk staat te wezen.

Zelf kunnen we amper meer op ons benen staan en trakteren onszelf op een Chinese maaltijd. De dag van de crew zit er nog lang niet op, alles, maar dan ook alles en je moet het gezien hebben om daar een beeld van te krijgen , wordt verplaatst naar Stompwijk waar in de kerk opnamen gemaakt worden. Het is de bedoeling dat er ’s avonds in het donker ook nog meer opnamen op het kerkhof in Zoeterwoude gemaakt worden, maar dat blijkt achteraf niet haalbaar en dit wordt uitgesteld naar een andere dag. Vrijdag is het terecht een rustdag.

Petra Oliehoek van Es (tante figurante)