Voor het vervolg van de film hebben we de koelboxen gepakt om de actiescène van de film TheHorseless Prince mee te gaan maken in Wordragen gemeente Maasdriel. Deze draaidag was Miryanna aanwezig en had Victor Reinier een vrije dag, dus geen tijd voor Story romances!
De ochtend was gereserveerd voor een aantal scènes zoals de blikken tussen moeder en kind. Het blikje onder het rempedaal en ’s middags zou de auto tegen de boom gaan. Ook nu een prettige locatie voor ontvangst van de crew. Nu werd de door Marga meegenomen Leidsch Dagblad van vrijdag aan de cateringwagen gehangen en een tweede exemplaar verdwijnt in de achterzak van San Fu Maltha de producent van deze film en van ‘Costa’ en ‘Liever Verliefd’. Hij is twee keer komen kijken om Tim in actie te zien. Na de film The Champ, waarvoor Tim genomineerd was voor een award heeft hij de opdracht gegeven voor het maken van de film met als werknaam ‘Vet Hard’, met een budget van 4 miljoen euro om de Old man in new cars te remaken. Zie ook de site van Fu Works. Een speciaal stuntteam van Willem de Beukelaar is vandaag ingeschakeld en de voorbereidingen worden getroffen. In afwachting hiervan wordt hoofdrolspeler Joep beziggehouden met een film op een laptop in een garage, een ander deel leest uitgebreid de krant en het grootste deel houdt zich bezig met de voorbereiding van licht en geluid. De locatie is gekozen vlakbij de film en TV productieservice. In Ammerzoden.
Marga vertelt aan Miryanna over de ambities van Tim die als jongetje al druk bezig was met Ghost Busters en vooral Tour van Duty, waarbij verzonnen verhalen in scène werden gezet. Tim (toen 13) is ook wel eens gevraagd om een korte film te maken op het verjaarspartijtje van neef Paul André, die toen 7 jaar werd (hij is inmiddels 16). Uren heeft het geduurd, het script, de kostuums, het maken van de wapens en dan het filmen. Het geduld van de spelers en wachtende ouders is behoorlijk op de proef gesteld, maar het moest gewoon goed zijn en goed werd het. Nu, vele jaren later, zullen deze ouders extra trots zijn op deze film van hun kinderen.
Frans Oliehoek heeft deze dag en ook afgelopen donderdag vanaf de andere kant gefilmd voor het verhaal achter de schermen ofwel the making off in vaktaal, want deze keer heeft de zoon het niet van de vader, maar de vader het van de zoon. Hoewel het natuurlijk een beetje kip en ei verhaal is. Frans heeft het zelf eigenlijk hartstikke druk, omdat hij deels voor zichzelf begonnen is, maar wilde deze gelegenheid toch niet voorbij laten gaan.
Er wordt in het geheel niet gestunt, het is tenslotte allemaal nep in de film. Dat weet ik natuurlijk wel, maar soms, zeker met Buy or Die in het achterhoofd waren de auto’s wel bemand. ‘Dat dat toen allemaal goed is gegaan, is achteraf eigenlijk wel een wonder,’ aldus Tim.
Nu wordt een rails uitgelegd, de rails wordt later weggewerkt met de computer. De rails wordt aan beide zijden ingevet met groene zeep, de poppen worden achter het stuur en op de achterbank geposteerd en de auto wordt aan de achterkant gestart. Het is een automaat dus rijdt de auto vanzelf met een gangetje van 35 tegen de boom. De camera (die schuin achter de boom is geplaatst) is geheel ingebouwd in een traliewerk en beveiligd tegen de klap. De opname moet in een keer goed. Ook nu zorgt het extra licht voor een zonnig effect. De groep met belangstellenden groeit met de minuut en bestaat vooral uit kinderen. Er wordt om stilte gevraagd, camera klaar, geluid klaar en actie…. Stilte en een prachtige klap, ze zijn tevreden met het resultaat.
Ik ook en met het idee dat het een uur of vijf is, wil ik naar huis. Het blijkt echter al half zeven te zijn en we aanvaarden de thuisreis.
Dat had ik nu niet moeten doen….. de voorruit is met de botsing niet gebarsten en wordt zorgvuldig na bewerking met een moker verwijderd. Een nepruit wordt geplaatst en die wordt met kracht van binnenuit opgeblazen. Net echt.
Joep c.q. Pim moet nog uit de auto vliegen. Er wordt hem een tuig omgedaan en middels een gat in zijn overhemd aan de achterzijde wordt hij aan een touw gebonden en met behulp van een kraanwagen uit de auto getakeld, waardoor het lijkt dat hij door de voorruit vliegt. Dat touw wordt later bij de montage weggepoetst. Hij moet zich nog door massa’s rode en blauwe verf (yoghurt met
een kleurtje) worstelen, omdat deze blikken achter in de auto stonden (mams is schilderes) en door nepglas met een randje echt glas. Vol overtuiging zegt hij dat hij dit echt maar één keer doet.
Wij zijn dus achteraf toch ook iets te laat gekomen want ’s morgens zijn er truc opnamen geweest met de auto. De auto was op een dieplader getakeld en was Miryanna achter het stuur gaan zitten om zich in diverse bochten te wringen, terwijl de auto in allerlei standen wordt gedraaid met net echt slipeffect.
’s Avonds liggen we allemaal uitgeteld op de bank en veren slechts één keer overeind als Miryanna herkend wordt uit de Schwartzkopf reclame.

P.S. 1 Als u nog Leidse kranten over heeft voor de crew die uit verschillende windstreken komt, dan graag even een seintje naar Marga en Frans (5802938) of even in de brievenbus in de Van Santhorststraat 73.

P.s. 2 Nu krijgt Judy Nihof van het Leidsch Dagblad toch gelijk. Ze zei: “O ben jij Petra, die altijd de Dorpsketting vol schrijft.”

Petra Oliehoek van Es