Ondanks de waarschuwingen vanuit politiek Den Haag, dat we in een recessie zitten, hebben we van de week een hele fles champagne genuttigd (lees: gezopen) vanwege zéér goed nieuws uit Stompwijk. Daarbij zag ik ook nog eens Ajax ruimschoots winnen van De Graafschap en PSV verliezen van Feyenoord. Wat kan het leven toch mooi zijn! Ik was niet uit mijn goede humeur te krijgen, zelfs niet toen ik mijn laatste Ajaxbierglas zag sneuvelen nét voordat ie in de vaatwasmachine gezet moest worden… Zoon Sil helpt namelijk tegenwoordig mee in de huishouding. Ons servies is dus flink aan het slinken maar aan de andere kant brengen scherven ook geluk (dat blijkt maar weer), dus ik maal er niet om. Naast dit alles verkochten we van de week ook nog even de kinderwagen, commode, ledikant en nog wat randapparatuur in de vorm van een traphekje met extra onderkruip door beveiliging en wat drinkflesjes aan mensen die in blijde verwachting waren. Ik heb de kinderen uitgebreid afscheid laten nemen van hun “jeugd”, maar ik geloof niet dat het echt indruk maakte. Ondanks dat ik in de mijn vooraf opgeschreven preek hen duidelijk wilde maken wat nu zomaar door wildvreemden meegenomen werd: “Jullie hebben alle drie huilend, lachend en piesend op deze commode gelegen”, en, “in dit ledikant hebben jullie alle drie geslapen, ons meerdere malen midden in de nacht wakker gemaakt, gesprongen en gespuugd.” Ze keken mij aan, konden nét een gaap onderdrukken en vroegen na mijn slotbetoog of ze weer naar buiten mochten …. Natuurlijk zijn het nog steeds kinderen, maar voordat je het weet trekken ze aan noodremmen in de trein of vallen ze treinreizigers lastig op het perron….Dan zeggen ze voor snorrende camera’s dat ze de foto in de krant, waar de ‘boefjes’ opstonden, ‘asociaal groot’ vonden en dat hun ouders wel wisten van hun praktijken, maar het baldadig gedrag noemen in plaats van crimineel gedrag. Waar is de tijd gebleven dat de jeugd over slootjes sprong, appeltjes pikte uit de boomgaard of per ongeluk een raam in schoot tijdens een potje voetballen? Maar in die tijd werd je daar dan ook nog op aangesproken door volwassenen en kreeg je er ’s avonds nog eens van langs van je ouders. Dus je liet het wel uit je hoofd om iets te slopen.
Maar goed, laat ik nu niet pessimistisch worden, ik heb per slot van rekening hele goede zin en niets kan mij daar van af brengen. Ik denk dat ik vanmiddag nóg maar een fles champagne ga aanschaffen!
Arjen Veldhuizen