Het kan niemand inmiddels ontgaan zijn dat de lente behoorlijk in het land is. Ook letterlijk, kijk de weilanden er maar op na. De bonte vlekken van de koeien zijn weer te zien en ook de vrolijk ronddartelende schapen met lammetjes. We moeten hier zuinig op zijn, want steeds meer boerderijen zijn genoodzaakt om hun deuren te sluiten. Hier in het groene Stompwijk zijn nog veel schapen te bewonderen. Laatst zag ik nog zo’n klein lammetje bij moeder op haar rug liggen zonnen. Bij de familie de Jong is nu de lammertijd aangebroken, sinds men dit zelf kan plannen laat Jan de schapen wat later in het jaar lammeren. Het weer is dan beter en warmer. Ze kunnen dan vaak direct al naar buiten. Afgelopen week was er vierling geboren. Zelf dacht ik dat dit heel bijzonder was, maar Jan heeft het vorig jaar wel tweemaal meegemaakt. Een ander schaap had er een, maar wel een heel stevige en zij heeft een van de vier geadopteerd. Doordat beide schapen gelijktijdig aan het lammeren waren heeft Jan het ene lam met de moederkoek van de ander ingesmeerd zodat buurvrouw rechts haar direct geaccepteerd heeft. Het verschil is te zien tussen het adoptieschaapje en het eigen schaap. Het is aan het gewicht te zien maar ook het wolletje is al beter ontwikkeld en krult al. Helaas is een van de lammetjes inmiddels overleden.