Op het moment dat ik dit schrijf hebben we nog een paar dagen en op het moment dat u dit leest nog precies één dag voordat we eindelijk mogen kiezen…
Na een zeer merkwaardig (zachtjes uitgedrukt!) politiek jaar krijgen we weer de gelegenheid om de vaderlandse politiek op de rails te zetten. Naar ik hoop herfstbladvrij, zodat we niet weer na een paar maanden demissionair bestuurd hoeven te worden. Ik stem al jaren op dezelfde partij. Een kleintje wat in de peilingen aardig aan het winnen is. Toch denk ik erover dit keer op een grotere te stemmen. Voor de stabiliteit. Want als we iets nodig hebben in dit land is dat het wel.
De politieke campagnetrein heeft in ieder geval geen enkele last ondervonden van bladeren op de rails want zij denderde maar door, dag in dag uit. Je kon geen radio of tv zender aanzetten of je hoorde of zag wel een politicus met de voornaam Jan, Gerrit, PéterJan, Haitske, Femke, Tom, Wouter of Matt…..
De weinige zendtijd die over bleef was voor Winnie en Emiel. De schatten.
Emiel de hete kolenloper had ons allen beloofd te emigreren als hij geen één zetel zal behalen maar is daar, helaas pindakaas, onlangs op teruggekomen. Iets zeggen en daar dan even later op terugkomen… Waar doet me dat toch aan denken? Ach ja, laten we het er maar op houden dat hij de dorpsgek van Nederland is…
De serieuzere politieke bonzen deden er alles aan om op te vallen bij de kiezer. Zo verschenen er enkele op het Scheveningse strand. Tijdens de Nieuwjaarsduik. Eéntje beloofde ons voor de camera helemaal kopje onder te gaan…hij kwam uiteindelijk niet verder dan het gemiddelde van die dag: tot aan zijn middel. Dat had hij geleerd toen hij nog marinier was in Noorwegen. Altijd zorgen dat het hoofd droog blijft! Dat kostte hem denk ik een zetel of drie. Een ander was minder uitsloverig. Hij ging helpen met de distributie van de erwtensoep. Effe werken als de man met de pet. Doe ’s gek! Morgen mag het krijtstreep pak weer aan, vandaag doen we het nog effe in een polo. Het zal hem misschien wel een zeteltje opgeleverd hebben maar het kan hem net zo goed een zetel gekost hebben. Anderen zag je ineens zonder stropdas ballonnetjes weggeven of verschijnen in een televisie quiz, een enkeling duwde zelfs zijn dochter naar voren om te laten zien hoe politiek bewust ze wel niet was. En de burger zag dit alles met lede doch gretige ogen aan want gezien de kijkcijfers konden we er geen genoeg van krijgen. En ik doe er middels dit stukje ook lekker aan mee. Niet dat de kinderen in de afgelopen week heel braaf zijn geweest hoor, integendeel, ik heb al de Muizenissen voor de volgende week klaar liggen. Maar laten we wat de politiek betreft nog effe volhouden met zijn allen, dan zijn
we er, hopelijk, weer voor vier jaar vanaf en kunnen we ons weer druk maken over feestjes in tunnels, opdooiende wegdekken (?) en het wel of niet een Ado Den Haag stadion bouwen vlak om de hoek. Maar laat vooralsnog uw stem niet verloren gaan Arjen Veldhuizen