Zodra ik zoon Sil uit de box haal, kruipt de hond met de staart tussen zijn benen naar het donkerste hoekje van de kamer….De hond weet namelijk wat hem te wachten staat: een kind van anderhalf die hem op alle mogelijke manieren belaagt! Goed bedoeld hoor, alleen weet de hond dat nog niet. Er wordt aan zijn staart getrokken of er worden steeds hondenbrokjes in zijn bek gepropt. Volgens mij is zo ooit het begrip ‘hondenleven’ ontstaan….
Maar ik werd afgelopen week óók belaagd: door een virus op mijn computer. Na twee jaar ‘veilig ge-internet’ te hebben sloop er toch een virusje mijn pc binnen. Toen ik het e-mailtje opende, verstuurd door een oud- collega, wist ik eigenlijk direct al dat het mis was, en een paar dagen later wist ik ook dat het niet om een virusje maar over een virús ging! Tja, als ik het doe, doe ik het ook direct goed… Normaal gesproken bel ik bij een virus even de huisdokter en na een weekje van pilletjes en drankjes kom ik er dan wel weer bovenop, maar een computervirus is toch anders. Ten eerste, en dat vond ik ook het ergste, mocht ik niet meer internetten want dan verstuurde dit virus zichzelf naar iedereen die in mijn adressenbestand stond. Ten tweede kreeg ik van veel kennissen zoveel (goedbedoelde) adviezen dat ik op een gegeven moment niet meer wist wat ze nu eigenlijk bedoelden. Ten derde, en dan zijn er al een dag of vier verstreken, kreeg ik eindelijk een anti- virusprogramma te pakken maar na de boel gescand te hebben, en inderdaad het virus gelokaliseerd en verwijderd te hebben, bleef ik het gevoel hebben dat er nog iets zat wat er niet hoorde. Gelukkig bleek dat niet meer kwaad te kunnen en heb ik het kunnen verwijderen. Dus na een week van narigheid kan ik onderhand wel zeggen dat ik een virus- expert ben geworden. Dit virus kwam uit India en ik heb in de wandelgangen van de computerwereld horen zeggen dat dit virus bedoeld was om het buurland Pakistan via internet aan te vallen. Ik heb daar wel vrede mee: liever een computervirus dan een kernkop….
Van mijn vrouw en kinderen mag zo’n virus wel vaker. Want ik had nu meer tijd voor hen omdat mijn computer lam lag. Het ongemak van een chagrijnige huisgenoot nemen ze op de koop toe. De hond zou het ook niet erg vinden want het baasje nam in de afgelopen week wat meer tijd voor het uitlaten dus zijn blaasontsteking die hij had gekregen van het ‘ophouden’ is nu nagenoeg weg. Dus ik ben dubbel tevreden: de computer werkt weer en ik hoef geen geld uit te geven aan de dierenarts!
Arjen Veldhuizen