Omdat de Polderdag in het teken staat van Europa staan op diverse boerderijen de kunstkoeien van de Cow Parade. Vergelijkbare Cow Parades waren al eerder in Den Haag en Barcalona. Nu ook in het Land van Wijk & Wouden.

Nog even de belangrijkste Polderdagzaken op een rij:
Er kan o.a.worden gestart bij:
Café de Meester Zoeterwoude
De Grote Molen Zoeterwoude
Sluisje Leidschendam
Gemaal Palenstein Zoetermeer
Nojosa Meer en Geerweg Stompwijk
Kwekerij Meeslouwer Stompwijk
Café restaurant Cronesteyn Leiden

Het thema: Europa
Op elke boerderij iets van een Europees land, de Cow Parade, muziek, voedsel etc.
Voor kinderen is er een puzzeltocht uitgezet met verschillende vragen per bedrijf en een leuke prijs voor de winnaars! Voor volwassenen is er op de bedrijven veel te zien, te proeven en te horen!
De Opening (u bent welkom) Datum:5 mei 2005 Tijd: 10.00 uur
Plaats: Kwekerij Meeslouwer vof Veilingweg 16 2266 HG Stompwijk www.meeslouwer.nl
De opening begint kent een kort programma van ca 30 minuten. De heer Beimers (voorzitter van de dorpsraad van Stompwijk) zal de dag openen.

Doel van de Polderdag is de mensen die in en om het land van Wijk en Wouden wonen meer te betrekken bij datgene wat de polder te bieden heeft. Een stuk promotie voor het Land van Wijk en Wouden. Dat gebeurt deze dag heel concreet door mensen uit te nodigen voor een tocht per fiets en te voet langs diverse plaatsen gaat waar activiteiten plaatsvinden. De polderdag richt zich op inwoners van Zoeterwoude, Stompwijk, Leidschendam, Rijnwoude, Zoetermeer en Leiden en wordt georganiseerd door de WLTO, Stichting Grote Polder en de agrarische natuurvereniging Wijk & Wouden. Voor meer informatie www.polderdag.nl
Met vriendelijke groeten, namens de organisatie
Roland van der Post

Andries v.d. Blonk wint met Navy Blue
de éérste kortebaan 2005
De pikeur Andries v.d. Blonk heeft de openingsmeeting in zijn woonplaats Assendelft gewonnen. Hij klopte in de finale de achtjarige ruin Navy Blue de ‘Kortebaner van het jaar 2004’ Nandoe Enzelens met Krista Timmer op de sulky.

Overige kortebaandraverijen 2005

Donderdag

Piet Oliehoek

In het gemeentehuis van Zoeterwoude is een tentoonstelling van de werken van Tiny van Velzen van Santen. Zij werd geboren op 13 mei 1950 in Stompwijk. Ze heeft de aquareltechniek geleerd van Ilana Shoul die les heeft gegeven in het Dorpshuis.

Van haar hand worden decoratieve, abstracte en gedetailleerde aquarellen en olieverf schilderijen geëxposeerd in een overzichts en verkoop tentoonstelling.

De expositie is te bezichtigen van 9 mei t/m 4 juli 2005 , van maandag t/m donderdag tussen 9.00 en 16.00 uur en op vrijdag tussen 9.00 en 12.00 uur
In het gemeentehuis, Noordbuurtseweg 27 in Zoeterwoude Dorp.

De in Frankrijk gelegen stad Peronne (264 km.) was afgelopen zaterdag de start plaats voor de Zuid Hollandse wedstrijdvliegers. Met een zwakke zuidelijke wind op de staart ging het voor de duiven, die om 11.30 uur waren vertrokken, als een speer. Al zitten we nog maar in de beginfase van het vliegseizoen lijkt het met de vorm van Wim van Benten z’n prijsvechters wel goed te zitten. In ieder geval finishen zijn gevleugelde vrienden tot nu toe steeds in de kopgroep. Dat biedt perspectief voor de toekomst is de terechte conclusie. Zaterdagmiddag om 14.31.08 uur was het zijn NL04 ‘920’ die op fraaie wijze als éérste zijn snavel over de meet stak.. De winnaar raffelde het af te leggen parcours in een tempo van ruim 87 km. per uur af. Wim v.d. Bosch wist als goede twééde met zijn befaamde NL01 ‘490’ de koploper het dichtst te benaderen. Daarna was het de NL04 ‘490’ van de Combinatie van de Bosch die als dérde vlak achter de runner up werd afgevlagd. Er waren 220 Stompwijkse duiven voor deze vliegrace ingeschreven.

Piet Oliehoek

Wie heeft onze oranje trui en oranje vest gevonden?
Wij hebben dit laten hangen aan het klimrek tijdens de playbackwedstrijd op 30 april.

Robbin en Nina de Haas, Waterviolier 36

prachtige dag met vele hoogtepunten!
Bij Elmeco begon de dag met muzikale drukte door de showband KIDS en gaandeweg, sloten meer kinderen met ouders aan bij de optocht richting kerkplein. De heer Hilgersom had voor deze speciale dag ook een vlag uit de kerktoren gehangen. De Stompwijkers hadden goed gehoor gegeven aan onze oproep om de vlag uit te hangen en daarna naar het kerkplein te komen voor een heuse aubade. Het kerkplein liep aan alle kanten vol met kinderen en na het uitdelen van wat “spiekbriefjes” met de tekst van het Wilhelmus werd er door iedereen uit volle borst meegezongen. De twee agenten stonden tijdens dit lied in hun feestelijke kledij in het gelid. Dit was een prachtig gezicht, waar wij als SOS erg van hebben genoten. Wij danken het docententeam van de Maerten van de Velde school voor het instuderen van dit lied met de kinderen. Het heisen van de vlag door wethouder Beimers als voorzitter van Dorpsraad maakte deze aubade tot een officiële opening van de Koninginnedag activiteiten in Stompwijk. Onze complimenten aan alle ouders en kinderen die hun uiterste best hadden gedaan om er wat moois van te maken.
Nadat de Showbandkids nog een laatste optreden verzorgden op het sportpark, begonnen 118 kinderen aan het levende Ganzenbord spel. Er werd driftig gedobbeld en opdrachten werden uitgevoerd. Ook zaten er regelmatig kinderen in de waterput en moesten wachten tot zij werden afgelost. Tot winnaars werden uitgeroepen: Leeftijdscategorie 2 t/m 5 jr: Iris van Mullum, Nynke van Rijn, Robin vd Weijden, Sam Sweere, Mitch v Bentum, Ramon van Santen. Leeftijdscategorie 6 t/m 8 jr: Lisa v Vliet, Robin de Haas, Sascha van Rijn, Dennis Manders, Richard Luk, Freek v wissen. Leeftijdscategorie 9 t/m 12 jaar: Iris Sweere, Tamara Loof, Tessa Gootjes, Jordy van Rijn, Geordie Bregman, Pim vd Arend. De prijzen van het Ganzenbord die nog niet opgehaald zijn, kunnen op 5 mei bij de SOS leiding worden opgehaald.

In de middag was de zon ondertussen flink gaan schijnen. De teams Gaanders, Jazz like that (zusters), Rocking People I en II, de Fanfare en de vriendenclub Dotkommetjes streden op diverse onderdelen van het zeskamp om de eer. Met de onderdelen Aanlopen, kratten en ski race, bal rollen raakten de team steeds meer op elkaar ingespeeld. De joker werd daarom pas bij de laatste onderdelen ingezet. De Gaanders (“zitters” volgens Ruud Disseldorp) gingen voor de volle kratten en niet de lege. Daarom werd de joker ingezet op het laatste onderdeel waar ook Prins Cees een nat pak haalde. Jazz like that was zeer geoefend met de brancard race; deze hadden ze dan ook letterlijk als joker ingezet. Rocking People Wit eindigde als derde, Jazz like that als tweede en Rocking People blauw werd als winnaar uitgeroepen van dit zeskamp spektakel. Wij danken alle teams voor hun enthousiasme en hopen dat dit weer uit kan groeien tot een waar evenement in de komende jaren.
Het playback festival volgde rond de klok van vier uur en kende dit jaar zo’n 15 deelnemers met twee acts door volwassenen. Zowel het Smurfenlied als het Heksenlied werd door iedereen zeer gewaardeerd. Het niveau van de deelnemers was bijzonder hoog en je kon goed zien dat zij allen veel tijd hadden gestoken in de danspasjes, het meezingen van de teksten en de mooie outfits. De winnaars waren dit jaar: 1e prijs Nalin, Lani, Tamara en Daphne, 2e prijs: Amber en Joyce, 3e prijs: Stephanie, Joysie en Anouschka. Het publiek was het eens met de jury en gaf de Publieksprijs van 2005 aan Nalin, Lani, Tamara en Daphne. Wij danken alle kinderen en ouders die ervoor hebben gezorgd dat de kleedkamers na het festival er weer keurig uitzagen.
Deze dag is een groot succes geworden dankzij de hulp van vele vrijwilligers, wij bedanken hierbij wethouder Beimers en zijn vrouw, de heer Hilgersom, alle mensen die geholpen hebben bij het Ganzenbordspel, Politie Haaglanden, Gemeente Leidschendam Voorburg, jury Petra en Margreet, het kantinepersoneel van Stompwijk’92.
We hopen dat iedereen genoten heeft van deze dag, en zien u graag weer op 5 mei!

Zaterdag 30 april, koninginnedag, 25 jaar Beatrix.
Wij waren ‘s avonds in de grote feesttent op Het Malieveld in Den Haag, samen met 4000 genodigden uit het hele land en de hele koninklijke familie.Wat was het geweldig om dit mee te maken. Toen ik een paar weken geleden las wat er alle maal op het programma stond voor deze feestavond, dacht ik: wat zal het leuk zijn om daar bij te mogen zijn.Wie zal dáár voor in aanmerking komen? Wie zijn die “gewone burgers “, die uitgenodigd worden?
Zaterdag 16 april werden we opgebeld door een ambtenaar van de gemeente Leidschendam/ Voorburg.
Hij vertelde ons dat de burgemeester en de wethouder ons hadden voorgedragen om aanwezig te zijn op het feest van de Koningin, of we dat leuk vonden? Nou, daar hoefden we niet lang over na te denken.Wat een verrassing! Dus op konin ginnedag in de gratis tram gestapt richting het Malieveld in Den Haag.Om 18.00 uur moesten we, in feestkleding, aanwezig zijn. Bij de ingang werden we van alle kanten gecontroleerd op explosieven en scherpe voorwerpen. Toen we veilig be vonden werden mochten we naar binnen, daar werden we ontvangen met koffie, thee, enz. en een feestelijke petitfour.Op 18. 30 uur mochten we naar onze plaat sen. Het feest begon om 20.15 uur, dus dat werd nog een lange zit! Op onze stoe len stond een tasje met daarin een flesje bronwater, een doosje chips een mars reepje, een oranje sjaal en een programmaboekje. De sfeer was heel gezellig, dus de tijd vloog om. Met Ernst Daniël Smith gerepeteerd voor het Wilhelmus en dan maar wachten op de koninklijke gasten. Inmiddels kwamen wel veel bekende Nederlanders voorbij, o.a. premier Balkenende, en andere ministers, veel oud internationals, Frank Molenaar, Joop van der Ende, Ivo Niehe en vele anderen. En toen kwam het koninklijk gezelschap binnen. Met 4000 mensen het Wilhelmus zingen klonk geweldig! Daarna volgde een schitterend programma, met prachtige decors en indrukwekkende belichting. De tent zelf was ook imponerend, groot, met een enorm podium en het grootste schermdoek wat ooit is gemaakt.Vooral de muziek en zang uit verschillende musicals was prachtig. Bij Marco Borsato ging echt de hele tent uit zijn dak. Het lied “Nederland, Mijn Vaderland”, geschreven en gezongen door Frans Bauer, mag van mij het nieuwe volkslied worden, veel mooier dan het Wilhelmus! Na afloop ging iedereen tevreden naar huis, allemaal gewapend met het blauwe tasje met als opdruk een oranje kroon en een 25. Zelfs ministers zag je ermee lopen.
Burgemeester en wethouder nog hartelijk bedankt voor de uitnodiging. We hebben genoten!
Aad en Riet van der Ham

De dorpen Stompwijk en Zoeterwoude hebben als het gaat om de bestaansgrond, gewoonten en gebruiken wel wat met elkaar te maken. Het is ook daarom dat oudere inwoners van Stompwijk op zoek naar wat extra ondersteuning of aandacht gemakkelijk richting Zoeterwoude kijken om antwoord op hun vragen te krijgen. Er bestaan al langere tijd warme banden met het verzorgingshuis Emmaus. Ouderen komen geregeld in huis door activiteiten van de KBO, de soos of de regelmatig terugkerende kaartmiddagen. Ook de dagverzorging van Emmaus heeft om begrijpelijke redenen klanten uit Stompwijk.
Wat is dagverzorging?
Als u thuis woont en het prettig vindt om extra gezelschap en zorg te krijgen, is dagverzorging een goede aanvulling. U kunt dan op één of meerdere vaste dagen of dagdelen naar Emmaus of een van de andere woonzorgcentra van Zorgnet komen. Er is voor iedere gast persoonlijke aandacht. Daarnaast zijn er groepsactiviteiten, zoals gezelschapsspelen, de krant lezen en doorspreken, gezamenlijk uitgaan en sportieve activiteiten. U kunt tevens de warme maaltijd gebruiken. Individuele verzorging is mogelijk.
Om in aanmerking te komen voor vergoeding van de kosten voor dagverzorging kunt u een indicatie aanvragen bij het CIZ. (Centrum Indicatiestelling Zorg)
Om tegemoet te kunnen komen aan de toenemende vraag heeft Zorgnet besloten om vanuit Emmaus dagverzorging te starten in Stompwijk zelf. We hebben over dit onderwerp al enkele keren gesproken met vertegenwoordigers uit het dorp en al veel enthousiaste reacties ontvangen. We zijn van plan om op 1 oktober 2006 van start te gaan. We zullen neerstrijken in de pastorie van de Laurentiuskerk, voor alle dorpelingen een bekende plek.
In augustus wordt gestart met het aanschrijven van mogelijke belangstellenden. Mocht u nu al vragen hebben over de mogelijkheden van dagverzorging in Stompwijk dan kunt u alvast contact opnemen met Joke Beurze coördinator Welzijn van Huize Emmaus. Tel: 071 580 92.

Christine Teunissen

Tamale is de grootste stad van Noord Ghana en ligt op 600 kilometer van de hoofdstad Accra. Er zijn winkels, er is een ziekenhuis, een universiteit en een basisschool. Binnenkort krijgt Tamale er een inwoonster bij. Dat is Christine Teunissen uit Stompwijk. Donderdag vertrekt ze voor een verblijf van drieënhalve maand in Tamale om er vrijwilligerswerk te gaan doen.

Vorig jaar heeft Christine haar Vwo diploma gehaald ‘maar’ vertelt ze ‘ik wist eigenlijk nog niet precies wat ik wilde gaan studeren. Ik wist wél dat ik eerst een poosje vrijwilligerswerk wilde gaan doen, het liefst in Afrika. Tanzania leek me wel wat of Kenia. Ik heb op internet het hele aanbod aan vrijwilligerswerk doorgenomen en ik merkte al gauw dat een hoop organisaties heel veel geld vragen voordat ze je willen uitzenden. Bovendien bleek het heel lastig om iets op de korte termijn te regelen. Je moet toch al gauw rekenen op een voorbereidingstijd van een half jaar. Toen las ik in de krant iets over vrijwilligerswerk in Frankrijk en omdat Afrika zo moeilijk te realiseren was, heb ik mijn eisen maar wat bijgesteld en ben ik daarheen gegaan. Ik heb drie maanden op een cultureel centrum gewerkt, Chateau de Meridon. Ik moest hotelgasten bedienen en kamers schoonmaken en meer van dat soort klusjes.
Toen ik terugkwam heb ik via een tip van iemand die ik in Frankrijk heb leren kennen de website bezocht van Child Aid (www.childaid.nl) en toen viel alles op zijn plaats. Wat zij aanbieden past precies bij wat ik zoek.’

Gelijkwaardigheid
‘Child Aid’ legt Christine uit ‘is een non profit organisatie en is vooral in Ghana actief. Het wil er onder andere het onderwijs bevorderen. Er is nog best veel analfabetisme in het land. De opvatting van Child Aid over vrijwilligerswerk is dat je er werkt op basis van gelijkwaardigheid: de Ghanezen kunnen van ons iets leren en wij van hun, en zo denkt ik er ook over. Ik heb geen enkele behoefte om daar de mevrouw uit het Westen uit te hangen die hun wel eens iets komt leren. Het gaat mij om de cultuuruitwisseling. Dus ik ben naar een voorlichtingsavond van Child Aid in Utrecht gegaan en na afloop stond mijn besluit vast. Het enthousiasme en idealisme van de sprekers was zo aanstekelijk dat ik meteen wist: dat wil ik ook. Het fijne van Child Aid is, is dat ze van hun vrijwilligers een grote dosis eigen verantwoordelijkheid verwachten. Je hoeft dus niet deel te nemen aan selecties of cursussen. Ter plaatse krijg je een oriëntatie, en dat maakt dat je op vrij korte termijn weg kunt.’
Wat mij aanspreekt is de aanpak van Child Aid. Bij sommige andere vrijwilligersorganisaties kreeg ik sterk de indruk dat het accent minder ligt op werken. Dat het werk aan de projecten meer een veredelde vakantie is. Bij Child Aid is dat niet zo. Ik wil er echt betekenis aan geven. Sommige mensen vinden het maar raar dat je voor zo’n vrijwilligersbaan moet betalen. Maar stel je nou eens voor dat ze alles voor iedere vrijwilliger zouden moeten bekostigen, dat gaat dan flink in de papieren lopen. Ze kunnen hun geld wel beter besteden.’

Ghana
Ghana is 7 keer zo groot als Nederland en heeft 21 miljoen inwoners, die zijn onder te verdelen in vele stammen met elk hun eigen taal, cultuur en tradities. De officiële taal van het land is Engels, maar alle Ghanezen spreken ook nog enkele lokale talen. Op scholen, in het zakenleven en de media wordt vrijwel alleen Engels gebruikt. Toch zijn er veel mensen die niet of nauwelijks Engels spreken. Zo ook in Tamale, de stad waar Christine naar toe gaat.

Oriëntatie
Op de vraag of ze al weet wat ze daar precies gaat doen, antwoord Christine: ‘Ik kom op de Primary Methodist School te werken. De basisschool zeg maar. Ze hebben 100 leerlingen en vier docenten. Hoe dat moet met de taal weet ik niet, ik denk dat ik in het begin misschien als assistent voor de klas kom te staan. Ik kan Engelse les geven en dankzij mijn verblijf in Frankrijk, ook Franse les. En ik speel piano en djembé dus ik zou ook muziekles kunnen geven. Ik wacht het wel af. Gelukkig word ik niet zomaar in het diepe gegooid; ik krijg eerst een week oriëntatiecursus in de hoofdstad Accra. Dat lijkt me leuk. Je leert er meteen de andere vrijwilligers kennen en je hebt even de tijd om aan het klimaat en de omgangsvormen te wennen en zo. Ik weet inmiddels dat er bepaalde kledingvoorschriften zijn waar je je aan moet houden. Geen korte rokjes en blote topjes en zo. Ook geen kleurcombinatie in rood en zwart want in Ghana betekent dat, dat je in de rouw bent. Waar je ook op moet letten, is dat je de mensen geen spullen aangeeft met je linkerhand; dat wordt daar als onbeleefd beschouwd.’ Dat wordt extra opletten voor Christine, linkshandig als zij is.

Gastgezin
Na de oriëntatiecursus in de hoofdstad vertrekt Christine met een aantal medevrijwilligers naar Tamale, 600 kilometer landinwaarts richting het noorden.
Het vervoer gaat per bus en dat zal nog een hele zit worden. Op de kaart is wel een weg te zien, maar of die er net zo gestroomlijnd bijligt als de wegen in Nederland valt te betwijfelen. Goede kans dat de busreis langer duurt dan de vliegreis van Amsterdam naar Accra. Die duurt zes uur.
Christine vertelt dat ze bij een gastgezin komt te logeren: ‘Ik heb nog geen contact met ze gehad, nee, want ze hebben geen internet. Wat ik ervan begrepen heb, is dat ze in een stenen huis wonen, ik denk dat dat betekent dat ze tot de sociale bovenklasse behoren. Ik had eigenlijk best wel in zo’n lemen huisje willen wonen. Ik zal in ieder geval cadeautjes voor de mensen waar ik onderdak krijg, meenemen.’

Avontuur
Je moet er wel wat voor over hebben, wil je naar Ghana gaan. Alleen de vaccinaties al: meningitis, tetanus, hepatitis A en gele koorts. Wat een feest. En vergeet de pilletjes tegen malaria niet. Waarom wil ze dat eigenlijk, deze vrijwilligersescapade. ‘Om het avontuur’ zegt Christine ‘plus het ideaal. Ik wil voordat ik me vastleg aan een studie en verder het geijkte pad afloop dat voor ons allemaal lijkt vast te liggen, het onbekende ontdekken. Weg uit de sleur. Nu krijg ik nog de kans om kennis te maken met een heel andere cultuur.
Ik verheug me enorm op wat ik te zien krijg. De natuur zal er vast heel mooi zijn. Er zijn savannes en er is oerwoud. Het lijkt met prachtig.

Christine is haar ouders dankbaar dat ze haar altijd hebben voorgehouden dat niets vanzelfsprekend is. ‘Ze hebben ons geleerd dat je eerst alles moet onderzoeken voordat je je een oordeel vormt.’ Ze is vast van plan dat in de praktijk te brengen. Het hele gezin steunt haar in haar plan om naar Ghana te gaan. Haar nog bijna gloednieuwe vriend ook. Ze zal hem en haar familie missen. ‘Aan de andere kant’ zegt ze ‘is het niet zo’n hele lange tijd.’
En zo is het ook. Ze zal er vast een fantastische tijd hebben. Als ik de Primary Methodist School een tip mag geven: Steek de vlag maar uit. Zou ik ook doen als zo’n meisje als Christine tot mijn gelederen toetrad.
Thea Ambagtsheer

weersverwachting voor a.s. zaterdag:lintjesregen red.