Ook dit jaar was er weer een fantastisch survival kamp voor de jeugd. Het deelnemers veld was groter dan ooit met maar liefst 80 deelnemende kinderen waarvan 15 Poolse gastkinderen van het uitwisseling project. Ze begonnen op vrijdagavond om 19:00 uur met de traditionele survival tocht richting de Vlietlanden waarbij men onderweg allerlei spelletjes moest uitvoeren om punten te halen. In deVlietlanden werden ze overgevaren met een speedboot en daar achter een duobanaan wat zeer spectaculair was. Daarna via een spoorzoekspel naar de Kniplaan, door de polder terug naar het sportcomplex waar de laatste ploeg om 13.30 uur binnen kwam. Na een korte nacht slapen was er om 8:00uur ontbijt en vertrokken de teams weer om 9:00 uur het dorp in om her en der een aantal spelletjes te doen zoals de Klimwand, Touwbaan, Polsstokspringen enz. Aan het eind van de ochtend ging het helaas regenen en kwamen alle team als verzopen katjes terug. Helaas door deze weersomstandigheden is de tokkelbaan afgelast en zijn ze na het eten direct overgegaan tot de prijsuitreiking met als uitslag:

Tot slot willen wij iedereen hartelijk bedanken die dit survivalkamp tot een succes hebben gemaakt met speciale dank aan :
Haagsportief organisatiebureau (www.haagsportief.nl)
Loonbedrijf Verboon Rijswijk
Loonbedrijf P. v. Leeuwen
Willem van Rijn (bootjes verhuur)
Fam.v.Boheemen (Akkerlust)
Fam. v.d. Bosch
Fam. de Winter
De bakploeg en de rest die we vergeten zijn.
Met vriendelijke groet,
Organisatie survival kamp

Gevonden voorwerpen
Gevonden voorwerpen van het survival kamp zijn af te halen in de kantine van Stompwijk ’92.

om de Ton v.d. Bosch wisseltrofee
7 tegen 7
(nieuwe invulling, op halve voetbalveld)
Inschrijven voor de jaarlijkse familiedag kunt u bij;
Cor Soonius, Pinksterbloem 85 071 5801653
Peter Olyhoek, Oosteinde 20 071 5809824
Per team moet er minimaal 1 dame in het veld aanwezig zijn.
Op 22 mei
Schrijf nu nog in, tot donderdag 19 mei, zonder inschrijving geen deelname !!
Na afloop zal er een muzikale verzorging aanwezig zijn om nog gezellig na te kunnen praten onder het genot van een versnapering.
Aanwezig: 09.30 uur
Aanvang: 10.00 uur
Toernooi commissie
Stompwijk ‘92

GEBREK AAN RENDEMENT BREEKT STOMPWIJK ’92 OP IN BESLISSINGSDUEL TEGEN DONK: 2 5
Het doek is gevallen voor Stompwijk ’92 in de derde klasse. De grijs zwarten dolven afgelopen maandag in Zevenhuizen in een zinderend beslissingsduel tegen DONK met 5 2 het onderspit. Door dit verlies degradeert het elftal, terwijl de tegenstander uit Gouda nu een herkansing tegen vierdeklasser Delfia krijgt voor lijfsbehoud. door Hans Beukema
De druiven zijn heel erg zuur voor de Stompwijkers. Het elftal van Ron de Roode haalde in de 22 reguliere competitieduels maar liefst 28 punten. In alle andere Zuid Hollandse afdelingen, variërend van hoofd tot vijfde klasse, was een dergelijk puntentotaal voldoende voor minimaal promotie of degradatieduels. Bovendien had Stompwijk ’92 slechts negen punten minder dan kampioen ONA. Telt een poule normaliter wel één zwakke broeder. In de knotsgekke Leids/Goudse derde klasse was dat absoluut niet het geval. Zelfs Meerburg, winnaar van de eerste periode, speelde zich pas in de laatste speelronde dankzij een moeizame 1 0 zege tegen hekkensluiter helemaal veilig. De degradatie is helemaal pijnlijk, omdat de grijszwarten zichzelf in puntentotaal overtroffen. Veel supporters tekenden vooraf wel voor 24 punten. Dat was afgelopen seizoen voldoende voor de tiende plek in dezelfde afdeling. Toch is de degradatie niet helemaal aan een ongelukkige poule indeling toe te schrijven. De selectie van Stompwijk ’92 was ook wel aan de krappe kant. Daardoor moest Ron de Roode bij blessures en schorsingen vaak flink puzzelen, om een volwaardig elftal op de been te krijgen. Vooral het langdurig ontbreken van Wouter van Santen (rugklachten) en Kevin van den Bos (knie) woog zwaar. Deze twee middenvelders zijn door hun fanatieke spel bij uitstek geschikt om de spelmaker van de tegenpartij uit de schakelen. De trainer moest bovendien ook wel eens spelers opstellen die eigenlijk niet fit waren. Zo voetbalde de door kuitproblemen geplaagde Toby van Marwijk in de laatste competitieronde tegen VEP (2 1) noodgedwongen mee. Het Stompwijkse spel is grotendeels op de snelle spits afgestemd.
De grijszwarten gingen ook vanwege een gebrek aan killersinstinct ten onder. Vooral de uitbeurt tegen DoCoS (0 2) vorig jaar november was bizar. De Stomp wijkers schoten in Leiden maar liefst vijf keer op de lat. Ook het krankzinnige 2 3 tegen de toenmalige koploper Meerburg zal veel supporters nog wel bijblijven. Het verloren beslissingsduel van eergisteren tegen DONK past ook helemaal in het rijtje. Voor rust was Stompwijk ’92 gewoon de bovenliggende partij. Vooral na de 1 1 van Erwin Oudshoorn in de 5e minuut (snoeiharde kopbal) kreeg het elftal handenvol kansen om op voorsprong te komen. De Goudse defensie wist zich werkelijk geen raad met de lange halen en vele driehoekjes van de Stompwijkers. Zo schoot Toby van Marwijk de bal in de 14e minuut na een schitterende combinatie op het middenveld rakelings langs de paal. De kans van Rob de Jong korte tijd later was nog groter. De middenvelder kwam na een fraaie doorkopbal van Timo van Marwijk alleen voor Patrick de Blok te staan. De Jong liet de bal echter van zijn voeten springen, waardoor de onzekere doelman redding kon brengen. De grijszwarten verdienden gewoon een 2 1 voorsprong op sportpark Van ’t Verlaat. In plaats daarvan bracht Patrick Akerboom DONK met een bekeken vrije trap op 2 1. De overigens sterk keepende Ronald Oudshoorn ging duidelijk in de fout bij deze treffer door de hoek niet goed af te dekken.
Stompwijk ’92 liet zich niet kennen en ging driftig op jacht naar de 2 2. In de 25e minuut schoof Erwin Oudshoorn de bal na een keepersfout via een Gouds been nog rakelings naast. De daaropvolgende hoekschop leverde wel succes op. Tim van Rijn torende hoog boven iedereen uit en kopte de bal onberispelijk achter Patrick de Blok. 2 2 was ook de ruststand.
Kort na rust kantelde de spectaculaire ontmoeting echter in Gouds voordeel. En dat hadden de Stompwijkers vooral aan zichzelf te wijten. Zo verspeelde Ronald van Santen de bal knullig aan Jeroen de Jong (blond haar) die vervolgens zijn broer Menno (kale kop) liet scoren. In de 49e minuut later poeierde de blonde spits de bal in kansrijke positie vol op de benen van Ronald Oudshoorn. Stompwijk ’92 ontsnapte dus aan de 4 2. DONK daarentegen mazzelde enorm in de 51e en 55e minuut. Zo bood Hans van Benten eerst Toby van Marwijk met een fraaie steekpass een niet te missen kans. De spits schoof de bal een decimeter langs de verkeerde kant van de paal. Bij de tweede opgelegde kans haalde Jeroen van Kouwen een inzet na weer een keepersfout van de lijn. Het bleken dure missers, want in de 58e minuut kopte Jeroen de Jong de bal op magistrale wijze achter Ronald Oudshoorn. Carlos Tavares schoot DONK halverwege de tweede helft uit een razendsnelle counter helemaal in veilige haven (5 2). Aan deze stand veranderde ondanks een aantal opgelegde kansen van Jeroen de Jong niets meer.

Woensdag 18 mei

Donderdag 19 mei

Junioren
Maandag 23 mei

Toernooien Jeugd

Manus Laurey is de nieuwe beheerder van het Dorpshuis. Zijn achternaam doet Franse voorouders vermoeden en ook zijn voorkomen heeft iets zuidelijks. Toch werd hij gewoon uit Nederlandse ouders in Wassenaar geboren en zij zegenden hem met een oer Hollandse voornaam. Manus woont sinds februari in Stompwijk en heeft onlangs het beheer van het Dorpshuis overgenomen. Hij heeft er zin in.

Manus: ‘Ik heb 30 jaar horeca ervaring. Ben in de bediening begonnen en later heb ik zelf een zaak in pacht gehad. Vergeleken met de gewone horeca is het Dorpshuis heel anders. Je werkt met reserveringen dus je weet vooruit waar je aan toe bent. Dat is een stuk overzichtelijker en handig met inkopen. Met de zomer in aantocht staan de activiteiten in het Dorpshuis op een laag pitje, maar vanaf september wil ik een beetje meer leven in de brouwerij.’
In Manus’ hoofd waait een frisse wind wat het Dorpshuis betreft: ‘Ik wil de boel professioneler aanpakken maar eerst wil ik het interieur opknappen. Het ziet er binnen toch een beetje kaal en oubollig uit. Dat kan met weinig middelen een stuk aantrekkelijker gemaakt worden. Verder liggen er nog wat reparatieklussen op een vakkundige aanpak te wachten. Ik heb er al met het bestuur over gesproken dus dat zal wel goed komen. Nee, het gaat geen echte horecagelegenheid te worden, maar een beetje leukere uitstraling kan geen kwaad. Dan kan ik met ingang van het nieuwe seizoen, zeg september, zelf ook wat activiteiten organi seren; wat dingetjes verzinnen om wat meer leven in het Dorpshuis te krijgen. Als er misschien mensen zijn die daar ideeën over hebben, hoor ik het graag. Met alle beperkingen die er zijn, is er best iets te maken van het Dorpshuis.’

Manus wil ook de service uitbreiden. Dat geldt voor de feestavonden zowel als de vergaderfaciliteiten. ‘Laatst had ik een feest van oudere mensen, en toen ik merkte dat ze geen fototoestel bij zich hadden, is mijn vriendin Jacqueline foto’s komen maken. Die hebben we ze later cadeau gedaan. Is toch hartstikke leuk om te doen! Binnenkort krijg ik een bruidspaar dat 50 jaar getrouwd is en die mensen willen een accordeonist meebrengen. Geen probleem, zeg ik dan, moet je doen. Trouwens, als het helemaal nodig is, zing ik zelf. Deed ik in mijn eigen café ook heel vaak. Sammy Davis, Sinatra, Tom Jones, Lee Towers. Ik heb allerlei orkest banden waar ik zo mee mee kan zingen. Heb ik natuurlijk wel een beetje fatsoen lijke geluidsinstallatie nodig. Die is trouwens hard aan vervanging toe. Wat er nu staat lijkt nergens naar. Als je een vergadering hebt of andere bijeenkomsten, moeten die mensen over een fatsoenlijke installatie kunnen beschikken.’
De service uitbreiding van Manus omvat ook de bereikbaarheid via Internet. ‘We hebben een e mailadres nodig en een website natuurlijk zodat we ook via Internet reserveringen kunnen binnenhalen. Wie weet komt er dan vanuit Leidschendam ook wel belangstelling voor het Dorpshuis. Mijn voorstel ligt al bij het bestuur dus dat zal binnenkort wel goed komen.’
Het is zoals Manus zegt, de kosten gaan voor de baat uit. Oftewel nu even verstandig investeren en het Dorpshuis kan weer mee in de vaart der volkeren. Succes Manus!
Voor meer informatie: manus.jacq@wanadoo.nl of 580 3300 of 06 235 484 31

Thea Ambagtsheer

Dinsdag 31 mei a.s. gaan we strandwandelen in Kijkduin. Voor degene die nog mee willen, we vertrekken om 19.00 uur vanaf het kerkplein. Iedere vrouw vanaf 18 jaar kan gratis mee. Alleen de km. kosten moeten met elkaar gedeeld worden per auto. Het aantal km. is ongeveer 70 km a € 0,15, = € 10,50. Dit bedrag delen per auto. Degene die rijdt betaalt niet, dus 1 auto met chauffeuse betekent dat degene die meerijden € 3,50 betalen aan degene die rijdt. Dinsdag 13 september presenteren we ons jaarprogramma. Heeft iemand nog ideeën of wilt iemand zelf een avond verzorgen jullie zijn van harte welkom. Meld het bij een van de bestuursleden. Zijn er vragen en/of suggesties dan kan je ook mailen naar Coby Zuidgeest, flap.flap@wxs.nl. Je kan ook opgeven bij Alie van Veen en/of Rita Hoek, tel. 071 5803112/5803437. Het bestuur.

BOSCHEN –festival
De Pinkster vliegraces met wedstrijdduiven heeft deze keer de familie v.d. Bosch geen windeieren gelegd. Er stonden twee wedstrijden op het programma. Één meeting vond afgelopen zaterdag vanuit het Belgische Menen (170 km.) plaats. Met een stugge noord/westenwind op de kop was het voor de kleppers hardwerken geblazen. Het was de NL03 ‘601’ van de combinatie v.d. Bosch, ofwel vader Jan en zoon Remco, die in een tempo van bijna 64 km. per uur op fraaie wijze het gehele Stompwijkse peloton van 125 duiven zijn staart liet zien. Broer Wim v.d. Bosch was met zijn NL04 ‘642’ goed voor de twééde plek die op zijn beurt als dérde werd gevolgd door de NL04 ‘927’ van competitieleider Wim v. Benten.
Vanwege overvloedige regen in Frankrijk moest de vlucht vanuit Ablis (440 km.) van zaterdag naar 1e pinksterdag verzet worden. In midden Frankrijk waren de omstandigheden zondag jl. aanzienlijk beter en kon om 8.50 uur het spel op de wagen. Voor deze zogenaamde middenafstandrace bonden 115 Stompwijkse duiven met elkaar de strijd aan. Het is een prachtig gevecht op het scherp van de snede geworden. Nu was het de NL03 ‘411’ van Wim v.d. Bosch die in een tempo van bijna 70 km. p.u. na zes en half uur strijd het Boschen –festival compleet maakte. De NL03 ‘554’ van uw rapporteur en de NL02 ‘087’ van ons jeugdlid Eddy v. Leeuwen wisten op respectievelijk de twééde en dérde plek beslag te leggen.

Piet Oliehoek

De opbrengst van de collecte gehandicaptensport is € 870,=. Dit dankzij U gulle gift. Hierbij dank ik U allemaal. Ook wil ik de collectanten bedanken voor hun inzet. Jullie zijn geweldig….!!! Marga Overdevest

Onze Sven is met zijn voetbalteam kampioen geworden. Dan ben je trots op je zoon en op zijn maatjes op de groene mat. Ze kregen bloemen, een medaille en natuurlijk een overheerlijk patatje mayo. Plus vier kaartjes voor een feest in de Arena. We gingen uit ons dak! Wat leuk, wéér naar de Arena! Op Eerste Pinksterdag nog wel, dus dubbel feest. Helaas was ik niet bij de uitreiking want ik moest werken maar mijn vrouw bracht mij telefonisch op de hoogte. Ik moest wel even een vrije dag opnemen maar dat was gelukkig snel geregeld. Toen ik thuis kwam van mijn werk bekeek ik de kaartjes nog eens goed en mijn hart sloeg een aantal slagen over…Ik gaf een schreeuw die door heel Leidschenveen te horen was. Buren belden, dat hoorden we later, direct 112 want de pleuris was uitgebroken in de Waterskistraat! Wat was er aan de hand? In eerste instantie niets, de kaartjes gaven toegang voor een concert. Dat doen ze daar wel vaker. Toen ik even later weer bij kennis kwam dacht ik even dat ik gedroomd had, een nachtmerrie om precies te zijn, maar ik keek recht in de twinkelende ogen van mijn vrouw en kinderen: “Ja, papa, je gaat naar Frans Bauer!” zei Sven giechelend. “En Marianne Weber!” voegde mijn vrouw smorend van het lachen toe… Ik zakte weer weg en kwam pas weer bij toen Youri een ijskoud washandje op mijn kokende voorhoofd legde. Ze legden me op mijn (favoriete) bank en langzaam voelde ik me weer wat opknappen. Na een paar slokken water lukte het mij om de gehele artiestenlijst, dus zonder flauw te vallen, te lezen: Jantje Smit..euh..Jan Smit, Corry en haar Rekeltjes, BZN, Ronnie Tober, Hannie die altijd hoofdpijn heeft, Wolter Kroes…nooit van gehoord …de persoon naast me had zelfs een dvd van ‘m….. en nog een stuk of wat van deze ‘sterren’….Alles wat ik verafschuw kwam op één avond bij elkaar en dat noemen ze dan nog een feest óók! En weigeren kon gewoon niet want Sven heeft mij min of meer uitgenodigd.
De dagen na het nieuws probeerde ik nog diverse mensen in mijn omgeving over te halen om in mijn plaats te gaan. Maar steevast kreeg ik te horen dat ik beter zelf kon gaan, dat het ‘best wel leuk’ zou zijn…. Dat het heel gezellig is….De gedachte al!
Sil mocht bij zijn tante logeren en ’s avonds om kwart voor zeven reden we, inclusief vier leuke Wilsveners, richting de Arena, met Youri en Sven opgewonden achter in. Onderweg maar ’n keer of acht de vraag gehoord of we er al waren….Niet veel later zaten we in de Arena en begon voor mij een avond die niet op leek te houden. Ruim drie uur lang werd er á la de Tros Op Volle Toeren de één na de andere artiest aangekondigd en steeg er vanuit het publiek een luid gejoel op, óók bij de artiesten waar van ik het bestaan niet eens wist! En dan zingen ze ook nog eens de teksten helemaal mee!
Rechts van ons zaten twee echtparen, type ‘stevig’ en ‘volslank’, de hele avond met de armen over elkaar. Ze praatten niet met elkaar en dronken geen drankje (begrijpelijk, want de prijzen waren zéér voelbaar in je portemonnee..) en ze bewogen niet. Nu zat ik ook niet mee te zingen of te dansen maar ik was wél in beweging (bijvoorbeeld door vliegtuigjes te vouwen van de daar ruim aanwezige commerciële foldertjes en die dan naar beneden laten vliegen én achter Sven aan gaan want die kon niet zolang stil zitten..) dus vond ik mezelf al meer fan dan hun ooit in hun hele leven geweest waren. Totdat aan het eind, net Clif Richard overleefd, Frans Bauer ten tonele verscheen…Toen kwamen ze ineens alle vier overeind, zag ik de heupen bewegen onder DE buiken, gingen de armen omhoog en bewogen hun lippen mee op de tekst “Heb je even voor mij..”
Een wonder. Dit was echt Pinksteren. Of de Heilige Geest over de Arena uitgevallen was. Ik was nu om. Mijn vooroordeel over eerder genoemde artiesten kreeg wat mindere scherpere randjes. Maar toen onze ‘gewone Frans’ nóg een liedje wilde gaan zingen zocht ik de afstandsbediening om ‘m weg te zappen.. Gelukkig moest Sven plassen en bood ik mij direct vrijwillig aan om hem te begeleiden. Een klein uurtje later zaten we weer thuis op mijn geliefde bank, met twee vermoeide jongens die een bakje chips aan het wegwerken waren. Ja, want stappen maakt nu eenmaal hongerig. Toen ik even later Sven welterusten ging zeggen vroeg ik of hij het naar zijn zin had gehad. Hij antwoordde tussen twee geeuwen door dat het echt vet was. Tevreden deed ik zijn licht uit maar kon het niet laten om hem zachtjes nog even wat toe te fluisteren:
“Volgend jaar maar niet kampioen worden, jongen!”
Arjen Veldhuizen