Zondag 28 augustus is er weer een I.V.N wandeling in Vlietland. Wij, ervaren gidsen van het I.V.N., verzamelen bij de uitkijktoren aan de Kniplaan en gaan met U op zoek naar Zomer Zoemers. Wij nemen een vangnet mee en proberen enkele exemplaren te vangen en met behulp van loepjes beter te bekijken. Heeft U interesse, loop dan gezellig met ons mee. Breng gerust uw kinderen mee. Met behulp van zoekkaarten gaan zij met ons op zoek naar de namen van de “Zomer Zoemers”. De wandeling start om 14.00 uur, is gratis en duurt ongeveer 1½ á 2 uur. Tot zondag,Corry van Leeuwen

De SGW zit er al weer op. Volgens mij is het een mooi evenement geworden. Een klein beetje regen op zaterdag kon de pret niet drukken. Ook op zondag was het met de menners en een groot aantal deelnemers een mooie wedstrijd waarvan ook het talrijke publiek van genoot. Nog een stuk opruim werk en we kunnen terug zien op geslaagde dagen.
Organisatie gefeliciteerd. Uiteraard volgen nog de uitslagen, ze zijn al wel bekend, maar bij het ter perse gaan beschik ik er nog niet over, ze komen nog aan de beurt. Van het ene naar het volgende programmaonderdeel. In de vorige Dorpsketting stond al aangekondigd dat het minikamp op 2 en 3 september plaatsvindt. De voorbereidingen hiervoor zijn alweer in gang gezet. Dan gaan we over tot de derde onderlinge wedstrijd op de 16 en 18 september. Binnenkort begint de inventarisatie van de deelnemers die alweer aan het clubkampioenschap denken. Zo, dat was het weer voor deze keer.
De groeten van Piet van der Mespel (secr.)

Doorzettingsvermogen in Vlietlanden

Zondag was er een paardencross in de Vlietlanden. Iris Sweere deed er voor de 1e keer ook aan mee! Dus was het onmogelijk dat ze alle hindernissen goed zou nemen, Dat lukte dus ook niet. Toch had ze een onwijs doorzettingsvermogen, want haar pony Misty had zijn dag even niet. Maar ze bleef proberen om haar pony over de hindernissen te krijgen, echt super!!!
xxx Ilja en Emma

Purdy Regiokampioen SGW

Dit had Purdy nooit durven dromen. Voor het eerst deed ze mee aan de SGW en met de instelling (Hij springt toch niet) ging ze erheen. De parcoursbouwers hadden weer een hele mooie cross opgezet in de vlietlanden. En ondanks de regen van vrijdag en zaterdag was het terrein goed. Eerst moest Purdy een dressuur proefje rijden, dat ging goed. Ze behaalde 174 punten. Daarna kwam het springen en Purdy sprong een foutloos parcours. Als laatste de cross en wat ze niet had verwacht, sprong Pado met de cross ook alles goed.

Gefeliciteerd namens de meiden van stal, je ouders en je zusje Sandy

Vanavond (dinsdag) openbare agendavergadering Dorpsraad

Op 15 september a.s. is de volgende vergadering van de Dorpsraad gepland. Ter voorbereiding hiervan vindt er vanavond een openbare agendavergadering plaats om 20.00 uur in het Dorpshuis. Iedereen is hierbij van harte welkom.
Namens de Dorpsraad, Koos van Wissen

SGW Vlietland; Paardensport met veel variatie!

In recreatiegebied Vlietland te Leidschendam voerde de paardensport de boventoon in het afgelopen weekend. Uit alle delen van Nederland en uit België en Duitsland waren ruiters met hun paarden naar het recreatiegebied afgereisd om deel te nemen aan SGW Vlietland.

De SGW staat voor Samengestelde Wedstrijd, een vorm van paardensport waarin ruiter en paard zowel in de dressuur, springen als wel in het terrein een proef moet afleggen. De resultaten worden via behaalde strafpunten omgezet in een klassering overall en zo worden de winnaars vastgesteld.
Het mag duidelijk zijn dat achter een dergelijk evenement een enorme organisatie staat met zeer veel vrijwilligers die moet kunnen beschikken over een groot terrein. Voor deze wedstrijd heeft de organisatie bijvoorbeeld ruim 6 9 hectare land nodig. Op recreatiegebied Vlietland heeft de organisatie, in samenwerking met de beheerder de heer Carpentier Alting, Provincie Zuid Holland en de Gemeente Leidschendam Voorburg, dit terrein voor het tweede achtereenvolgende jaar gevonden en er zijn nu alweer plannen om dit evenement ook volgend jaar weer hier te organiseren. Een evenement waarop de Gemeente Leidschendam/ Voorburg trots is, zo vertelde Loco Burgemeester E. Beimers tijdens de opening.
Ook de organisatie is blij met de locatie, er is veel variatie in het terrein en daardoor kunnen de parcourbouwers Kees de Jong en Martin Spruijt zich naar hartelust uitleven. Zowel de technisch afgevaardigde van de Koninklijke Hippische Sportbond, de heer Platenkamp, als vele deelnemers waren het erover eens: de cross country was prachtig, zeer gevarieerd, eerlijk, maar wel selectief. De winnaars kwamen duidelijk boven, terwijl de cross voor alle startende combinaties zeer veilig uit te rijden was door de goede alternatieven die geboden werden. Aan deze veiligheid is door de parcoursbouwers dan ook hard gewerkt, de kenner herkent onmiddellijk de mooi oplopende sprongen met een goede grondlijn, zodat paard en ruiter gemakkelijk het goede afzetpunt kunnen vinden. Scherprechter bleek in de cross country vooral de Bakker wal combinatie, waarop vele ruiters weigeringen te verwerken kregen.

Op zondag stonden de B klasse paarden, L pony’s en de Oefencross voor begin nende combinaties op het programma. Op deze dag werd tevens een Samengestel de Menwedstrijd georganiseerd. Op vele plaatsen in Vlietland ontmoeten de twee paardensportdisciplines elkaar, een spectaculaire belevenis. Er waren zeer veel toeschouwers aanwezig in het strodorp en langs het parcours. Uiteraard was de waterpartij, waar de crossers en de menners elkaar ontmoetten favoriet. Bij de L pony’s ging na een verbeten strijd de overwinning naar Purdy van der Salm uit Leidschendam. Voor de menners was er naast de dressuur, de vaardigheidsproef en het wegparcours een zeer aantrekkelijke Marathon gebouwd door de Stompwijkse Marjolijn Ambagtsheer. Het traject van ruim 8 kilometer voerde langs prachtige stukken natuur die normaal gesproken voor menners afgesloten gebied vormen. Reden temeer om mee te doen aan dit evenement.
Met al deze paardensport was het dit weekend aangenaam toeven in recreatiegebied Vlietland; vele toeschouwers kunnen terugdenken aan de prachtige sport hen geboden door de enthousiaste deelnemers die een goed georganiseerde wedstrijd kregen aangeboden door de organisatie en vrijwilligers van Eventing Zuid Holland.
Annemarieke Roling

Hallo vrijwilligers van Tafeltje Dek Je
De sponsorfietstocht komt er weer aan om voor een goed doel te fietsen. Het sponsorgeld moet worden besteed aan een extra activiteit, die anders niet of minder gehouden kan worden. De afstanden zijn 20, 40 en 60 km. De starttijd is voor de 40 en 60 km. Tussen 9.00 uur en 13.00 uur. De start voor de 20 km. Is uiterlijk 14.00 uur. Dit alles gaat gebeuren op zaterdag 3 september 2005. Dus mensen, vraag aan familie, vrienden en bekenden om weer mee te doen en laten we zo een leuk bedrag bij elkaar fietsen. We hopen natuurlijk op mooi weer, dan zal het best een heel gezellige dag worden. Tot ziens op 3 september.
C. v.Boheemen Oosterlaan

THEMABIJEENKOMST VOOR MANTELZORGERS
Palliatieve zorg: zorg in de laatste levensfase. ‘We kunnen niets meer voor u doen.’ Een bekende uitspraak voor wie te horen krijgt dat er een ongeneeslijke ziekte is geconsta
teerd en genezing niet meer te verwachten is. Juist in deze periode is er behoefte aan zorg en hulp. Niet alleen voor de zieke, zelf maar óók voor de partner en familieleden, die de dagelijkse zorg op zich nemen, de mantelzorgers. Er is nog veel onbekendheid over deze speciale vorm van zorg en hulp, die palliatieve zorg wordt genoemd. Daarom organiseert het Steunpunt Mantelzorg Leidschendam Voorburg een bijeenkomst over dit onderwerp.
Palliatieve zorg: zorg in de laatste levensfase
Het doel van deze themabijeenkomst is om mantelzorgers te informeren over de zorg en hulp die in deze levensfase mogelijk is, zodat zij een bewuste keuze kunnen maken: welke zorg past het beste bij onze situatie en wensen?
Eigen keuze: thuis of ergens anders
Sommige mensen willen het liefst thuisblijven. Dat kan heel goed. Er is veel deskundige hulp beschikbaar en allerlei hulpmiddelen kunnen thuis worden ingezet. Voor mensen die niet thuis willen of kunnen blijven, zijn er mogelijk heden om naar een bijna thuis huis, hospice of naar een speciaal hiervoor ingerichte afdeling van verpleeg of verzorgingshuizen te gaan. Persoonlijke aandacht en zorg worden dan geboden in een eigen kamer waar de familie te allen tijde aanwezig kan zijn. Er zijn diverse organisaties die u kunnen helpen bij het kiezen en verkrijgen van de hulp die bij uw persoonlijke situatie past. Op deze bijeenkomst hoort u daar alles over en kunt u vragen stellen aan diverse gastsprekers. Datum: woensdag 14 september van 13.30 tot 15.30 uur in de Emille zaal van Florence, locatie verzorgingscentrum De Mantel, Klaverweide 54 Voorburg. Deelname is gratis. Wél verzoeken wij u, vooraf even te laten weten dat u wilt komen. Dit kan per telefoon 070 4442421 of per e mail: mantelzorglv@tiscali.nl.

Zondag 28 augustus gaat het bekijken van de video van het kamp niet door. We gaan nu de video bekijken op zondag 25 september, aanvang 15.00 uur. Ouders en belangstellenden zijn welkom. Ton.

Het leek wel een Staatsbegrafenis, de ‘begrafenis’ van de muis, die naast ons vakantiehuisje gevonden werd door onze oudste, Youri. Hij was de Voorganger, Sven was zijn rechterhand en Sil zorgde dat er tranen vielen…Wij zaten binnen lekker wat te lezen en zo nu en dan hoorden we dat er ‘wat gezegd’ werd over Muis en op een gegeven moment hoorden we zelfs zingen: Het Wilhelmus! Maar ook de kerkklokken ontbraken niet, voortgebracht door het slaan van een stalen asschep tegen de muur van het huisje… Het kruis werd van twee takken gemaakt met een stukkie touw en bloemen werden her en der uit de grond getrokken. Later zagen we ze in dodenmars voorbij het raam lopen. Youri voorop, toen Sven en als laatste in de rij, een diep treurende en snikkende Sil. Met de handen gevouwen en de hoofden ietwat gebogen, en na twee rondjes om de kerk..euh..het huis kwamen ze binnen en deelden zij ons mede dat boven de kerkdienst gehouden zou worden. Toen we de volgende dag een lekker stuk aan het fietsen waren en we de Veluwse Heide opreden, moest er gestopt worden want “ze moesten bloemen plukken voor het graf van Muis!” En zo geschiedde… Moeder’s fietsmand puilde zodanig uit dat het wel een onderdeel van een bloemencorso leek, en ik keek nog even angstig om mij heen of ik niet iemand van Staatsbosbeheer in de buurt zag. Maar ja, het was wel voor een goed doel dus hij zou het wel begrijpen…Na terugkomst werden de fietsen tegen de grond gesmeten want ze moesten zo snel mogelijk naar het graf van muis toe om het vervolgens te bedekken met de geplukte bloemen, sommige compleet met wortel. En weer hoorde ik het Wilhelmus! Na het avondeten vroegen de jongens of we volgend jaar weer naar dit huisje konden “Want dan kunnen we Muis opgraven en kijken of er dan alleen nog botjes liggen..” Schatjes zijn het. Maar wel schatjes die hun grenzen aan het verkennen zijn. Waar ligt de grens? Tot hoe ver kun je gaan om papa en mama in de gordijnen te krijgen? Afgelopen zondag kwamen zij daar weer eens achter…. Sven en Sil waren zoals gewoonlijk vroeg uit bed en nadat ik ze ontbijt gegeven had, dook ik weer lekker m’n bed in want het was uitslaapdag. Twee uurtjes later stonden we op en toen we beneden kwamen, schrokken we ons dood: alle lamellen zaten dicht en we roken een penetrante schroei cq brandgeur. Tevens zagen we de driepoot kaarsenstandaard op de tafel staan met daarnaast kaarsvet, wat feestslingers en een aansteker…..De gil was van mijn vrouw en de vloek was van mij…En Sven en Sil? Die zaten in de keuken onder de tafel. Heel even maar, hoor, want ik joeg ze naar hun kamer en daar ze heel snel aan dat commando gevolg gaven, lukte het mij niet meer om ze nog een schop tegen de kont te geven (lees: corrigerende Donner tik). Ik ben kennelijk niet meer zo snel… Zelfs Youri passeerde mij vier keer tijdens een voetbalpartijtje… Toch
maar wat meer gaan trainen…Ondertussen had hun moeder alle ramen open gezet en ik probeerde verhaal te halen bij de pyromaantjes, ware het niet dat zíj ook erg geschrokken waren en daardoor het vreselijk op een janken gezet hadden. Dus daar kwam niks fatsoenlijks uit. De rest van de dag moesten ze op hun kamer blijven en gedwee ondergingen zij hun straf. Tussendoor preekten mijn vrouw en ik op ze in over wat er allemaal wel niet had kunnen gebeuren, van afgebrande huizen tot foto’s van brandwonden op het Internet. Ik geloof dat de boodschap wel over gekomen is. Maar tegelijkertijd moest ik denken aan mijn jeugd, een jeugd die onder andere bestond uit ouwe kranten in de fik steken tot fikkie stoken met een vergrootglas…Later kwam dan het verhaal dat ze ons wilden verrassen met slingers en brandende kaarsen ‘omdat dat zo gezellig is’.. Zoals ik al zei: het zijn schatjes….
Arjen Veldhuizen